Έχω ακούσει όλες τις απόψεις, γιατί υπάρχουν όλες οι απόψεις. Από ότι ένας άνθρωπος δεν είναι μονογαμικός μέχρι την κατακραυγή και φυσικά όλα τα ενδιάμεσα στάδια. Ας ξεκινήσουμε με την εξής παραδοχή: «Πονάει» , εννοείται και πονάει, εγωιστικά και μόνο να το σκεφτείς θα πονούσε -πόσο μάλλον όταν υπάρχουν συναισθήματα. Ωστόσο, σκεφτόμουν να δούμε σφαιρικά το θέμα και να ξεδιπλώσουμε όσες περισσότερες σκοπιές μπορούμε.
Πιστεύω ότι όλα είναι σχετικά, ακόμη και το τι μπορεί να σημαίνει απιστία! Το να φλερτάρεις ασύστολα ενώ είσαι δεσμευμένος δεν μπορεί να θεωρηθεί απιστία; Όταν κάτι γίνεται συστηματικά και είναι μοτίβο συμπεριφοράς; Όχι, μπορεί να πει κάποιος γιατί δεν προχωράς στο σεξουαλικό κομμάτι και ισχύει εν μέρη -αλλά έχεις κάνει παράλληλα και όλα τα προηγούμενα. Άλλος μπορεί να πει ότι πού και πού μια απιστία δεν βλάπτει, αλλά τονώνει τη σχέση. Κάποιος άλλος αν δει απλά μηνύματα με λίγο πιο flirty διάθεση μπορεί και να χωρίσει. Τελικά;
Είναι θέμα ανθρώπου σε πρώτη ανάλυση, ποια είναι τα όριά του και μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Υπάρχουν άνθρωποι που το θεωρούν αυτονόητο ότι σε μια μακροχρόνια σχέση έχει υπάρξει απιστία -άλλοι πάλι όχι. Υπάρχουν πολλές οπτικές για να το δεις, κάποτε πίστευα ότι μάλλον «φταίει» η σχέση που έχεις και σε κάνει να αναζητάς άλλου άλλα πράγματα πλέον κατάλαβα ότι έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του ανθρώπου. Και ότι παίζει στην κατηγορία πολυγαμία.
Το ζήτημα είναι το εξής: Συγχωρείται η απιστία;
Αρχικά, η συγχώρεση είναι μια πολύπλευρη έννοια, περιλαμβάνει την προθυμία να αφήσουμε την «πικρία» για κάποιον που μας «πρόδωσε». Ωστόσο, όταν πρόκειται για απιστία, ο δρόμος προς τη συγχώρεση είναι γεμάτος προκλήσεις. Η εμπιστοσύνη, αφού θρυμματιστεί, δεν φτιάχνεται εύκολα, χρειάζεται πολλή δουλειά. Και πιστεύω ότι έχει να κάνει με την ποιότητα της σχέσης και τις συνθήκες που έγινε η απιστία.
Ομοίως, ο άπιστος σύντροφος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του, δείχνοντας μεταμέλεια και προθυμία να επανορθώσει. Και αυτό όμως θέλει χρόνο.
Η επικοινωνία είναι το «κλειδί»
Και οι δύο πρέπει να είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε ανοιχτό, ειλικρινή διάλογο σχετικά με το τι οδήγησε στην απιστία και πώς επηρέασε τη σχέση. Επίσης, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης είναι μια σταδιακή διαδικασία που απαιτεί υπομονή και επιμονή. Ο άπιστος σύντροφος πρέπει να αποδείξει με τις πράξεις του ότι μπορείς να βασιστείς πάνω του. Στις ορισμένες περιπτώσεις όμως, η ζημιά που προκαλείται από την απιστία μπορεί να είναι ανεπανόρθωτη και η πιο καλή επιλογή και για τους δύο είναι οι χωριστοί δρόμοι.
Τελικά, αν η απιστία μπορεί να συγχωρεθεί εξαρτάται από τη μοναδική δυναμική της κάθε σχέσης. Απαιτεί μια βαθιά εξέταση των αξιών, των προτεραιοτήτων και της προθυμίας για σκληρή δουλειά για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της οικειότητας, παράλληλα συγχώρεση είναι επίπονη διαδικασία.
