Ένας νέος μήνας σημαίνει μια νέα σειρά ταινιών για να επιλέξετε στο Netflix και ο Φεβρουάριος φέρνει πολλές εξαιρετικές επιλογές. Ανάμεσα στις κορυφαίες ξεχωρίζουν μια ολοκαίνουργια κωμωδία με την Amy Schumer, όπου ένα τεράστιο ψέμα ξεφεύγει γρήγορα εκτός ελέγχου, μια ατμοσφαιρικά γυρισμένη βιογραφική ταινία για ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και ταραγμένα μέλη της βρετανικής βασιλικής οικογένειας, καθώς και μια πρόσφατη νικήτρια του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, της οποίας το σχόλιο για τον καπιταλισμό γίνεται όλο και πιο επίκαιρο με την πάροδο των ετών. Και αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς δεκάδες άλλες ταινίες θα προστεθούν στο Netflix μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου.
Λοιπόν, ποιες είναι οι καλύτερες ταινίες που έχουν προστεθεί μέχρι στιγμής; Αυτή η λίστα στοχεύει να αναδείξει τις κορυφαίες ταινίες που είναι διαθέσιμες για τους συνδρομητές του Netflix τον Φεβρουάριο του 2025. Παρακάτω, θα βρείτε δέκα επιλογές, μαζί με trailers, περιγραφές πλοκής για κάθε ταινία και τους λόγους για τους οποίους αξίζει να τις δείτε.
Kinda Pregnant (2025)
Η Lainy (Amy Schumer) ήταν πάντα δίπλα στην καλύτερή της φίλη στις σημαντικές στιγμές της ζωής της—μέχρι που εκείνη ανακοινώνει την εγκυμοσύνη της. Κατακλυσμένη από ζήλια, η Lainy αποφασίζει παρορμητικά να προσποιηθεί ότι είναι και η ίδια έγκυος, χρησιμοποιώντας ακόμη και μια ψεύτικη φουσκωμένη κοιλιά. Αυτό που ξεκινά ως μια μικροπρεπής απάτη σύντομα βγαίνει εκτός ελέγχου, οδηγώντας την σε όλο και πιο παράλογες καταστάσεις. Ωστόσο, μέσα από τα ψέματα και τις κωμικές αναποδιές, η Lainy αναπάντεχα γνωρίζει τον άνδρα των ονείρων της.
Σε σκηνοθεσία του Tyler Spindel και με σενάριο συνυπογεγραμμένο από τη Schumer, το Kinda Pregnant συνδυάζει έξυπνο χιούμορ με συγκινητικές στιγμές, προσφέροντας μια φρέσκια ματιά στις σχέσεις, τη ζήλια και την αυτογνωσία. Μετά το υποψήφιο για Emmy stand-up special της σχετικά με τη δική της πραγματική εγκυμοσύνη, η Schumer φέρνει το χαρακτηριστικό της χιούμορ και την ακομπλεξάριστη κωμωδία της στην ταινία Kinda Pregnant, δημιουργώντας έναν χαρακτήρα που είναι ταυτόχρονα ελαττωματικός και αξιαγάπητος. Η ικανότητά της να ισορροπεί την σωματική κωμωδία με κοινωνικό σχόλιο εξασφαλίζει ότι η ταινία ξεπερνά το απλό γέλιο, προσφέροντας μια διασκεδαστική αλλά και ουσιαστική ματιά στις πιέσεις που δέχονται οι γυναίκες όσον αφορά τη μητρότητα, τις σχέσεις και τις κοινωνικές προσδοκίες.
