Ζεις μόνος σου στην Αθήνα και κάθε μέρα φυσικά πρέπει κάτι να φας. Άλλες φορές μαγειρεύεις, άλλες φορές τρως έξω ή αν είσαι τυχερός μπορεί κάποιος άλλος να φτιάξει κάτι για σένα, αν υπάρχει όρεξη και χρόνος.
Δεν είναι πως είσαι και Πετρετζίκης αλλά ντάξει, κάτι κάνεις, τουλάχιστον τα φαγητά σου αρέσουν σ’ εσένα τον ίδιο και αυτή είναι μία καλή αρχή.
Μια φορά το μήνα όμως, έρχεται εκείνη η άγια στιγμή, που θα σε πάρει τηλέφωνο ο κούριερ, που πλέον τον ξέρεις με το μικρό του όνομα, και θα σου πει να βγεις έξω γιατί το δέμα έφτασε. Ναι, η μάνα σου έχει στείλει υλικό.
Τώρα και μισό μήνα τρως βλακείες, χρόνος δεν υπάρχει λόγω δουλειάς, τρεχάματα, υποχρεώσεις κι όλα αυτά που σε κρατάνε μακριά από την πραγματοποίηση του ονείρου σου: Να φας επιτέλους ένα φαγητό της προκοπής.
Μπορεί να είναι πρωί αλλά δεν μασάμε. Αρχίζεις και ανοίγεις την κούτα, που είναι, ω θεοί, πολύ βαριά και αυτό είναι καλό γιατί σημαίνει πως η μάνα έδωσε πόνο και σου έφτιαξε ένα τόνο μάσα, και μάσα από τις καλές.
Γιατί ο Keany Reeves είναι το όνειρο κάθε Ελληνίδας μάνας;
Όλα τα καλά του κόσμου είναι εδώ μέσα μαζεμένα και ναι μυρίζουνε μανούλα
Παστίτσιο, ντολμάδες, χοχλιοί μπουμπουριστοί, σνίτσελ, γεμιστά, μπιφτέκια, φασολάκια, κοτόπουλο με μπάμιες. Έτοιμα, κατεψυγμένα, τα καρφώνεις κατάψυξη και είσαι βασιλιάς.
Όσο και να προσπαθείς να μιμηθείς τη μαγειρική της δεν τα καταφέρνεις. Σίγουρα κάτι έχεις μάθει από τόσα χρόνια που σε μεγάλωνε αλλά και πάλι αυτή τη γεύση δεν μπορείς με τίποτα να την πλησιάσεις. Είναι κάτι το μαγικό.
Και αναρωτιέσαι. Είναι όντως η Ελληνίδα μάνα κάτι το ξεχωριστό; Απ’ ότι φαίνεται είναι φίλοι μου.
Μία φορά έτυχε και ήταν μπροστά μία φίλη μου από την Γερμανία όταν ένα τέτοιο «μαμίσιο» δέμα κατέφθασε ένα Σάββατο και η φίλη μου είπε πως αυτό είναι κάτι το ανήκουστο για μία Γερμανίδα μάνα και πως η δική τους κουλτούρα δεν έχει τέτοια «καλούδια». Στην Γερμανία οι μανάδες σχεδόν δεν μιλάνε στα παιδιά τους μετά από μία ηλικία και μετά, αποξενώνονται πλήρως.
Με λίγα λόγια την Ελληνίδα μάνα δεν την βρίσκεις πουθενά στον κόσμο κι αν την έχει πρέπει να την προσέχεις.
τι λέει η μητέρα στο γιο της λίγο πριν εκείνος παντρευτεί.
Και είναι που κάθε φορά που θα γυρίσεις στο πατρικό το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να φτιάξεις μία γιγαντιαία λίστα με το τι τραβάει η όρεξη σου και η μάνα είναι πάντα έτοιμη, στις επάλξεις της κουζίνας της, να σε ευχαριστήσει με τον καλύτερο τρόπο της. Το μόνο που ζητάει από σένα είναι να είσαι ο γιος της και τίποτε άλλο.
Οπότε πρόσεξε καλά, αν έναν άνθρωπο θα πρέπει να εκτιμάς και να βάζεις πάνω απ’ όλους, φυσικά και πάνω από τον εαυτό σου, είναι η ίδια σου η μάνα, πάει τελείωσε. Μόνο αυτή ξέρει ποιος είσαι και τι θέλεις. Αυτή σε γέννησε και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ μέσα στο χρόνο.
Κάθεσαι άνετος στο τραπέζι και προσποίησε πως είσαι ξανά στην κουζίνα της, με το πιρούνι έτοιμο στο χέρι και αρχίζεις την κατάδυση στην χώρα της αλησμόνητης παιδικής σου ηλικίας. Αυτά τα πράγματα ποτέ δεν πρόκειται να τα ξεχάσεις, όσα χρόνια και να περάσουν.
Δυστυχώς το δέμα σου κρατάει πάντα περίπου μία εβδομάδα και μετά πάλι έρημος. Άσε που παίρνεις και ένα δύο κιλά κάθε φορά που σκάει η «βόμβα» από την Κρήτη. Ξέρεις όμως πως θα τα χάσεις ξανά μέχρι την επόμενη φορά που ένα τέτοιο δεματάκι θα σου χτυπήσει τη πόρτα.
