Ποιος να το περίμενε ότι εκείνο το «Demolition Man» εν έτει 2020 θα ξεκινούσε να έχει λογική. Πριν αρχίσεις να αναρωτιέσαι πώς συνδυάσαμε ένα action movie των 90’s με τις σεξουαλικές περιπέτειες, ας πάρουμε βήμα-βήμα όλα όσα οδήγησαν στην συλλογιστική μας πορεία για να σε βάλουμε πιο πολύ στο κόλπο. Βλέπεις η επικεφαλής αξιωματούχος του τομέα δημόσιας υγείας του Καναδά, Teresa Tam έδωσε οδηγίες στους συμπολίτες της προκειμένου να αποφευχθεί η διάδοση του κορωνοϊού, παρακινώντας τους να κάνουν μεν σεξ αλλά με περιορισμούς.
Συγκεκριμένα εφόσον η πράξη περιλαμβάνει κάποιον σύντροφο που κινδυνεύει ή που δεν είναι συγκάτοικος, τότε η λύση είναι η εξής:
«Να αποφεύγονται τα φιλιά και η επαφή πρόσωπο με πρόσωπο ή να σκεφτούν το ενδεχόμενο χρήσης μάσκας που καλύπτει την μύτη και το στόμα». Με λίγα λόγια, πέραν των εσωτερικών χώρων στην καθημερινότητά μας η προστατευτική μάσκα βρήκε τον τρόπο να εισχωρήσει και στη σεξουαλική επαφή. Και μόνο η εικόνα με τη μάσκα –όσο σοβαρά και αν είναι τα πράγματα με τον Covid 19- μόνο κωμικοτραγικές εικόνες μπορεί να σου δημιουργήσει.
Λες και βλέπεις ταινία του Leslie Nielsen ένα πράγμα:
Και κάπως έτσι θυμηθήκαμε το «Demolition Man»
Σε μια εποχή όπως αυτή των 90’s όπου ο κινηματογράφος μας προσέφερε εμβληματικά action films όπως τα «Terminator», το «Face Off», το «Con Air» ή το «True Lies», η αδρεναλίνη εκτοξεύτηκε κατακόρυφα τον Οκτώβρη του 1993 με το ανθρωποκυνηγητό μεταξύ Sylvester Stallone και Wesley Snipes σε έναν κόσμο όμως πολύ διαφορετικό από αυτόν που είχαμε συνηθίσει.
Εν έτει 2032 στις ΗΠΑ, σε μια περιοχή κράμα μεταξύ Los Angeles και San Diego –το San Angeles- η βία, η απληστία και η αμαρτία γενικότερα αποτελούν άγνωστες λέξεις για τον κόσμο ο οποίος έχει χτιστεί σε διαφορετικές αξίες. Η αστυνομία υπάρχει απλά για να επιβλέπει την τάξη και όχι για να επιβάλει τον νόμο και τα πάντα χαρακτηρίζονται από καλοσύνη και αγαλλίαση.
Όταν όμως ένας μανιώδης κατάδικος ονόματι Simon Phoenix (Snipes) που κρατείται σε παγοφυλακή από το 1996 καταφέρνει να αποδράσει, θα φέρει αναστάτωση στη φιλήσυχη πόλη της California με τις Αρχές να μην έχουν άλλη επιλογή, από το να «ξυπνήσουν» τη νέμεσή του αλλά εξίσου φυλακισμένο, John Spartan (Stallone).
Μόνο που η επιστροφή του τελευταίου στην νέα πραγματικότητα, όπου η λέξη brutal –συνώνυμο του Stallone- μοιάζει ξένη και η βία σε στέλνει στην ηλεκτρική καρέκλα, δημιουργούν ιδιαίτερες καταστάσεις στην καθημερινότητά του. Σε έναν κόσμο χωρίς βία, άνθρωποι τύπου Stallone και Schwarzenegger περισσεύουν.
Πέραν όμως των σκηνών δράσης που ακόμα και σήμερα είναι χορταστικές, στο μυαλό έμεινε η ιδιαίτερη εκείνη σκηνή με τη σεξουαλική επαφή της Sandra Bullock και του «Σλάι». Ήμουν 9-10 χρονών όταν το είδα πρώτη φορά και ακόμα θυμάμαι την συμπρωταγωνίστρια να ρωτάει τον Stallone:
«Θες να κάνουμε σεξ;» με τον Spartan να κοιτά αρχικά με απορία αλλά κολακευμένος από την ωμή πρόταση να γυρνάει με το εξυπνακίστικο ύφος αλά Stallone και να της απαντάει καταφατικά.
«Έτσι εύκολα κάνουν σεξ;» θυμάμαι είχα ρωτήσει τον πατέρα μου ο οποίος χαρακτηριστικά είχε γουρλώσει τα μάτια του που ένα πιτσιρίκι ρωτούσε κάτι για το οποίο θα έπρεπε να τον απασχολεί πολλά χρόνια αργότερα. Παρόλα αυτά το ότι είχα ψυλλιαστεί ότι κάτι πήγαινε πολύ λάθος, έλεγε πολλά για το σκηνικό. Ωστόσο η συνέχεια ήταν ακόμα πιο ιδιαίτερη -άκου εκεί σεξ με κάσκες σε VR-.
Μήπως αυτή η σκηνή έχει πλέον περισσότερο νόημα από ποτέ;
Από το 1993 μέχρι και το 2021 έχουν περάσει 28 ολόκληρα χρόνια και όσες φορές και αν έχω δει τη σκηνή –είναι πολλές πίστεψέ με- πάντα έλεγα από μέσα μου «δεν θα γίνει ποτέ κάτι τέτοιο». Πλέον με τον κορωνοϊό να έχει διεισδύσει για τα καλά στη ζωή μας, οι αγκαλιές και τα φιλιά αρχίζουν να αχνοφαίνονται και οι σχέσεις σταδιακά θα αρχίσουν να αλλάζουν παρέα (ενδεχομένως) με τις αξίες και τις συνήθειές μας, ομολογώ ότι ένα τρέμουλο με έπιασε θυμούμενος τη συγκεκριμένη σκηνή και μια ελπίδα ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να πούμε την αηδιασμένη αντίδραση της Bullock όταν ο Stallone της είπε να το κάνουν με τον παλιό καλό -αυθεντικό- τρόπο.
Ενδεχομένως να απέχουμε πολύ από τη μέρα που δεν θα αγγίζουμε ο ένας τον άλλον, που η γονιμοποίηση θα συμβαίνει με τεχνικά μέσα και όχι με την επαφή, αλλά πραγματικά ίσως είναι η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ότι η συγκεκριμένη σκηνή είχε όντως κάποια βάση. Όσο περνάει ο καιρός θα πρέπει ίσως να συμβιβαζόμαστε ότι οι ζωές μας θα αρχίσουν να αλλάζουν ριζικά. Από το πώς πίνουμε τον καφέ μας κάθε πρωί, στις ώρες και το πώς κινούμαστε (εφόσον δουλεύουμε) στο γραφείο με τους συναδέλφους μας, στις βραδινές μας εξόδους, στο πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας.
Και ναι, ακόμα και στο πώς θα κάνουμε σεξ. Είτε φοράμε, είτε όχι κάσκες σαν τον Stallone.