Spencer (2021)
Κατά τη διάρκεια ενός τεταμένου χριστουγεννιάτικου τριημέρου στο κτήμα Σάντριγχαμ, η Πριγκίπισσα Νταϊάνα (Kristen Stewart) παλεύει με τον ρόλο της στη βρετανική βασιλική οικογένεια και τις προσδοκίες που της έχουν επιβληθεί. Καθώς ο γάμος της με τον Πρίγκιπα Κάρολο (Jack Farthing) καταρρέει, η Νταϊάνα βιώνει έντονη ψυχολογική πίεση, στοιχειωμένη από αναμνήσεις του παρελθόντος και οράματα της Άννας Μπολέιν. Με την πίεση από τον βασιλικό θεσμό να αυξάνεται, καλείται να αποφασίσει αν θα διεκδικήσει την ανεξαρτησία της ή αν θα συνεχίσει να συμμορφώνεται με την παράδοση.
Το Spencer, σε σκηνοθεσία του Pablo Larraín, δεν είναι μια τυπική βιογραφική ταινία για την Πριγκίπισσα Νταϊάνα, αλλά ένα ψυχολογικό πορτρέτο μιας γυναίκας που ασφυκτιά κάτω από το βάρος των βασιλικών προσδοκιών. Ο Larraín αποφεύγει σκόπιμα τις συμβατικές αφηγηματικές δομές των ιστορικών δραμάτων—όπως έχει κάνει και σε προηγούμενες βιογραφικές ταινίες του, όπως το Jackie και το Maria—δημιουργώντας αντ’ αυτού μια σουρεαλιστική, ονειρική αφήγηση που αποτυπώνει αμείλικτα την ψυχική κατάσταση της Νταϊάνα. Η ταινία αυτοχαρακτηρίζεται ως «ένα παραμύθι από μια αληθινή τραγωδία», υποδηλώνοντας από την αρχή ότι επικεντρώνεται περισσότερο στην εσωτερική της πάλη παρά στην αυστηρή ιστορική ακρίβεια.
It (2017)
Στην πόλη Derry του Maine, μια ομάδα παιδιών γνωστή ως Losers’ Club, συμπεριλαμβανομένων των Bill Denbrough (Jaeden Martell), Beverly Marsh (Sophia Lillis) και Richie Tozier (Finn Wolfhard), τρομοκρατείται από μια μοχθηρή οντότητα που παίρνει τη μορφή του Pennywise του Χορευτή Κλόουν (Bill Skarsgård). Τρέφοντας τον φόβο, ο Pennywise στοιχειώνει τους χειρότερους εφιάλτες των παιδιών, αναγκάζοντάς τα να αντιμετωπίσουν τα πιο βαθιά τους τραύματα. Καθώς αυτά τα παιδιά ενώνονται για να νικήσουν το μεταμορφωτικό πλάσμα, ανακαλύπτουν το σκοτεινό παρελθόν της πόλης τους και τη διαρκή επανεμφάνιση του τρόμου που φέρνει ο Pennywise.
Το It δεν είναι απλώς μια ταινία τρόμου αλλά και ένα δράμα ενηλικίωσης, χρησιμοποιώντας τους παιδικούς φόβους ως πύλη προς βαθύτερα ψυχολογικά ζητήματα που ταλαιπωρούν τον καθένα στην παιδική του ηλικία. Ο Pennywise δεν είναι απλώς ένας κλόουν, αλλά μια συνεχώς μεταβαλλόμενη ενσάρκωση του ίδιου του φόβου, εκμεταλλευόμενος τις πιο βαθιές ανασφάλειες κάθε παιδιού. Ο σκηνοθέτης Andy Muschietti τονίζει τα υπερφυσικά και σουρεαλιστικά στοιχεία του Pennywise, χρησιμοποιώντας παραμορφωμένες κινήσεις, διαβολικά χαμόγελα και απότομες αλλαγές στον τόνο για να τον κάνει να μοιάζει πραγματικά εξωγήινος και απρόβλεπτος. Η ικανότητα του Pennywise να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, εμφανιζόμενος με φρικιαστικές και υπερβολικές μορφές, αντανακλά το πώς οι παιδικοί φόβοι συχνά μοιάζουν τεράστιοι και ανυπέρβλητοι.
