Για το σινεμά του Στίβεν Σπίλμπεργκ, αυτού του πελώριου σκηνοθέτη με την nerd καρδιά, έχουν ακουστεί πολλά κατά καιρούς. Πως είναι επιφανειακό, πως είναι εύπεπτο και χωρίς δεύτερη ανάγνωση, πως είναι η επιτομή του politically correct κι άλλα πολλά.
Και προσωπικά να δεχθώ αυτές τις απόψεις (αρκεί να υποστηριχθούν με στιβαρά επιχειρήματα). Όμως νομίζω ότι παραβλέπουν ένα δύο πολύ σημαντικό στοιχεία: ότι πρώτον αποτελεί αναμφισβήτητα ένα μεγάλο κομμάτι πια της αμερικανικής κινηματογραφικής ιστορίας και δεύτερον ότι είναι FUN. Ναι, όσο πιο FUN γίνεται!
Που θα πει διασκεδαστικό χωρίς να ξεχνάει τις ενέσεις ψυχαγωγίας βέβαια. Κάτι δηλαδή πραγματικά σημαντικό όταν πας στο σινεμά, αφού μέσα από τις ταινίες του έχουμε αποκτήσει χιλιάδες ευτυχισμένες κινηματογραφικές αναμνήσεις –εμείς και μερικά εκατοντάδες εκατομμύρια θεατές ανά την υφήλιο. Άλλες με χιούμορ, άλλες με αγωνία κι άλλες, ναι, ακόμα και με δράμα όπως στη «Λίστα του Σίντλερ» (1993).
Τώρα θα μου πεις γιατί στα λέω όλο αυτά; Καταρχάς για να υπερασπιστώ έναν αγαπημένο μου σκηνοθέτη και σε δεύτερο χρόνο για να προλογίσω ως άλλος Θοδωρής Μπακογιαννόπουλος το τρέιλερ για το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί μέσω Netflix και έχει να κάνει με τη ζωή του σκηνοθέτη.
Στο «Spielberg» ο Μέγας Nerd αφηγείται τη ζωή του, εντός και εκτός των πλατώ, δίνοντας μας πολλές δυνατές backstage συγκινήσεις και πλάνα (γεμάτα νοσταλγία) από τις μικρές στιγμές της μεγάλης του κινηματογραφική ιστορίας. Με λίγα λόγια, το περιμένουμε σε αναμέννα κάρβουνα!
