Οσκαρικές προβλέψεις και γεύσεις που αξίζουν χρυσό αγαλματίδιο
Όπως κάθε χρόνο αυτή την εποχή, έτσι και φέτος, οι συζητήσεις με φίλους και συναδέλφους κινούνται σε οσκαρικούς ρυθμούς.
Όπως κάθε χρόνο αυτή την εποχή, έτσι και φέτος, οι συζητήσεις με φίλους και συναδέλφους κινούνται σε οσκαρικούς ρυθμούς.
Τι και αν δεν έχουμε δει ακόμη όλες τις ταινίες που διεκδικούν φέτος το χρυσό αγαλματίδιο; Όλοι κάνουμε τις προβλέψεις μας και όλοι -μα όλοι- έχουμε άποψη για το πού πρέπει να πάνε τα φετινά Όσκαρ.
Είμαστε σινεφίλ και νιώθουμε περήφανοι για αυτό. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως στις 9 Φεβρουαρίου θα ξενυχτήσουμε για να παρακολουθήσουμε ζωντανά ολόκληρη -ναι, ολόκληρη- την τελετή απονομής και την επόμενη ημέρα, θα πάμε με μάτια πρησμένα στο γραφείο. Τουλάχιστον θα είμαστε χορτάτοι -από κάθε άποψη. Με ένα Snack Pot στο χέρι και αραχτοί στον καναπέ, θα κοντραριστούμε ακούγοντας τις τελικές ανακοινώσεις, θα δούμε αν οι προβλέψεις έπεσαν μέσα και θα δώσουμε και εμείς με τη σειρά μας τα δικά μας Όσκαρ. Διότι σε κάποιες κατηγορίες, άλλα δείχνουν οι προβλέψεις και άλλα λέει η σινεφίλ καρδιά μας.
Από το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στο Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας και από τα Όσκαρ Α' Γυναικείου και Α' Αντρικού Ρόλου στα Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου και Καλύτερης Φωτογραφίας. Έξι μεγάλες οσκαρικές κατηγορίες, έξι νικητές και έξι διαφορετικές εμπειρίες που πρέπει να δούμε live.
Φέτος, το «μενού» της οσκαρικής βραδιάς είναι πλούσιο. Ωστόσο, μπορεί τα βραβεία να μην είναι μοιρασμένα -όπως συμβαίνει συχνά στα Όσκαρ- αλλά να δούμε μια ταινία να σαρώνει σε πολλές κατηγορίες. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι θεωρούν ότι το «1917» -το πολεμικό πόνημα του Σαμ Μέντες- θα σαρώσει φέτος στα Όσκαρ -τουλάχιστον στις τεχνικές κατηγορίες. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι υπάρχουν και δύο ταινίες που ίσως αποτελέσουν την έκπληξη στα Όσκαρ: «Ο Ιρλανδός» του μεγάλου Μάρτιν Σκορτσέζε και το «Τζόκερ» με τη δυναμική της ερμηνείας του Χοακίν Φίνιξ.
Σε κάθε περίπτωση, τα προγνωστικά τα έχω μελετήσει καλά. Σε ό,τι αφορά στις δικές μου προτιμήσεις όμως, φέτος η φάση είναι η εξής: Κανένα Όσκαρ και κανένα Χρυσό Βατόμουρο. Το 2020 θα μοιράσω Snack Pot και θα το χαρώ. Συνέχισε, λοιπόν, να διαβάζεις για να είσαι ενημερωμένος και «μέσα» στα πράγματα σε κάθε οσκαρική συζήτηση που θα «ανοίξει» στο γραφείο ή τη βόλτα πριν τα Όσκαρ.