Parasite (2019)
Η οικογένεια Kim—ο πατέρας Ki-taek (Song Kang-ho), η μητέρα Chung-sook (Jang Hye-jin), η κόρη Ki-jung (Park So-dam) και ο γιος Ki-woo (Choi Woo-shik)—παλεύει να τα βγάλει πέρα ζώντας σε ένα μικρό, υπόγειο διαμέρισμα. Όταν ο Ki-woo βρίσκει δουλειά ως καθηγητής ιδιαίτερων μαθημάτων για την πλούσια οικογένεια Park, οι Kim καταστρώνουν ένα σχέδιο για να διεισδύσουν στο νοικοκυριό, αντικαθιστώντας σταδιακά το προσωπικό μέσω εξαπάτησης. Ωστόσο, η πλεκτάνη τους παίρνει μια σκοτεινή τροπή όταν ανακαλύπτουν ένα κρυμμένο μυστικό μέσα στην έπαυλη των Park, οδηγώντας σε μια σύγκρουση κοινωνικών τάξεων με ολέθριες συνέπειες.
Με αυτήν τη βραβευμένη με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας ιστορία, το Parasite ασκεί κριτική στον καπιταλισμό και την κοινωνική ανισότητα, δείχνοντας πώς η κατώτερη τάξη παλεύει για τα ελάχιστα, ενώ οι πλούσιοι παραμένουν ανενημέρωτοι για τη δυστυχία τους. Ο σκηνοθέτης Bong Joon-ho εξερευνά την ψευδαίσθηση της κοινωνικής κινητικότητας, καθώς η οικογένεια Kim, παρά την εξυπνάδα και την προσαρμοστικότητά της, δεν μπορεί ποτέ πραγματικά να ξεφύγει από τη φτώχεια. Η αδιαφορία των Park για τις δυσκολίες των Kim αναδεικνύει το πώς η προνομιούχα τάξη προστατεύεται από την πραγματικότητα αυτών που βρίσκονται από κάτω τους—είτε από σκόπιμη άγνοια είτε από πλήρη αποστασιοποίηση.
Two Weeks Notice (2002)
Η Lucy Kelson (Sandra Bullock), μια δικηγόρος με αρχές που μάχεται για το περιβάλλον, δέχεται να εργαστεί για τον George Wade (Hugh Grant), έναν γοητευτικό αλλά εγωκεντρικό δισεκατομμυριούχο στον τομέα των ακινήτων. Ενώ αρχικά ελπίζει να χρησιμοποιήσει τη θέση της για να προωθήσει κοινωνικά ζητήματα, σύντομα συνειδητοποιεί ότι λειτουργεί περισσότερο ως προσωπική βοηθός του George παρά ως νομική του σύμβουλος. Απογοητευμένη από τις απαιτήσεις του και τη συγκεχυμένη σχέση τους, η Lucy υποβάλλει την παραίτησή της, δίνοντάς του δύο εβδομάδες προειδοποίηση. Ωστόσο, καθώς ετοιμάζονται να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους, αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι τα συναισθήματά τους είναι πιο βαθιά απ’ όσο νόμιζαν.
Netflix: Μόλις κυκλοφόρησε η πιο πρόστυχη ταινία στην ιστορία και ξεπερνά τα όρια
Αν και η πλοκή ακολουθεί μια προβλέψιμη διαδρομή για όσους έχουν δει ρομαντικές κομεντί των 2000s, η επιτυχία του Two Weeks Notice βασίζεται κυρίως στη χημεία και το αλάνθαστο κωμικό τάιμινγκ των πρωταγωνιστών του. Ο Hugh Grant φέρνει το χαρακτηριστικό του αυτοσαρκαστικό χιούμορ, υποδυόμενος τον George ως έναν αξιαγάπητο αλλά ανώριμο δισεκατομμυριούχο που χρειάζεται καθοδήγηση, ενώ η Sandra Bullock ενσαρκώνει τη Lucy με τον γνωστό της συνδυασμό εξυπνάδας, ζεστασιάς και νευρωτικής ενέργειας, δημιουργώντας μια δυναμική όπου ο εκνευρισμός της απέναντι στον George είναι εξίσου διασκεδαστικός με τη ρομαντική τους εξέλιξη. Μαζί, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Marc Lawrence, δημιουργούν μια ρομαντική κομεντί που παραμένει απολαυστική και διαχρονική.
