Από τους Γιώργο Ρομπόλα και Κώστα Χρήστου
Αν καθίσουμε να απαριθμήσουμε όλες τις αγαπημένες μας ταινίες με γκάνγκστερ, το πιο πιθανό είναι πως πρέπει να γράφουμε για κάνα μήνα. Είναι ταινίες που μας μεγάλωσαν. Που χάρη στον Χολιγουντιανό κινηματογράφο, μας μετέδωσαν όλη την βία, τον τσαμπουκά, τα πισώπλατα μαχαιρώματα και το στυλ που φαντάζεται κανείς σε μία πραγματική μαφιόζικη συμμορία. Μας έμαθε όμως και κάτι άλλο. Ότι οι γκάνγκστερς ξέρουν να τρώνε.
Είτε έχεις να κάνεις με παραδοσιακά ζυμαρικά, είτε με κρέας και μπέργκερ αμερικανιά, οι γκάνγκστερ ξέρουν να το απολαμβάνουν. Ενίοτε και να το μαγειρεύουμε. Ξεχωρίσαμε 6 γκάνγκστερ που εκτός από τρόμο και θάνατο, μοιράζουν και μαθήματα τσελεμεντέ.
1. Οι Κεφτέδες του Κλεμέντζα (Ο Νονός)
O τροφαντός κύριος Κλεμέντζα φαίνεται να ξέρει τι κάνει. Εκτός από μαφιόζος είναι κι ένας μάστορας στην κουζίνα. Και θέλει να δείξει στον νεαρό Μαιλ Κορλεόνε (Αλ Πατσίνο) πως γίνεται σωστά η δουλειά: τους κεφτέδες με σάλτσα δεν τους βιάζεσαι. Λάδι ρίχνεις, σκόρδο τσιγαρίζεις, τομάτα και πελτέ συνδυάζεις, μετά πετάς τον σχηματισμένο κιμά στο τηγάνι, σβήνεις με λίγο κρασί και, το κυριότερο, πασπαλίζεις με λίγη ζάχαρη για να γλυκάνει η συνταγή –γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστεί να μαγειρεύεις για 20 άτομα στη φυλακή.
2. Το δείπνο της φυλακής (Goodfellas)
Όταν είσαι πίσω από τα κάγκελα, είσαι μεγαλόμαφιόζος και έχεις στην άκρη αρκετά χρήματα, σου δίνεται η δυνατότητα να πειραματιστείς με την κουζίνα όσο θέλεις. Ειδικά με την σάλτσα των Goodfellas, η οποία κατάφερε να φτάσει μέχρι τα βιβλία μαγειρικής. Και μάθαμε πολλά από τον Πόλι. Να κόβουμε το σκόρδο όσο πιο λεπτό γίνεται, να μην βάζουμε πάνω από 3 κρεμμύδια σε αυτή (σ.σ.: όπως έκανε ο Βίνι) και να θυμόμαστε πως όσο περισσότερο το κρέας μέσα στη σάλτσα (κεφτέδες, κομμάτια από μοσχάρι ή χοιρινό) τόσο το καλύτερο για να συνοδέψεις τα μακαρόνια. Αρκεί να είναι πένες. Καπίς;
3. Το Σάντουιτς του Τόνι Σοπράνο (The Sopranos)
Μικρό διάλειμμα για προσωπική εμπειρία συντάκτη: «Ρε σεις, δεν μπορείτε φανταστείτε πως με κοίταζε ο μπακάλης όταν του ζήτησα gabagool και προβολόνε». Αληθινή ιστορία και για όλα φταίει το λιγουρευτικό σάντουιτς που καταβρόχθιζε ο Τόνι Σοπράνο όταν είχε τις μαύρες του. Το αλλαντικό οι Ιταλοί το λένε «κόπα», απλά τα ξαδέρφια τους στην Αμερική του έχουν άλλο όνομα στην αργκό τους. Το προβολόνε το τυρί το ξέρεις αλλιώς φρόντισε να το μάθεις. Βάλε και τουρσί πιπεριάς και νιώσε σαν τον Τόνι έστω για λίγα λεπτά. Τόσο άρχοντας.
4. Το πρωινό του γκάνγκστερ (American Gangster)
Ακόμη και αν είσαι ο Φρανκ Λούκας και έχεις καταφέρει να βγάλεις μία περιουσία από την ηρωίνη, αναγνωρίζεις δύο βασικά πράγματα: ότι τα πρωινά αβγά είναι must, ότι το αλάτι δεν είναι ποτέ αρκετό και πως δεν γουστάρεις να συζητάς μπίζνες όταν τρως το πρωινό σου. Για τον Φρανκ, τα αβγά μαγειρεύονται σκράμπλ, η παρουσία της ντομάτας μέσα σε αυτά είναι απαραίτητη και δεν λείπει ποτέ μία τραγανή φέτα ψωμί και βραστός καφές. Και ναι, μετά μπορείς να ανατινάξεις όσα κεφάλια θέλεις.
5. Το Cheeseburger ως τελευταία επιθυμία (Pulp Fiction)
Ένα μπέργκερ είναι κανονικά ένα μπέργκερ, και εν τέλει όσο καλό κι αν είναι δεν μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από αυτό τελικά. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Διότι την ώρα που παρακολουθείς τον Σάμιουελ Τζάκσον να ανακρίνει τον άτυχο τυπάκο, μέσα σε κλίμα υποβόσκουσας έντασης και επικείμενου θανάτου, η παρουσία ενός cheeseburger δίνει άλλη έννοια στη λέξη “junkfood”. Μοιάζει περισσότερο με την τελευταία επιθυμία ενός μελλοθάνατου –που του φάγανε το μπιφτέκι του.
6. Η γίδα, η ζωντανή, η σωστή (Peaky Blinders)
Στην Ελλάδα, την γίδα ξέρουμε να την μαγειρεύουμε καλά. Γνωρίζουμε το κρέας της, τις ώρες που χρειάζεται για να βράσει σωστά και τέλος πάντων δεν μας λες μυρωδιάδες. Όμως στο Λονδίνο του Μεσοπολέμου, όπου η συμμορία Εβραίων του Alfie Solomons φτιάχνει ποτά και ανοίγει κεφάλια, οι συνήθειες είναι κάπως διαφορετικές. Η γίδα θυσιάζεται για το δείπνο του Πάσχα, ψήνεται σε φούρνο με ξύλα ή γίνεται σουβλιστή και συνοδεύεται με κόκκινο κρασί και ψωμί. Γιατί ακόμα και γκάνγκστερ να είσαι, δεν ξεχνάς τις Εβραϊκές ρίζες.
