Έχω «φάει» πολλές φόλες στη ζωή μου. Αμέτρητες θα έλεγα. Όπως και κάθε άνθρωπος εκεί έξω που δεν είναι μέλος βασιλικής οικογένειας ή star του Hollywood. Κάποιες φόλες ήταν βαριές κι ασήκωτες, κάποιες ίσως και λίγο κωμικές και κάποιες… εντελώς ακατανόητες. Ε στην τελευταία κατηγορία ανήκει η χθεσινή. Για να σου δώσω όμως να καταλάβεις τι εννοώ, εντελώς περιληπτικά πάντα, αποφάσισα να παρακολουθήσω κι εγώ το νέο μεγάλο hit του Netflix, «365 DNI» (σ.σ.: για να είμαι ειλικρινής, τη δεύτερη σεζόν του Dark ήθελα να κάνω επανάληψη, και τελικά έπεσα στην παγίδα. Είχα ακούσει και είχα διαβάσει, για τον κούκλο πρωταγωνιστή, τις απίστευτες σκηνές σεξ και το πόσο όλο αυτό θυμίζει «50 Shades of Grey». Από όλα τα παραπάνω, με τράβηξε ο κούκλος πρωταγωνιστής γιατί προσπάθησα μία φορά να παρακολουθήσω τον Mr. Grey και την κοπέλα του, με παταγώδη αποτυχία, και γιατί πλέον το σεξ, κατά τη γνώμη μου, είναι κάτι που δεν πουλάει και τόσο τηλεοπτικά- ας είναι καλά το ίντερνετ- (είπαμε λέμε αλήθειες εδώ πέρα).
Τελοσπάντων, και μιας και δεν μου αρέσει να μακρηγορώ, η ταινία ήταν από τις χειρότερες που έχω δει, οι σχεδόν 2 ώρες διάρκειάς της μου φάνηκαν αιώνας και ομολογώ ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα είχα κρίσεις κλαυσιγέλου, μιας και δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω αυτά που έβλεπα. Το σενάριο ήταν ανύπαρκτο, οι διάλογοι πιο περιττοί και από ταινία του Σειρηνάκη και το όλο concept θύμιζε κακό video clip των 90’s.
Για να μην είμαι αχάριστη, ο πρωταγωνιστής, Michele Morrone έδωσε τον καλύτερό του εαυτό-όχι υποκριτικά-μιας και είναι ένας ιδιαιτέρως εντυπωσιακός και σέξι κύριος, ο οποίος προκαλεί τα πάθη στις γυναίκες όλου του πλανήτη.
Ολοκληρώνοντας αυτό το (WTF) 2ωρο, έμεινα με το βλέμμα μετέωρο να αναρωτιέμαι για ποιο λόγο αυτή η ταινία κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία. Αντιλαμβάνομαι να την παρακολουθήσει κάποιος επειδή έχει κάνει ντόρο, αλλά όταν υπάρχουν και καλές κριτικές εκ των υστέρων, το πράγμα σοβαρεύει!
«Είναι κούκλος ο πρωταγωνιστής άκουσα», το οποίο είναι τίμιο και ειλικρινές. «Οι σκηνές σεξ είναι εντελώς αληθινές και πολύ σέξι», «Μπορείς να δεις κανονικό πορνό το οποίο δεν θα έχει και τους ενοχλητικούς διαλόγους», απαντώ. Όλο αυτό που συμβαίνει στην πρωταγωνίστρια, την απαγάγει Ιταλός μαφιόζος και την φυλακίζει στην έπαυλή του για ένα χρόνο με σκοπό να την κάνει να τον ερωτευτεί, είναι φαντασίωση», είπαν κάποιες. Και έρχομαι εγώ να ρωτήσω: Πάει καλά ο κόσμος; Την ίδια στιγμή που ο πρωταγωνιστής διαπράττει έγκλημα στερώντας την ελευθερία ενός ανθρώπου-μαζί με μερικούς φόνους που έχει διαπράξει λόγω της δουλειάς- την ίδια στιγμή πλασάρεται ως σέξι επιβήτορας που διεκδικεί και αποκτά αυτό που θέλει. Ε όχι ρε κορίτσια. Αν δεν ήταν σε ταινία θα ήταν ένα σοβινιστικό γουρούνι άξιο λιντσαρίσματος (τουλάχιστον), που επιτέθηκε σε ανυποψίαστη κοπέλα που έκανε απλά το λάθος να μην τον θέλει. Τι; Όχι;
Τελικά ομολογώ, ότι μέσα σε όλη της την κενότητα, η ταινία έθεσε προβληματισμούς. Πώς γίνεται λοιπόν το γυναικείο κοινό να αποθεώνει άντρες σαν τον Don Massimo Torricelli ή τον Christian Grey oι οποίοι αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως αντικείμενο του σεξ, χρησιμοποιώντας ακραία ερωτικά και σεξουαλικά παιχνίδια, πιθανότατα χωρίς τη συγκατάθεσή της, και την ίδια στιγμή να βγαίνουν εκτός εαυτού με μήνυμα σε chat του τύπου «Κούκλα είσαι, θέλεις να βγούμε για ποτό;» ή ένα πείραγμα στο δρόμο;
Ή στραβά είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε!
Πάρε και το trailer για να μη λες ότι σε αφήνω στο σκοτάδι!
ΥΓ: Μαθαίνω ότι το εν λόγω project θα έχει και συνέχειες. Βοήθειά μας!