The Nice Guys (2016)
Το 1977 στο Λος Άντζελες, ο αποτυχημένος ιδιωτικός ντετέκτιβ Holland March (Ryan Gosling) και ο σκληροτράχηλος μπράβος Jackson Healy (Russell Crowe) αναγκάζονται να συνεργαστούν για να ερευνήσουν την μυστηριώδη εξαφάνιση μιας νεαρής γυναίκας, της Amelia (Margaret Qualley). Καθώς η έρευνά τους προχωρά, αποκαλύπτουν μια τεράστια συνωμοσία που περιλαμβάνει τη βιομηχανία του πορνό, τη διαφθορά των εταιρειών και έναν επικίνδυνο ιστό εξαπάτησης. Με πνευματώδεις ατάκες, εκρηκτική δράση και ακριβές κωμικό τάιμινγκ, η νεο-νουάρ buddy comedy του Shane Black προσφέρει μια απολαυστική και στιλάτη ντετεκτιβική ιστορία.
Σε σκηνοθεσία του Shane Black, το The Nice Guys αγκαλιάζει τα κλασικά στοιχεία του νουάρ—ιδιωτικούς ντετέκτιβ, μπερδεμένες συνωμοσίες, μοιραίες γυναίκες και μια διεφθαρμένη πόλη—ενώ προσθέτει μια μοντέρνα, απρόβλεπτη διάθεση που το κρατάει φρέσκο. Ο Black, γνωστός για το σενάριο κλασικών ταινιών όπως το Lethal Weapon και το Kiss Kiss Bang Bang (την οποία και σκηνοθέτησε), διαπρέπει στον γρήγορο, καυστικό διάλογο που κάνει κάθε συζήτηση να σπινθηροβολεί από χιούμορ και ένταση. Η σχέση ανάμεσα στον αλκοολικό, παρηκμασμένο ιδιωτικό ντετέκτιβ Holland και τον σκληρό, λιγομίλητο εκτελεστή Jackson ακολουθεί τη διαχρονική συνταγή των "αντίθετων χαρακτήρων που αναγκάζονται να συνεργαστούν", αλλά ο Black εξασφαλίζει ότι η δυναμική τους εξελίσσεται φυσικά—από την αμοιβαία περιφρόνηση σε μια αναγκαστική συνεργασία και, τελικά, σε μια αυθεντική φιλία.
Magic Mike XXL (2015)
Τρία χρόνια μετά την αποχώρησή του από τον κόσμο του ανδρικού στριπτίζ, ο Mike Lane (Channing Tatum) επιστρέφει για μια τελευταία εμφάνιση, όταν η παλιά του ομάδα, οι Kings of Tampa, τον πείθει να τους ακολουθήσει σε ένα road trip προς ένα συνέδριο στριπτίζ στο Myrtle Beach. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, η παρέα—μεταξύ των οποίων ο Richie (Joe Manganiello) και ο Ken (Matt Bomer)—ξαναβρίσκεται με παλιούς φίλους (με εξαιρετικές ερμηνείες από την Jada Pinkett Smith και την Andie MacDowell), αντιμετωπίζει προσωπικές προκλήσεις και επαναπροσδιορίζει τις καλλιτεχνικές της φιλοδοξίες.
