Καθένας έχει τις προτιμήσεις του και το δικό του… πόδι. Ωστόσο, η Χαλκιδική έχει την ίδια, ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων μας. Γιατί; Διότι στις παραλίες, τα beach bars και τα ταβερνάκια της μάθαμε τι σημαίνει ελληνικό καλοκαίρι.
Οι αναμνήσεις είναι πολλές και οι δικές μου εντοπίζονται στη Σιθωνία, το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις ολοήμερες εκδρομές και το camping με τους γονείς; Τις φοιτητικές εξορμήσεις ή τα Σαββατοκύριακα με τους κολλητούς που προσπαθούσαμε απεγνωσμένα να συντονιστούμε για να καταλήξουμε το απόγευμα στα ταβερνάκι για παγωμένες ΑΛΦΑ;
Η αλήθεια είναι πως όσα καλοκαίρια και αν έχω περάσει στη Χαλκιδική, οι πιο δυνατές αναμνήσεις που έχω από τη Σιθωνία, είναι εκείνες που απέκτησα με την κοπέλα μου. Έξι χρόνια τώρα είμαστε μαζί και κάθε ένα από τα έξι αυτά χρόνια, δεν ξεχνάμε να κάνουμε ένα καλοκαιρινό πέρασμα από τη Χαλκιδική.
Εκεί που έμαθα το καλοκαίρι
Ιούλιος του 2014 και μόλις έχω αγοράσει την πρώτη μου μηχανή. Η σκέψη που περνάει από το μυαλό μου αμέσως μόλις ανεβαίνω σε αυτή, είναι να τηλεφωνήσω στη Δάφνη, να της πω να βάλει στο backpack τα απαραίτητα και να… εξαφανιστούμε για Καβουρότρυπες. Έτσι και γίνεται.
Ίσως θυμάμαι τόσο έντονα αυτές τις στιγμές γιατί από μικρός ήθελα να πάρω μηχανή. Ίσως διότι ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα πραγματικά «τσιμπημένος». Όποιος και αν ήταν ο λόγος, εκείνη η πρώτη εξόρμηση στη Σιθωνία με τη Δάφνη, μου έμεινε αξέχαστη. Βλέπεις, ως Θεσσαλονικιός είχα πολλά να δείξω σε μία φοιτήτρια από την Αθήνα, η οποία ανακάλυπτε για πρώτη φορά τις ομορφιές και τα «διαμάντια» της Βόρειας Ελλάδας.
Με λίγα λόγια, ήμουν εγώ εκείνος ο οποίος της έμαθε το καλοκαίρι στη Χαλκιδική, όπως ακριβώς μου το είχαν μάθει οι γονείς μου και τα μεγάλα μου αδέρφια. Ήξερα ακριβώς πού να πάμε για μπύρα, πού να κολυμπήσουμε, πού να βρούμε την ηρεμία που χρειαζόμασταν, τι μεζέδες να παραγγείλουμε και σε ποιο ταβερνάκι ή beach bar να τους απολαύσουμε.
Από τις Καβουρότρυπες στο Κριαρίτσι
Τώρα, έξι χρόνια έπειτα από εκείνο το καλοκαίρι, η Δάφνη έχει γίνει… πιο λόκαλ και από τα λοκάλια και είναι εκείνη η οποία μαθαίνει με τη σειρά της στις φίλες της από την Αθήνα, τι σημαίνει καλοκαίρι στη Χαλκιδική.
Τι και αν το φετινό καλοκαίρι είναι διαφορετικό; Εμείς σχεδιάζουμε από τώρα την πρώτη μας απόδρασή στη Χαλκιδική για το 2020. Αδημονούμε να απολαύσουμε ξανά τις δικές μας καλοκαιρινές στιγμές, να καβαλήσουμε τη μηχανή και να αρχίσουμε να πηγαίνουμε από τη μία παραλία στην άλλη, προτού καταλήξουμε στη δική μας «κρυμμένη» παραλία.
Την πρώτη ημέρα θα ξεκινήσουμε με μία βουτιά από τον αγαπημένο μας Αρμενιστή ή θα αράξουμε στις μαγευτικές Καβουρότρυπες, με τα πεύκα και τα καταγάλανα νερά. Εναλλακτικά, θα κάνουμε μία στάση για δροσερή βουτιά και παγωμένη ΑΛΦΑ στο Καρύδι με τη ρηχή θάλασσα και τη λευκή άμμο, εκεί όπου πίσω στη δεκαετία το ’90 έμαθα - κι εγώ - να κολυμπώ. Σε κάθε περίπτωση, ξέρω ότι όποια παραλία γύρω από τον παραθαλάσσιο οικισμό της Βουρβουρούς και αν επιλέξω, θα μείνω ικανοποιημένος. Η Φάβα, πάντως, είναι σίγουρα «must».
Όσο για το επόμενο μεσημέρι, πιθανότατα θα μας βρεις δίπλα σε ένα ψυγειάκι με παγωμένες ΑΛΦΑ, σε έναν από τους απομονωμένους κολπίσκους κοντά στο Κριαρίτσι. Αρκεί να πάρεις τον παραλιακό δρόμο από το λιμάνι της Συκιάς για να τους ανακαλύψεις κι εσύ.
Σε αυτές τις παραλίες έμαθα το καλοκαίρι και σε εκείνες είναι που επιστρέφω σταθερά κάθε χρόνο. Διότι για εμένα, «σαν τη Χαλκιδική δεν έχει». Εκεί έζησα κάποιες από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου, εκεί δημιούργησα τις πρώτες μου και πιο έντονες καλοκαιρινές αναμνήσεις, εκεί ο πατέρας με έμαθε να κάνω μακροβούτια, εκεί ήπια την πρώτη μου παγωμένη μπίρα και εκεί πηγαίνει η σκέψη μου, κάθε φορά που ακούω τους φίλους μου να σχεδιάζουν καλοκαιρινές διακοπές.
Το φετινό, ολίγον τι ιδιαίτερο καλοκαίρι λοιπόν, μπορεί να μην ταξιδέψω σε κάποιο νησί των Κυκλάδων. Όμως, μου αρκεί που θα μπορώ να περνάω κάθε Σαββατοκύριακο στη Χαλκιδική, μαζί με την κοπέλα μου, τους γονείς μου και τους αγαπημένους μου φίλους, δίπλα δηλαδή σε όλους εκείνους μαζί με τους οποίους έμαθα το καλοκαίρι. Αυτές είναι οι στιγμές που μου δίνουν δύναμη και με κάνουν να αισθάνομαι τυχερός και ευτυχισμένος για τον τόπο μου και τα καλοκαίρια της ζωής μου και αυτές τις στιγμές θα κουβαλώ πάντα μαζί μου.
