Καταρχάς δόξα και τιμή στον σπουδαίο Hugh που έζησε ΤΗ ζωή και έφυγε πλήρης ημερών και ακόμη πιο… πλήρης εμπειριών. Ξεκινάμε από εκεί για να πάμε στην απάντηση. Ο Hugh δεν ήταν πρότυπο. Ήταν ένας τύπος που έκανε τη δουλειά του, τρόπο ζωής. Και αυτό ήταν η δυστυχία μέσα στην ευτυχία του. Η ζωή είναι γεμάτη από επιλογές. Και αυτός ο τύπος που πήρε τον δρόμο για εκεί ψηλά, είχε κάνει τις επιλογές του. Έζησε και πιθανότατα πέθανε όπως επέλεξε. Αλλά ακόμη κι αν στα μάτια των πολλών ήταν ευτυχισμένος με τις αγκαλιές από τα «κουνελάκια» και ο ίδιος ήξερε ότι τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγκαλιά της κόρης ή του γιου σου! Αλήθειες να λέμε...
Διαβάστε τη συνέχεια στο Queen.gr