Το Magic Mike XXL είναι από τις σπάνιες συνέχειες που επανεφευρίσκουν τον εαυτό τους αντί να επαναλαμβάνουν την ίδια ιστορία, επιλέγοντας να αγκαλιάσουν πλήρως τη χαρά, το θέαμα και τον εορτασμό. Η ταινία, σε σκηνοθεσία του Gregory Jacobs, δεν επικεντρώνεται σε συγκρούσεις ή δράματα, αλλά απολαμβάνει έναν κόσμο όπου τα πράγματα πάνε καλά, όπου οι άνθρωποι δημιουργούν δεσμούς και όπου όλοι φεύγουν πιο χαρούμενοι απ’ ό,τι ξεκίνησαν. Αυτή η χαλαρή και feel-good προσέγγιση έχει οδηγήσει στην καλλιέργεια μιας cult εκτίμησης για την ταινία, με πολλούς να τη βλέπουν ως μια καθαρή κινηματογραφική έκρηξη σεροτονίνης, και όχι απλώς ως μια ταινία για άνδρες στρίπερ.
Κάθε χαρακτήρας βιώνει τη δική του διακριτική εξέλιξη, είτε είναι ο Richie που αναζητά έναν αληθινό ρομαντικό σύντροφο, είτε ο Ken που επανασυνδέεται με την καλλιτεχνική του πλευρά. Παρόλα αυτά, η ταινία αποφεύγει τις βαριές συναισθηματικές κορυφώσεις και προτιμά μια πιο φυσική, χαλαρή αφήγηση—μια ανάσα φρεσκάδας στον κόσμο του κινηματογράφου, αν με ρωτάτε.
Spanglish (2004)
Η Flor Moreno (Paz Vega), μια ανύπαντρη μητέρα από το Μεξικό, μετακομίζει στο Λος Άντζελες με την κόρη της, Cristina (Shelbie Bruce), και πιάνει δουλειά ως οικιακή βοηθός στην οικογένεια Clasky, την οποία ηγούνται η Deborah (Téa Leoni) και ο John (Adam Sandler). Καθώς η Flor προσπαθεί να ξεπεράσει πολιτισμικές συγκρούσεις και γλωσσικά εμπόδια, δημιουργεί έναν απροσδόκητο δεσμό με τον John, ενώ ταυτόχρονα αγωνίζεται να προστατεύσει την κόρη της από τις πιέσεις της αφομοίωσης.
Το Spanglish αποτελεί μια συγκινητική εξερεύνηση της οικογένειας, της ταυτότητας και της εμπειρίας των μεταναστών, συνδυάζοντας κωμωδία και δράμα σε μια τρυφερή απεικόνιση της αγάπης και της αντοχής. Αντί να ακολουθήσει τη συμβατική δομή μιας ρομαντικής κομεντί, ο σκηνοθέτης James L. Brooks δημιουργεί μια πιο εσωστρεφή ταινία, εστιάζοντας στις σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων καθώς αυτοί παλεύουν με τις προσωπικές τους δυσκολίες.
Η ιστορία ισορροπεί μεταξύ χιούμορ και δράματος με τρόπο φυσικό, ώστε οι συναισθηματικές στιγμές να έχουν απήχηση χωρίς να γίνονται υπερβολικά μελοδραματικές. Οι χαρακτήρες δεν παρουσιάζονται τέλειοι, αλλά αντίθετα κάνουν λάθη, εξελίσσονται και υπάρχουν με έναν τρόπο που μοιάζει αυθεντικός. Η ταινία αποφεύγει τις εύκολες λύσεις και εστιάζει στις περίπλοκες, συχνά επώδυνες πραγματικότητες των σχέσεων και των πολιτισμικών διαφορών.
