Η Luiza Azevedo δεν ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται να τα... βάλουν με τη φύση. Προφανώς αντλεί δύναμη από το αποτέλεσμα των έργων της και την άγνοια κινδύνου που κρύβει η τόλμη του σουρεαλισμού.
Αυτό ακριβώς κάνει για να «σκοτώσει» τον χρόνο της, να υπηρετήσει την τέχνη της και να γεμίσει τη φωτογραφική της συλλογή.
Πραγματικές φωτογραφίες ζώων, τοπίων και φανταστικών αντικειμένων που είτε δίνουν μία σουρεάλ οπτική στις φωτό είτε δημιουργούν ακόμα και ψευδαισθήσεις, όπως φλούδες πορτοκαλιού, κρύσταλλα ή ζωντανοί οργανισμοί της χλωρίδας που συνυπάρχουν αρμονικά και καλλιτεχνικά με την πανίδα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, συνδυάζει μαγικά αυτά τα συστατικά σε φανταστικούς κόσμους, όπου τα κέρατα κρατούν ωκεανούς, τα φτερά γίνονται πλούσια δάση και οι ελέφαντες φυτρώνουν λουλούδια.
Αυτή η προσέγγιση ήταν η υλοποίηση της έμπνευσής της από τον René Magritte, ενός από τους αγαπημένους της καλλιτέχνες του Azevedo, το μόνο του οποίου ήταν πως «η Τέχνη προκαλεί το μυστήριο χωρίς το οποίο ο κόσμος δεν θα υπήρχε».
Γνώρισε τη φύση στη σουρεαλιστική της έκδοση μέσα από τις παρακάτω φωτογραφίες:
