Mας αρέσει το κρύο σαν ιδέα, αλλά όταν το νιώσουμε δεν μας αρέσει. Μας καθηλώνει. Βέβαια πολλοί υποστηρίζουν πως τον χειμώνα κοιμούνται καλύτερα κι αυτό οφείλεται στο κρύο. Εσύ φοράς δυο πουλόβερ και χοντρές κάλτσες και πάλι κρυώνεις όμως και είναι ακόμη φθινόπωρο. Αλήθεια, γιατί αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά το κρύο από τους γύρω σου και γιατί κάποιοι άνθρωποι κρυώνουν περισσότερο από τους άλλους; Είμαστε λίγο πριν τον χειμώνα και τα χοντρά και ζεστά ρούχα μάς είναι απαραίτητα για να αντιμετωπίσουμε τις χαμηλές θερμοκρασίες, αυτά έχουν ήδη κατέβει από το πατάρι. Με μια ματιά όμως γύρω σου διαπιστώνεις ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο (χοντρά) ντυμένοι, ούτε κρυώνουμε στον ίδιο βαθμό. Τελικά, ποιος είναι ο λόγος που εσύ δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις χωρίς κασκόλ και χοντρές κάλτσες το πρωί, ενώ υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που αντέχουν το κρύο, παρόλο που φορούν μόνο ένα λεπτό μπλουζάκι;
Υπέροχα νέα για όποιον θέλει ένα κρυογενετικό ομοίωμα του Sylvester Stallone
Το πότε κάποιος κρυώνει εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: φύλο, ηλικία, μεταβολισμός. Ενώ μερικοί από αυτούς είναι αμετάβλητοι, άλλοι μπορούν να επηρεαστούν και το σώμα μπορεί να γίνει πιο ανεκτικό στο κρύο. Μία λύση ίσως είναι η εκπαίδευση. Στην πραγματικότητα, η ευαισθησία μας στο κρύο κάθε χρόνο εκπαιδεύεται εκ νέου, ούτως ή άλλως, λόγω της αλλαγής των εποχών. «Αν έχουμε 13 ή 14 βαθμούς τον Απρίλιο, το βρίσκουμε ζεστό και βγαίνουμε έξω χωρίς μπουφάν. Εάν οι θερμοκρασίες πέφτουν στους 13 ή 14 βαθμούς το φθινόπωρο, παγώνουμε», λέει ο Ραλφ Μπράντες, καθηγητής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φρανκφούρτης. Το σώμα μας προσαρμόζεται σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Μόλις ο εγκέφαλος ενημερωθεί για μια πτώση της θερμοκρασίας, στέλνει σήματα στα αιμοφόρα αγγεία για να περιορίσουν τη ροή του αίματος στο δέρμα. Η αγγειοσύσπαση στα δάκτυλα χεριών και ποδιών είναι μια αίσθηση που πολλοί ίσως έχετε προσέξει όταν αρχίζετε να κρυώνετε. Εκτός από τον περιορισμό της ροής του αίματος στο δέρμα, αρχίζουμε να τρέμουμε. Αυτές οι ακούσιες, ρυθμικές συστολές των μυών αυξάνουν την θερμότητα για να ζεστάνουμε το σώμα μας. Αυτές οι φυσιολογικές αντιδράσεις ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Επομένως, τι επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιδράει ο καθένας μας στο κρύο; Μην ξεχνάμε και τον παράγοντα της προσαρμοστικότητας του κάθε οργανισμού.
«Αυτή η προσαρμοστικότητα μπορεί τώρα να χρησιμοποιηθεί για να αισθάνεστε άνετα σε ένα διαμέρισμα με λιγότερη θέρμανση», σχολιάζει η Deutsche Welle. Μια πιο μακροπρόθεσμη αύξηση της ανοχής στο κρύο είναι δυνατή μέσω της τακτικής (και ιδανικά καθημερινής) έκθεσης, λέει ο Τόμας Κορφ, καθηγητής στο Ινστιτούτο Φυσιολογίας και Παθοφυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης.
«Το βλέπουμε, για παράδειγμα, σε άτομα που εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους. Συνήθως κινούνται περισσότερο, γι' αυτό πιθανώς έχουν περισσότερους μύς και υψηλότερο βασικό μεταβολικό ρυθμό». Επίσης έχουν προσαρμόσει ασυνείδητα τη συμπεριφορά τους: «Κάποιος που εργάζεται πολύ έξω πιθανότατα αλλάζει και τη διατροφή του επειδή ένας αυξημένος βασικός μεταβολικός ρυθμός απαιτεί περισσότερες θερμίδες».