The Founder (2016)
Ο αγωνιζόμενος πωλητής Ray Kroc (Michael Keaton) πέφτει πάνω σε ένα μικρό αλλά επαναστατικό εστιατόριο γρήγορου φαγητού στο Σαν Μπερναντίνο της Καλιφόρνιας, το οποίο διευθύνουν οι αδελφοί McDonald, ο Richard (Nick Offerman) και ο Maurice (John Carroll Lynch). Αντιλαμβανόμενος μια ευκαιρία, ο Kroc επεκτείνει επιθετικά το brand, μετατρέποντας τελικά τα McDonald's σε μια παγκόσμια αυτοκρατορία. Ωστόσο, η αδιάκοπη φιλοδοξία του οδηγεί σε συγκρούσεις με τα αδέλφια, θέτοντας ερωτήματα για την ηθική, τις επιχειρήσεις και το κόστος της επιτυχίας.
Σε σκηνοθεσία του John Lee Hancock, το The Founder είναι ένα συναρπαστικό βιογραφικό δράμα που εξετάζει την αδίστακτη άνοδο μιας από τις πιο εμβληματικές αλυσίδες γρήγορου φαγητού στην ιστορία. Ο Keaton αναδεικνύει πραγματικά την ταινία, προσφέροντας μια από τις πιο φυσικά χαρισματικές ερμηνείες του, υποδυόμενος τον Kroc ως έναν αουτσάιντερ και ταυτόχρονα ως έναν ευφυή επιχειρηματία, του οποίου η πείνα για επιτυχία δεν έχει όρια.
Φέρνει μια πολύπλοκη διάσταση στο ρόλο, κάνοντάς τον ταυτόχρονα συμπαθή και αδίστακτο, επιτρέποντας στο κοινό να αποφασίσει αν ο Kroc είναι ένας οραματιστής ή ένας εκμεταλλευτής. Η προσέγγιση του Keaton στον χαρακτήρα εξασφαλίζει ότι, ακόμα και καθώς οι μέθοδοι του Kroc γίνονται πιο επιθετικές, η ακατάπαυστη αποφασιστικότητά του παραμένει συναρπαστική για τον θεατή.
Queen & Slim (2019)
Μετά από μια πρώτη ραντεβού που παίρνει μια αναπάντεχη τροπή, ο Slim (Daniel Kaluuya) και η Queen (Jodie Turner-Smith) βρίσκονται σε φυγή μετά από μια θανατηφόρα συνάντηση με έναν αστυνομικό. Καθώς ταξιδεύουν σε όλη τη χώρα, αποφεύγοντας τις αρχές και κερδίζοντας φήμη ως φυγάδες, γίνονται σύμβολα αντίστασης σε μια βαθειά διαιρεμένη Αμερική. Το ταξίδι τους ενισχύει τον δεσμό τους, μεταμορφώνοντάς τους από ξένους σε συνεργάτες στην ανυπακοή.
Η κοινωνικά φορτισμένη και οπτικά εντυπωσιακή δραματική ταινία της Melina Matsoukas εξετάζει την αγάπη, την επιβίωση και τις συνέπειες της συστημικής αδικίας. Λειτουργώντας ως μια είδους αντι-Bonnie & Clyde, το κεντρικό δίδυμο της ταινίας, ο Slim του Kaluuya και η Queen της Turner-Smith, ξεκινούν το ταξίδι τους ως σχεδόν ξένοι, με το αρχικό τους ραντεβού να χαρακτηρίζεται από αμηχανία και αντικρουόμενες κοσμοθεωρίες.
Καθώς απομακρύνονται από τον πολιτισμό και μπαίνουν βαθύτερα στην κατάσταση των φυγάδων, η σχέση τους γίνεται ο συναισθηματικός πυρήνας της ταινίας, μεταβαίνοντας από την ανάγκη στην αληθινή αγάπη. Σε αντίθεση με την τυπική αφήγηση του "ζευγαριού παρανόμων", η ταινία δεν εξιδανικεύει τα εγκλήματά τους ή τη βία, αλλά παρουσιάζει την κατάστασή τους ως τραγική και άδικη, διαμορφωμένη από ένα σύστημα που τους έχει ήδη καταδικάσει.