«Κάποτε στο… Χόλιγουντ», «Ο Ιρλανδός», «Παράσιτα», «1917», «Ιστορία γάμου», «Ford v Ferrari», «Τζότζο», «Τζόκερ», «Μικρές κυρίες». Πού θα πάει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας; Το πιο πιθανό σενάριο είναι πως θα το κερδίσει το «1917». Σίγουρα το αξίζει και ενδεχομένως να το πάρει το χρυσό αγαλματάκι, όμως δεν έχει ερμηνευτικές υποψηφιότητες -κάτι που δεν είναι συνηθισμένο για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι σε κάθε περίπτωση το δικό μου Snack Pot θα πάει στην ταινία «Ο Ιρλανδός» και δύο ονόματα αρκούν για να εξηγήσουν το γιατί: Ρόμπερτ Ντε Nίρο και Αλ Πατσίνο. Ναι, σίγουρα αξίζει μια πλούσια και χορταστική Pasta Mozzarella & Tomato.
Ράιαν Τζόνσον για το «Στα Μαχαίρια», Νόα Μπόμπακ για την «Ιστορία Γάμου», Σαμ Μέντες και Κρίστι Γουίλσον-Κερνς για το «1917», Κουέντιν Ταραντίνο για το «Κάποτε στο… Χόλιγουντ», Μπονγκ Τζουν-χο και Χαν Τζιν-γουον για τα «Παράσιτα».
Αν στα φετινά Όσκαρ δούμε το φαινόμενο μιας ταινίας να σαρώνει, τότε το χρυσό αγαλματίδιο -και σε αυτή την κατηγορία- θα πάει στο «1917». Είναι μια ταινία που σε καθηλώνει και κρατάει ψηλά την ένταση καθόλη τη διάρκειά της, ενώ η σκηνοθεσία και το σενάριό της -το οποίο συνυπογράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης- είναι απλώς εξαιρετικά.
Ωστόσο, εγώ θα έδινα το βραβείο μου στα «Παράσιτα» γιατί πραγματικά είναι μια ταινία που κατάφερε να με προβληματίσει και να με κάνει να αναλογιστώ τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Εντάξει, σίγουρα δεν μπορώ να ετοιμάσω στο σπίτι το κορεάτικο Ram-Don, που τρώνε οι πρωταγωνιστές της, όμως ένα εξωτικό Snack Pot Rice Curry μπορώ να το φτιάξω μόνος μου με λίγο βραστό νερό και σε μόλις πέντε λεπτάκια.
Και από το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας περνάμε στο Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Πλούσιο το «μενού» και σε αυτή την κατηγορία. Μάρτιν Σκορσέζε για την ταινία «Ο Ιρλανδός», Μπονγκ Τζουν Ζο για τα «Παράσιτα», Κουέντιν Ταραντίνο για το «Κάποτε στο… Χόλιγουντ», Σαμ Μέντες για το «1917» και Τοντ Φίλιπς για το «Τζόκερ».
Όλα δείχνουν πως το χρυσό αγαλματίδιο θα πάει στον Σαμ Μέντες για το «1917» και κατά την άποψή μου, το αξίζει. Και Όσκαρ και Snack Pot από εμένα για τον Μέντες διότι αντικειμενικά, μας έφερε μια από τις καλύτερες πολεμικές ταινίες των τελευταίων ετών. Του χαρίζω μια επική Pasta Carbonara δίχως δεύτερη σκέψη.
Ρενέ Ζελβέγκερ («Τζούντι»), Σαρλίζ Θερόν («Βόμβα»), Σκάρλετ Γιόχανσον («Ιστορία γάμου»), Σίρσα Ρόναν («Μικρές κυρίες») και Σίνθια Ερίβο («Χαρίετ»). Μακάρι να μπορούσα να δώσω το Snack Pot μου σε όλες τις ταλαντούχες αυτές κυρίες αλλά, πρέπει να κάνω την επιλογή μου.
