Για δεκαετίες, η απάντηση στο «ποιο χέρι» έμοιαζε αυτονόητη: το αριστερό. Εκεί που το ρολόι δεν ενοχλεί, δεν εμποδίζει και αφήνει το «καλό» χέρι —συνήθως το δεξί— ελεύθερο να κάνει τη δουλειά. Η κορώνα (το κουμπί ρύθμισης) σχεδιάστηκε γι’ αυτό ακριβώς το χέρι. Η πρακτικότητα είχε τον πρώτο λόγο, ειδικά σε μια εποχή που τα ρολόγια δεν ήταν απλώς αξεσουάρ, αλλά εργαλεία επιβίωσης — κυριολεκτικά.
Πλέον, όμως, το ρολόι είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα αξεσουάρ μέτρησης του χρόνου. Είναι δήλωση, ύφος ή απλώς ένα σημαντικό κομμάτι μιας ευρύτερης εικόνας.
Το ρολόι του Τζεφ Μπέζος θα ζει για πάντα
Και σε αυτό το πλαίσιο, το ερώτημα αλλάζει: Είναι τελικά «λάθος» να φοράς το ρολόι στο δεξί;
Η απάντηση είναι απλή: Όχι. Αρκετοί αριστερόχειρες το επιλέγουν για λόγους άνεσης και το βρίσκουμε απολύτως λογικό. Αλλά ακόμα και οι δεξιόχειρες έχουν λόγους να κάνουν το για πρώτη φορά… δεξιά. Ένα ρολόι στο δεξί τραβάει περισσότερο το βλέμμα, ξεφεύγοντας από το αναμενόμενο. Δεν είναι τόσο διαδεδομένο, άρα γίνεται statement. Το βλέπει κανείς στο χέρι σου και δεν ξέρει αμέσως γιατί του φαίνεται ενδιαφέρον.
Από τον Bond μέχρι τον Batman: Γιατί ο κόσμος δεν χορταίνει να φοράει Rolex;
Για κάποιους είναι συνειδητή στιλιστική επιλογή, για άλλους απλά θέμα αίσθησης στον καρπό. Και τελικά, αυτό που μετράει είναι πώς νιώθεις εσύ με αυτό. Γιατί, όπως λένε και οι πραγματικά καλοντυμένοι: αν δεν το φοράς με σιγουριά, μην το φοράς καθόλου.
Οπότε, δεν είναι λάθος να φοράς το ρολόι στο δεξί, αλλά πρόκειται για προσωπική επιλογή. Και στο στιλ, το προσωπικό είναι αυτό που ξεχωρίζει.