Την τελευταία φορά που μονοπώλησε το παγκόσμιο ενδιαφέρον, ήταν πέρυσι τέτοιες περίπου μέρες. Είχε φροντίσει για αυτό η Σουηδική Ακαδημία η οποία στο πρόσωπό του είδε τον άνθρωπο εκείνο που μπορεί να κουβαλήσει στις πλάτες του το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Όχι τυχαία κι ούτε άδικα. Η στιχουργική έκφραση του Bob Dylan υπήρξε τέτοια που μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια -αιρετική αν μη τι άλλο- απόφαση. Στίχοι γραμμένοι για να τους διαβάζεις και να τους καταπίνεις ταυτόχρονα.
Και δίπλα τους, μελωδίες.
Όλες εκείνες που τον ανέδειξαν ως έναν από τους μεγαλύτερους Καλλιτέχνες της εποχής μας, έναν από τους ταγούς της αμερικανικής ροκ εν ρολ, η επιρροή του οποίου διαχύθηκε σε οποιοδήποτε γωνιά του κόσμου στεκόντουσαν ηχεία.
Την κληρονομιά του θέλησε κατά κάποιο τρόπο να διαιωνίσει ψηφιακά ο Samuel Huxley. Ένας χρήστης της πλατφόρμας Spotify που βρήκε το χρόνο και τη διάθεση να συγκεντώσει 763 τραγούδια από τη δισκογραφία του Dylan και να δημιουργήσει μια playlist διάρκειας 55 (παρακαλώ) ολόκληρων ωρών.
Αυτήν εδώ την playlist:
Από τα πρώτα του βήματα (You’re No Good, 1962) μέχρι τα τελευταία του μουσικά projects (Melancholy Mood, 2016) και με μοναδική «απώλεια» το τελευταίο του άλμπουμ (Triplicate, 2017).
Βρίσκεσαι μόλιες ένα play button μακριά από έναν μουσικό μαραθώνιο νοτισμένο ποίηση. Μπορείς να κάνεις όσες στάσεις θες, αλλά καλό είναι να φροντίσεις μια μέρα να τον τερματίσεις.
ΥΓ: Και τα 763 κομμάτια, θα τα βρεις εδώ.
