Πόσα lives στο Instagram θα είχαν βγάλει άραγε, αν αυτό είχε συμβεί σήμερα; Μία από τις ωραιότερες γυναίκες που έχουν περάσει ποτέ από τον πλανήτη συνάντησε έναν από τους πιο ταλαντούχους ζωγράφους που υπήρξαν ποτέ και αυτό δεν θα γινόταν να μην έχει αφήσει τη δική του ξεχωριστή ιστορία.
H Μπριζίτ Μπαρντό είχε επισκεφθεί τον Πικάσο στο στούντιο του στο Vallauris κοντά στις Κάννες, κατά τη διάρκεια του κινηματογραφικού φεστιβάλ του 1956. Εκείνη την εποχή, μόλις είχε παίξει στην ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα» και είχε ανακηρυχθεί παγκόσμιο σύμβολο του σεξ. Όπως λέγεται προσπάθησε να γίνει η μούσα του, εκείνος όμως δεν το δέχθηκε καθώς ναι μεν δεν πέρασε απαρατήρητη, αλλά η αλήθεια είναι ότι η έμπνευση δεν λειτουργεί με αιτήματα. Έρχεται αβίαστα από μόνη της, ακόμη και όταν πρόκειται για τη μοναδική Μπαρντό.
Ενα γνήσιο σύμβολο του σεξ
Η Μπριζίτ Μπαρντό -Brigitte Anne-Marie Bardot -γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1934 και είναι μία από τις πιο διάσημες Γαλλίδες ηθοποιούς του κινηματογράφου και τραγουδίστρια. Επίσης είναι ένθερμη ακτιβίστρια υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, ιδρυτής και πρόεδρος του Ιδρύματος Μπριζίτ Μπαρντό.
Pablo Picasso: Μια ζωή περικυκλωμένος από γυναίκες
Είναι μύθος και σύμβολο το σεξ των δεκαετιών 1950 και 1960. Είναι αυτό που λέμε σταρ, ο ορισμός δηλαδή της παγκόσμιας αναγνωσιμότητας, ιέρεια και μούσα των μεγαλύτερων καλλιτεχνών της εποχής. Υπήρξε εμβληματική μορφή της γυναικείας χειραφέτησης και της σεξουαλικής απελευθέρωση. Συνέβαλε στο να φέρει επανάσταση στα ήθη από γυναίκα-παιδί σε femme fatale, ελεύθερη και προκλητική, ενζενί και ελευθεριάζουσα σε μια εποχή μεταπολεμική και συντηρητική.
Ομορφιά και ελευθερία
Το 1960 βγαίνει στις αίθουσες η ταινία «Η Αλήθεια», με τους Σαρλ Βενέλ, Σάμι Φρέι και Μαρί Ζοζέ Νατ, που πραγματεύεται ένα έγκλημα πάθους. Η καλύτερη ταινία της, όπως θα υποστήριζε η ίδια. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης Ανρί-Ζωρζ Κλουζό, την υπέβαλε σε επίπονα γυρίσματα. Επιπλέον, η δυσκολία της να ασχοληθεί με το παιδί της, συνδυαστικά με μια σειρά από άλλα άτυχα γεγονότα δημιούργησαν πίεση. Η Μπριζίτ Μπαρντό πραγματοποίησε μια απόπειρα αυτοκτονίας την ημέρα των γενεθλίων της, στις 28 Σεπτεμβρίου 1960. Έχοντας πέσει σε κώμα, επέζησε από θαύμα.
Το 1962, ξεκινά την πρώτη της μάχη υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, θέτοντας τον εαυτό της στη μάχη κατά του επώδυνου πιστολιού που χρησιμοποιούταν για τη θανάτωση των ζώων στα σφαγεία. Βλέποντας τις συνθήκες θανάτου των ζώων, αποφάσισε να γίνει χορτοφάγος και να αγωνιστεί προς την κατεύθυνση αυτή.
Το 1963, στα 27 της χρόνια, γυρίζει το κινηματογραφικό αριστούργημα, «Η Περιφρόνηση», του Ζαν Λυκ Γκοντάρ, με τον Μισέλ Πικολί και τον Τζακ Πάλανς στο Κάπρι. Την εποχή της η ταινία έγινε δεκτή με μεικτές κριτικές. Η ίδια ομολόγησε αργότερα πως ποτέ δεν κατάλαβε αληθινά το πνεύμα του Γκοντάρ, μα πως διασκέδασε κάνοντας την ταινία.
Το 1973, έχοντας ολοκληρώσει τα γυρίσματα για την τελευταία της ταινία, «L'Histoire très bonne et très joyeuse de Colinot trousse-chemise», της Νίνα Κονπανέζ, μετά από 21 χρόνια καριέρας, 50 ταινίες και 80 τραγούδια, μην αντέχοντας πλέον την υπερέκθεσή της στα μίντια και το ίδιο το σινεμά, η Μπριζίτ Μπαρντό αποσύρθηκε οριστικά από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Αποφάσισε να αφοσιωθεί πλέον σε ένα άλλο πάθος που είχε φωλιάσει μέσα της από καιρό: Την υπεράσπιση των ζώων.