Όλα δείχνουν πως το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου θα πάει στα χεράκια της Ρενέ Ζελβέγκερ, η οποία ήταν απλώς καθηλωτική ως Τζούντι Γκάρλαντ. Πήρε τη Χρυσή Σφαίρα και το βραβείο SAG και φαίνεται ότι σύντομα θα παραλάβει και το χρυσό αγαλματίδιο -έκπληξη ίσως αποτελέσει η Σαρλίζ Θερόν για τη μεταμόρφωση της στην ταινία «Βόμβα».
Σε ό,τι αφορά και στο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου θα πω «ναι» στη Ρενέ και θα απολαύσω τη βράβευσή της με ένα απολαυστικό και πλούσιο Snack Pot Pasta Mac & Cheese.
Χοακίν Φίνιξ («Τζόκερ»), Άνταμ Ντράιβερ («Ιστορία γάμου»), Λεονάρντο Ντι Κάπριο («Κάποτε στο… Χόλιγουντ»), Αντόνιο Μπαντέρας («Πόνος και Δόξα»), Τζόναθαν Πράις («Οι δύο Πάπες»). Σε αυτή την κατηγορία, όλα δείχνουν πως δεν θα έχουμε εκπλήξεις. Το Όσκαρ θα πάει στον Χοακίν Φίνιξ για το «Τζόκερ». Κακά τα ψέματα, είναι η χρονιά του Χοακίν.
Όμως, αν μπορούσα να κάνω την απονομή στη συγκεκριμένη κατηγορία, θα ήθελα απλώς να φωνάξω ότι… the Snack Pot goes to Τζόναθαν Πράις! Η ερμηνεία του στην ταινία «Οι δύο Πάπες» είναι απλώς εκπληκτική και θα είναι κρίμα να μείνει αβράβευτη. Θα του δώσω, λοιπόν, ένα χορταστικό Snack Pot Pasta Bolognese.
Φυσικά, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. «Ο Ιρλανδός», «Τζόκερ», «1917», «Κάποτε στο… Χόλιγουντ», «Ο Φάρος». Σε αυτή την οσκαρική ταινία, το «παιχνίδι» θα γίνει ανάμεσα στο «1917» και το «Τζόκερ» -και είναι λογικό.
Ωστόσο, στη δική μου οσκαρική βραδιά στο σπίτι, το βραβείο -aka το Snack Pot- θα πάει στην ταινία «Ο Φάρος» και θα είναι ένα Pasta Mozzarella & Tomato διότι φαίνεται απλό, αλλά είναι τόσο special και απολαυστικό. Αντικειμενικά η δουλειά που έγινε στο επικό «1917» όσον αφορά στη φωτογραφία είναι απλώς… οσκαρική. Η αλήθεια είναι όμως, ότι εάν δει κάποιος το ασπρόμαυρο The Lighthouse («Ο Φάρος») του Ρόμπερτ Έγκερς με τους Ρόμπερτ Πάτινσον και Γουίλιαμ Νταφόε (έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών όπου και κέρδισε το βραβείο Fipresci), θα διαπιστώσει πως πρόκειται για ένα πραγματικό case study σε ό,τι αφορά στη φωτογραφία.
Όποια και αν είναι τα κινηματογραφικά σου γούστα, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να παρακολουθήσεις τη φετινή απονομή των βραβείων Όσκαρ -έστω και αν δεν είναι προτιμήσεις τη live μετάδοση. Ακόμη και αν τα χρυσά αγαλματίδια δεν καταλήξουν στα χέρια που θέλεις, το σίγουρο είναι πως η οσκαρική βραδιά στο σπίτι, θα σε αφήσει χορτασμένο από θέαμα, χιούμορ, γνώσεις και φυσικά, έντονες γεύσεις. Μην ξεχνάς, άλλωστε, πως θα σου προσφέρει και τις απαραίτητες γνώσεις για να μπορείς να «παίξεις» μπαλίτσα σε όλες τις συζητήσεις που θα ανοίξουν μετά την απονομή, στο γραφείο, το μπαρ αλλά και το ραντεβού. Join the club.