Γυρνάς σπίτι, αφήνεις κάτω τσάντα, ανοίγεις ψυγείο, βγάζεις φαΐ, ανοίγεις μικροκυμάτων, ζεσταίνεις, χλαπακιάζεις κοιτώντας ρομποτικά τηλέοραση.
Ανοίγει πόρτα, μπαίνει εκείνη, σε φιλάει, βγάζει παλτό, τσιμπάει μια μπουκιά από το φαγητό σου (αυτά καλό είναι να μη γίνονται όμως), στιχομυθία για τα νέα της ημέρας.
Μπάνιο, ντουζ, κρεβάτι, ντάγκλα. Μια σκέψη: «Να κάνω κίνηση ή να το αφήσω για το πρωί;». Λολ. Είσαι ψόφιος, εννοείται πως το αφήνεις για το πρωί πριν φύγεις για τη δουλειά. Ποιος άντρας δεν αγάπησε τα quickies;
Ξυπνητήρι. «Πάλι άργησα ρε πούστη μου;». Τρέχεις να ντυθείς, ίσα-ίσα που προλαβαίνεις για να μην ακούσεις αφεντικίστικο εξάψαλμο. Την κοιτάς που είναι ξαπλωμένη. «Και το quickie; Δεν βαριέσαι. Το βράδυ». Μία ακόμη ημέρα της Μαρμότας έχει περάσει από πάνω σου χωρίς να το πάρεις χαμπάρι. Μία ακόμη μέρα που άφησες την καθημερινότητά σου να επιβληθεί νταβατζιλίδικα στην καύλα. Τη δική σου και τη δική της. Μία ακόμη μέρα που η ρουτίνα μπήκε ανάμεσά σας και την άφησες να σας κάνει χαλάστρα χωρίς να βγάλεις κιχ.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΩΡΑ ΚΙ ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
Και να που έφτασαν οι μέρες που παίρνεις την εκδίκησή σου για τις μέρες της μη εσκεμμένης απραξίας. Ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, ήρθαν οι μέρες της άδειας, ήρθε και η στιγμή που θα λυθείς από το ανούσιο άγχος της καθημερινής παράνοιας. Φώναξε το «άντε γεια» δυνατά, να σε ακούσει το αμόρε σου. Δεν θα το κάνεις για να την πείσεις, έτσι κι αλλιώς κι αυτή μέσα στο ίδιο λούκι βρίσκεται παγιδευμένη. Άλλωστε, το ξέρει καλά και η ίδια: οι μέρες των Χριστουγέννων είναι ταμάμ για να ανεβάσετε τη σεξουαλική σας ζωή μία και δύο πίστες παραπάνω στο μοναδικό παιχνίδι που δεν κυνηγάς ποτέ τον τερματισμό.
Ο χρόνος που στερηθήκατε όλες εκείνες τις ημέρες που ακολούθησαν την ρεμπελιά των καλοκαιρινών σας διακοπών, (θυμάσαι; Τότε που γύριζες απογευματιάτικα από την παραλία και το μεγαλύτερό σου άγχος ήταν αν προλαβαίνεις να παίξεις μαζί της για δεύτερη φορά μέσα στη μέρα, προτού βγείτε για να πάρετε αμπάριζα τα σοκάκια του νησιού -ή μήπως ήταν η τρίτη;), όλα εκείνα τα αγχωτικά εικοσάλεπτα στο τέλος μιας ταλαίπωρης φθινοπωρινής ημέρας, όλα, όλα όμως, εδώ πληρώνονται.
Για τους singles κι όλους εκείνους που κανένα πρόβλημα δεν φαίνεται να έχουν όταν αυτόβουλα οριοθετούν την ηδονή τους μέσα σε ένα δίωρο-τρίωρο μιας βραδιάς, δεν αλλάζει κάτι μέσα στους γιορτές. Για εσένα όμως, αλλάζουν τα πάντα: Τα Χριστούγεννα είναι ο παράδεισος για κάθε τύπο που έχει σχέση αλλά δεν έχει χρόνο.
To πρωί δεν υπάρχει κανένα ξυπνητήρι που θα σκοτώσει τη λίμπιντό σου. Θα ξυπνήσεις όταν θα ξυπνήσεις και θα... χιμήξεις. Απλά, τίμια, όμορφα. Θα λιώσεις μαζί της όχι τόσο όσο σου επιτρέπει η μέρα και τα deadlines, αλλά τόσο όσο σε παίρνουν οι δυνάμεις σου. Σαν να περνάς από εργομετρικά ένα πράγμα, στο πιο kinky. Θα σηκωθείς, θα σου φτιάξει το πρωινό που θα σου δώσει τους υδατάνθρακες για μία ρεβάνς που θα διεξαχθεί κάπου εκεί στα πατώματα δίπλα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, θα αράξεις. Θα βγεις έξω για φαΐ, για καφέ, για ψώνια, για βόλτα.
Κούραση, αλλά όμορφη κούραση. Όχι από εκείνη τη σάπια, την απονευρωτική που σε κερνάει η γραφειίλα χωρίς να της το ζητήσεις. Κούραση που θα την κάνει καλά ο ένας στον άλλο με την επιστροφή στο σπίτι. Το δέντρο που φωτίζει δεν είναι αρκετό, θα ανάψεις τα κεριά σου, θα βάλεις το «Sinatra At The Sands» να ξεχύνεται από τα ηχεία και θα την κεράσεις. Ένα ποτό, ένα μασάζ ή ό,τι άλλο διαθέτεις εύκαιρο προς κέρασμα. Εσύ ξέρεις. Εσύ αποφασίζεις. Δεν σε βιάζει κανείς και τίποτα. Τα Χριστούγεννα παίζεις μπάλα αλλιώς. Το ενενηντάλεπτο σου ανήκει από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Απόλαυσέ το. Απόλαυσέ την.
ΥΓ: Και τώρα που θα γλυκαθείς, μη ξεχάσεις το πιο σημαντικό από όλα: Τις ημέρες που τα Χριστούγεννα θα αποτελούν ανάμνηση, άφησε το χρόνο που δεν υπάρχει να σου γίνει εποικοδομητική εμμονή. Όχι τίποτε άλλο. Θα σε βοηθήσει να αρπάξεις από τα μαλλιά κάθε εύκαιρο δευτερόλεπτο μιας κάποιας καθημερινής, ώστε να πισωγυρίσετε παρεάκι σε εκείνο το γουστόζικο sex wrestling κάτω από τα λαμπάκια που τρεμόπαιζαν.
