Η ιδανική ταχύτητα είναι μία περίπλοκη υπόθεση όσο απλό κι αν ακούγεται στα απαίδευτα αυτιά. Πέρα όμως από τις κλισέ συμβουλές υπάρχει τρόπος να οδηγήσουμε οικονομικά χωρίς να χάσουμε κάθε ίχνος οδηγικής απόλαυσης.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει μέσα του την τάση να δίνει την εντολή που πρέπει ώστε να νιώσουμε κάθε φορά πιο ευχάριστα. Να φας εκείνο το γλυκό παρόλο που μέσα σου ξέρεις ότι θα σε επιβαρύνει, να πηδήξεις από εκείνο τον ψηλό βράχο στη θάλασσα χωρίς ιδιαίτερο λόγο και να βυθίσεις το γκάζι στο αυτοκίνητο όσο περισσότερο πάει για να νιώσεις την ταχύτητα.
Αυτό παθαίνει ο εγκέφαλος σου όταν ζηλεύεις
Σε αυτές τις περιπτώσεις αψηφάς τη στιγμιαία κατανάλωση καυσίμου που μπορεί να ξεπεράσει έστω και για ένα βλεφάρισμα τα… 99 λίτρα/100 χλμ. -που είναι το μέγιστο όριο της μέτρησης- αψηφάς ακόμη και τα όρια ταχύτητας στο βωμό του να νιώσεις λίγο καλύτερα για μερικά δευτερόλεπτα. Με την τιμή της αμόλυβδης βέβαια να έχει πλησιάσει αριθμούς ρεκόρ το σκέφτεσαι λίγο παραπάνω και αναζητάς λύσεις ώστε να κάνεις οικονομία χωρίς να σε προσπερνούν μέχρι και τα ηλεκτρικά σκούτερ.
Υπάρχει τρόπος, λοιπόν, να συνδυάσεις αξιοπρεπή ταχύτητα (κυρίως στο ταξίδι) χωρίς να επιβαρύνεις το πορτοφόλι και να νιώθεις και μία λογική ευχαρίστηση πίσω από το τιμόνι. Αυτό μπορεί να συμβεί εφόσον είσαι πολύ παρατηρητικός με τη στιγμιαία κατανάλωση και έχεις φυσικά και νορμάλ απαιτήσεις από πλευράς ταχύτητας.
Αν έπρεπε να ορίσουμε μία ιδανική τελική ταχύτητα που αποτελεί κόκκινη γραμμή ανάμεσα σε απόλαυση και οικονομία τότε αυτή θα λέγαμε πως είναι τα 120 χλμ./ώρα. Σαφώς και αυτό θα μπορούσε να αλλάξει ανάλογα με το αυτοκίνητο που έχουμε στη διάθεση μας. Άλλη η πίεση σε ένα 1.000άρη τρικύλινδρο μοτέρ που ταξιδεύει με 120 χλμ./ώρα και άλλη η άνεση σε ένα δίλιτρο TFSI που το κάνει στο χαλαρό.
