Πώς το 'λεγε ο Τσε; «Αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο,κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει». Έχει επηρεάσει πολύ κόσμο ο Τσε. Ακόμη και στα πιο ασήμαντα πράγματα της ζωής.
Όπως αυτόν τον τύπο από τη Νέα Υόρκη, ο οποίος είχε πολύ, πολύ ελεύθερο χρόνο.
Ένα πρωί, ξύπνησε και είπε: «Τι να κάνω σήμερα; Α, ναι. Αυτό θα κάνω: Θα δώσω 400 ευρώ, θα αγοράσω 140 κούτες σπίρτα, θα τα μετρήσω ένα προς ένα, θα φτάσω στις 42.000, θα πω φτου και βγαίνω και μετά θα ξοδέψω έναν ολόκληρο χρόνο για να τα συναρμολογήσω και να τα κάνω σφαίρα. Α! Και αυτή τη σφαίρα που θα έχω φτιάξει μετά από 365 μέρες θα την κάψω!».
Αυτό έκανε ο Wallace. Πήρε 42.000 σπίρτα, χρησιμοποίησε ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή του και κάποιους χρήσιμους μαθηματικούς τύπους για να τους δώσει τη σωστή γωνία (0,82 μοιρών), έκανε τις σωστές πράξεις (4πr2 όπου r=8.8215) έβγαλε διάμετρο ίση με 17.643 ίντσες και επιφάνεια ίση με 977.405 τετραγωνικές ίντσες.
Κι αφού τελείωσε με αυτό το κομψοτέχνημα, έπειτα από τόσο κόπο, σωματικό και πνευματικό, για έναν ολόκληρο χρόνο (και 400 ευρώ), δεν το κράτησε για διακοσμητικό στο γραφείο του, ούτε για να το έχει, να το χαζεύει και να θυμάται το καλλιτεχνικό (και μαθηματικό) δημιούργημά του. Όχι. Τι έκανε; Το έκαψε. Έτσι είναι όμως. Τα όμορφα σπίρτα, όμορφα καίγονται.
Ούτε εμείς το πιστεύαμε μέχρι που είδαμε το βίντεο:
Για περισότερο κάψιμο εγκαφάλου δείτε και τις φωτογραφίες:
