Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι περισσότεροι σχεσάκηδες που διαβάζετε το κείμενο λέτε από μέσα σας «εγώ δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία» αλλά βαθιά μέσα σας, σας έχει φάει η ντροπή και τα ψέματα που λέτε στον ίδιο σας τον εαυτό. Η υπερηφάνεια σας τύφλωσε όπως το έκανε και ο έρωτας που γνωρίσατε και σας οδήγησε να φύγετε από τη φάση «βγαίνω με τους φίλους» και σιγά-σιγά να πρέπει να προσαρμόσετε συνήθειες και καταστάσεις πιο ευνοϊκές προς το πρόσωπο που σας έκλεψε την καρδιά.
Αυτό το κείμενο όμως δεν είναι για εκείνους που έχουν χαθεί λόγω της σχέσης, αλλά για αυτούς που έχουν χάσει τον ίδιο τους τον εαυτό για χάρη του θηλυκού της καρδιάς τους. Σε όρους Game of Thrones εκείνους που ήξερες ως Jon Snow και πλέον τους βλέπεις με τη μορφή του Varys. Σε πιο απλή αργκό, για τους «ευνούχους» των σχέσεων που κοιτάζουν της Havajanas στην παραλία και τους θυμίζει κάτι που «τρώνε» στο σπίτι, για τους παντοφλάκηδες που βλέπουν το χαρακτήρα τους να διαβρώνεται και σου λένε και από πάνω ότι είναι τα αφεντικά της σχέσης.
Γελάμε όλοι, αλλά κατά βάθος κλαίμε.
Είναι πραγματικά λυπηρό
«Παντόφλα» τρώμε όλοι οι άντρες, ακόμα και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε μια και είμαστε πολύ περήφανοι για να το ανακοινώσουμε στους υπόλοιπους. Στην ουσία όμως άλλο το να κάνουμε μια υποχώρηση για το καλό της σχέσης, άλλο όμως να αποδεχόμαστε ένα παράσιτο που σαν τον Venom μπαίνει μέσα μας αλλά αντί για ισχυρό αντι-ήρωα μας δημιουργεί μια εικόνα που δεν έχει καμία σχέση με τον εαυτό μας. Πλέον δεν είσαι Action Man, είσαι Αν-action Man.
Κάθε άντρας έχει από έναν τύπο στη ζωή του που από την μέρα που μπήκε σε σχέση θυμίζει ελάχιστα το φίλο που είχε κάποτε, για μένα πάλι το πιο πρόσφατο συμβάν είναι ο ξάδερφός μου.
Την έχουμε κάνει την κουβέντα αλλά δεν θέλει να ακούσει. «Μα προφανώς δεν θα είμαι όπως με σας μπροστά της» ήταν η τελευταία ατάκα του, αλλά αυτό που δεν κατάλαβε ποτέ, αυτό που δεν καταλαβαίνει ποτέ κανείς είναι ότι κανείς δεν περιμένει από κάποιον να μιλάει στο κορίτσι όπως στους κολλητούς, το θέμα είναι να μην κάνει τον κόσμο να νιώθει λες και βγήκε με τον R2D2 του Star Wars και προσπαθείτε να βρείτε κώδικα επικοινωνίας, παρότι ξέρετε ο ένας τον άλλον για πάνω από 10-20 χρόνια.
Ενός λεπτού σιγή για τον παντοφλάκια.
Ποιος φταίει όμως;
Σε πρώτη ανάγνωση υπεύθυνη είναι εκείνη που του βάζει λόγια, εκείνη που δεν τον αφήνει να δει φίλους, που τον απειλεί ότι θα τον χωρίσει ή ότι «δεν είναι σχέση αυτή» με το παραμικρό, ωστόσο το πραγματικό φταίξιμο είναι κατά 99% στον άντρα. Αυτός που δεν έχει τα κότσια να ορθώσει το ανάστημά του βλέποντας πως δεν είναι πλέον ο εαυτός του και να της εξηγήσει ότι αυτό δεν είναι νορμάλ, τον άντρα που δέχεται το χτύπημα της παντόφλας και παρότι δεν είναι ο Θάνος Πετρέλης της φωνάζει «χτύπα και άλλο», εκείνος που σε κάθε εύκολη απειλή χωρισμού δεν της λέει «στα @@ μας» πολύ απλά γιατί φοβάται να μείνει μόνος του.
Εσύ λοιπόν που ήσουν σίγουρος στην αρχή ότι δεν τρως παντόφλα καλύτερα ρίξε μια ματιά στο είδωλό σου και σκέψου καλά αν σε αυτή τη σχέση είσαι εντάξει ή αν νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Πρόσεξε καλά τι θα πεις, γιατί σύντομα σε βλέπω να σε βγάζει βόλτα στο πάρκο. Αυτό (εννοείται ότι) δεν θα γίνει ποτέ αλλά οι φίλοι σου έτσι θα λένε πίσω από την πλάτη σου. Ξύπνα.
