Αν ψάχνεσαι για το ποιος έκανε καλή δουλειά στο γήπεδο, είσαι σε λάθος θέμα. Εδώ πέρα καλούματε να απαντήσουμε σε ένα άλλο ερώτημα. Στο ποιος από τα παρακάτω 7 παλικάρια των γηπέδων, κατάφερε να αφήσει το στίγμα του στις ταινίες. Γιατί ναι, κάποιοι ασχολήθηκαν. Άλλοι προσπάθησαν, άλλοι τα κατάφεραν και άλλοι καλύτερα να είχαν μείνει στη μπάλα - ή και όχι.
Σε κάθε περίπτωση θυμηθήκαμε όλες εκείνες τις περιπτωσάρες που πέρασαν και δεν ακούμπησαν.
Fitz Hall – Το Πέμπτο Στοιχείο
Έχτισε το όνομα του στην Crystal Pallas, έκανε ένα πέρασμα από Queens Park Rangers, αλλά εδώ στο Ελλάντα τον μάθαμε από την Watford. Όσο τον μάθαμε δηλαδή, γιατί η αμυντικούρα ο Hall, πέρασε και δεν άγγιξε. Η αλήθεια είναι πως το παρακάτω αν δεν το ψάχναμε δεν θα το προσέχαμε ποτέ. Ο Hall, όταν ακόμα ήταν πιτσιρικάς και δεν είχε βάλει την μπάλα για τα καλά στη ζωή του, έκανε μία μίνι εμφάνιση στην ταινία «Το Πέμπτο Στοιχείο». Δεν ξέρουμε πως τον βρήκαν, με ποια κριτήρια τον επέλεξαν και γιατί έπαιξε μόλις 45 δευτερόλεπτα, αλλά ίσως να έπρεπε να συνεχίσει να την ψάχνει με τις ταινίες. Γιατί από μπάλα…δεν.
Ally McCoist – Ο δρόμος προς την δόξα
Την πιο ωραία ατάκα γι’ αυτή την ταινία μου την έχει πει ο πατέρας μου. «Την έχω πετύχει δύο φορές στην τηλεόραση στη 1 τη νύχτα. Την είδα για να με πάρει ο ύπνος». Κακή ταινία, κακό στόρι και ακόμα πιο κακή η προσπάθεια του Robert Duvall να μιμηθεί την Σκωτσέζικη προφορά. Το μόνο πράγμα που δουλεύει σωστά σε αυτή την ταινία -παραδόξως- είναι η υποκριτική του ''Ranger'' Ally McCoist ο οποίος δεν τα πήγε καθόλου άσχημα.
Ενημερωθείτε στο Newsbomb.gr για όλες τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τις επερχόμενες Εθνικές Εκλογές 2019
Ronaldo – Mάικ Μπάσετ: Απατεώνας ή Ιδιοφυία
Δεν έχεις δει το Μάικ Μπάσετ; Το περίφημο England Manager; Ο Βρετανός κωμικός Ricky Tomlison υποδύεται έναν προπονητή της Β’ Εθνικής που καλείται να καλύψει την θέση για την Εθνική Αγγλίας στο Μουντιάλ. Είναι από εκείνες τις ταινίες που είναι τόσο καλές, ακριβώς γιατί είναι τόσο καμένες. Επικές ατάκες, μπάλα επιπέδου περιφερειακό πρωτάθλημα και ένας Ronaldo να σκάει μύτη από το πουθενά. Και τέλος, αυτό ήταν. Μετά μόνο πάχος για τον Βραζιλιάνο.
Eric Cantona - Looking for Eric
Οι φανς της Manchester τον λάτρεψαν. Σήκωσαν τους γιακάδες τους για να τον τιμήσουν. Χώρια ότι μαζί με τον Giggs υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα κωλόπαιδα που πέρασαν από το χορτάρι. Περιμέναμε πολλά από τον Eric όταν σταμάτησε τη μπάλα – με πιο πιθανό να καταλήξει σε δικαστήρια για ξυλοδαρμό. Αυτό όμως που δεν περιμέναμε ποτέ, ήταν πως θα εξελισσόταν σε φουλ τάιμ ηθοποιό. Και μάλιστα σε τίμιο ηθοποιό. Μπορεί να μην κάνει για μπλοκμπάστερ άλλα μέχρι στιγμής έχει συμμετάσχει σε πάνω από 10 ταινίες με αρκετά αξιοπρεπή παρουσία. Σημείο αναφοράς στην καριέρα του, η ταινία ‘‘Looking for Eric’’ όπου παίζει το εαυτό του. Και η αλήθεια είναι πως η υποκριτική του δεν είναι καθόλου για ντομάτες. Και μπράβο του.
Vinnie Jones – Σε ό,τι υπάρχει
Είναι δύσκολο να φανταστείς αυτόν τον άνθρωπο να παίζει μπάλα με αυτό το ταμπεραμέντο. Γιατί στο δικό μας το μυαλό, ο Vinnie γεννήθηκε χούλιγκαν. Με καρφιάκαι αλυσίδες στα χέρια και μπόλικη Βρετανική αργκό στα βρισίδια. Έτσι τον μάθαμε και έτσι τον θέλουμε. Έχει παίξει τόνους από ρολάκια. Τον χούλιγκαν. Τον τρομοκράτη. Τον μπράβο. Τον μεταλλαγμένο. Όπου ξύλο και χαρά, ο Vinnie είναι εκεί. Δεν θέλουμε να αξιολογήσουμε την υποκριτική του ικανότητα γιατί κάποια πρόσωπα υπάρχουν σε κάποια πόστα απλά για να υπάρχουν. Αυτός είναι και ο Vinnie. Και όσο πιο θυμωμένος τόσο το καλύτερο.
Stan Collymore – Βασικό Ένστικτο 2
Οι ποδοσφαιρόφιλοι το θυμούνται καλά: παλτό από τα λίγα ο Stan και μάλιστα το όνομα του ακουγόταν μια εποχή μέχρι και για τον Παναθηναϊκό. Η υποκριτική του ικανότητα ήταν το ίδιο άθλια με εκείνη στη μπάλα, αλλά θα μείνει στην μνήμη όλων μας, ως ο τύπος που κατάφερε και έβαλε χέρι στη Sharon Stone. Και αυτό μικρό πράμα δεν το λες. Τουλάχιστον στην ταινία, πεθαίνει ευτυχισμένος.
Νίκος Αναστόπουλος
Ο αγαπημένος «μουστάκιας» όλων δεν έχει παίξει ποτέ σε ταινία, αλλά αξίζει εύφημο μνεία για αυτή τη μοναδική του εμφάνιση στη διαφήμιση της Rexona. Δύο πράγματα θυμόμαστε: τα πολλά κιλά τρίχας που σημάδεψαν μία ολόκληρη γενιά Ελλήνων και την ευχαρίστηση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του. Τον αγαπήσαμε περισσότερο μετά από αυτή την διαφήμιση.
