Πιστεύω ότι διανύουμε μια εποχή, όπου οι σχέσεις, οι ερωτικές σχέσεις είναι χαρακτηριστικό της. Και θα μου πεις, αυτό είναι κακό; Φυσικά και όχι σπεύδω να απαντήσω εξάλλου από αρχαιοτάτων χρόνων ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν, χρειάζεται να βρίσκεται με άλλους ανθρώπους και να μην είναι μόνος του. Η ζωή δεν είναι μοναχικό ταξίδι, αλλά είναι ένα ταξίδι που το κάνεις μαζί με άλλους, αλλού έγκειται ο προβληματισμός μου:
Γιατί να υπάρχουν τόσο ανθυγιεινές σχέσεις; Βλέπεις παντού ότι κάποιος είναι σε καταστάσεις που μπορεί να μην φαίνεται ότι ταιριάζουν, αλλά παραμένει εκεί.
Γιατί τα ραντεβού έχουν γίνει χειρότερα από ποτέ;
Τι συμβαίνει και οι υγιής σχέσεις πάνε περίπατο και τι συμβαίνει με τα standards;
Έχουν πέσει τόσο χαμηλά, ώστε ο συνδυασμός έρωτα και σεβασμού να φαίνονται τόσο υψηλά; Ή πρέπει να συμβιβάζεσαι σε καταστάσεις που δεν σε εκφράζουν για να μπορέσεις να είσαι κάπου χωρίς όμως στην πραγματικότητα να είσαι εκεί. Το έχω σκεφτεί κάπως το θέμα τελικά όλα είναι θέμα προσωπικών ιδανικών, τι σημαίνει για τον κάθε άνθρωπο να είναι σε σχέση, ποια πλευρά του είναι εκείνη που θέλει να καλύψει, ανεξαρτήτως εκπτώσεων.
Όταν αρχίσεις να διανύεις την τρίτη δεκαετία της ζωής σου οι κοινωνικές πιέσεις αρχίζουν και αυξάνονται για την αποκατάσταση. Και αυτό πολλές φορές μπορεί να σε οδηγήσει σε επιλογές που δεν καλύπτουν αυτό που θέλεις από μία σχέση. Κακά τα ψέματα, δεν είναι εύκολο να είσαι ο εαυτός σου πάντα και χρειάζεται μεγάλη αυτοπεποίθηση για να μπορέσεις να υποστηρίξεις τις επιλογές και να μείνεις πιστός σε αυτές, όταν παρεκκλίνουν του κοινωνικού συνόλου.
Όταν επιλέγεις να είσαι single από το να είσαι σε μία σχέση που δεν σε καλύπτει. Και ξέρεις οι τοξικές συμπεριφορές σε σχέσεις, τα ξενοκοιτάγματα και όλες οι ανθυγιεινές συμπεριφορές δεν πρέπει να γίνονται αποδεκτές στον βωμό της «αποκατάστασης». Και εδώ να κάνω μία άλλη ερώτηση, η απόρριψη έρχεται μόνο όταν το άλλο πρόσωπο είναι μία τοξική προσωπικότητα ή όταν δεν σου δίνει αυτό το «παραπάνω» για να τον επιλέξεις για τη ζωή σου; Και εννοείται δεν θα ταιριάζεις σε όλα με έναν άνθρωπο, αλλά άλλο το συμβιβάζομαι και άλλο το ανέχομαι.
Όταν ο άντρας ξέρει από ζώδια: Η καλύτερη τεχνική στο σύγχρονο φλερτ
Τι συμβαίνει με τις σχέσεις σήμερα;
Ένα από τα μοτίβα που κυριαρχούν αρκετά είναι εκείνα τα «θέλω όλα». Βλέπεις πολύ συχνά γύρω σου ανθρώπους που είναι οι σχέσεις, αλλά μοιάζουν σαν να μην είναι σε σχέσεις. Ξέρεις, είναι εκείνοι που είναι σε σοβαρές σχέσεις, αλλά παράλληλα είναι «ελεύθεροι» να συμπεριφέρονται ως ελεύθεροι. Αυτό άραγε ικανοποιεί και τις δύο πλευρές ή μόνο τη μία; Κοινώς είναι κάτι συμφωνημένο αυτό ή μήπως είναι κάτι που καλύπτει μόνο τη μία πλευρά και όχι και τις δύο; Και όταν ο ένας είναι στα γενικά και ο άλλος στο ειδικά είναι αυτή η κατάσταση πραγματική συσχέτιση;
Με όλα τα παραπάνω θέλω να καταλήξω στις εξής σκέψεις. Για να είμαστε συγκεκριμένοι, ότι τους ανθρώπους τους φίλους και τις σχέσεις μας τις επιλέγουμε, δεν έρχονται τυχαία στη ζωή μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι «βάρος» και περιστασιακοί στη ζωή μας, όποτε μας βολεύει, αλλά ξέρουμε πότε θα τους επιλέξουμε και γιατί. Δεν είναι λύση ανάγκης, αλλά μια συνειδητή επιλογή στη ζωή μας. Και αν δεν είναι αμοιβαίο αυτό, τότε δεν υπάρχει λόγος να είσαι σε μία τέτοια «σχέση» γιατί θα σε περιμένει στη γωνία μία πραγματική σχέση, αμοιβαιότητα.
