Σίγκμουντ Φρόιντ -Sigmund Freud- θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Πρόκειται για ένα από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου με την επιρροή του έργου του να έχει επεκταθεί σε πολλούς τομείς της επιστήμης, όπως την ανθρωπολογία, την κοινωνιολογία, τη φιλοσοφία, αλλά και την τέχνης. Θα μπορούσαμε να γράψουμε μερικές από τις θεωρίες του, όμως επειδή ακόμή καλύτερη και από τη θεωρία είναι η πράξη, παρακάτω θα βρεις τρεις ταινίες που εξερευνούν τις ιδέες του Φρόιντ. Είναι μία ευκαιρία να τις (ξανά) δεις και να κατανοήσεις ενδεχομένως περισσότερα πράγματα για τον ψυχισμό και την τέχνη.
Στο Angel Heart ο Mickey Rourke καθόρισε τα film noir του μέλλοντος
1. Spellbound (1945)
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, υπήρξε μάστορας των ψυχολογικών θρίλερ και το «Spellbound» είναι μια από τις πιο αξιοσημείωτες ταινίες που αξιοποιεί τις ιδέες του Φρόιντ. Η ιστορία επικεντρώνεται γύρω από μια ψυχίατρο, την οποία υποδύεται η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, η οποία περιθάλπει έναν άνδρα που πάσχει από αμνησία (Γκρέγκορι Πεκ). Καθώς η πλοκή ξετυλίγεται, η ταινία βυθίζεται σε θέματα απωθημένων αναμνήσεων, ονείρων και ενοχών - βασικές έννοιες στο έργο του Φρόιντ.
Ίγκριντ Μπέργκμαν: Η αταξία που μετατράπηκε σε ουλή από την αμερικανική συντηρητική κοινωνία
2. The Silence of the Lambs (1991)
Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Ντέμι
Mπορεί η «Σιωπή των Αμνών» να θεωρείται πιο συχνά ως ψυχολογικό θρίλερ, ωστόσο αγγίζει επίσης τις θεωρίες του Φρόιντ - ιδιαίτερα εκείνες για τα πιο σκοτεινά, πιο μέρη της ανθρώπινης ψυχής. Ο χαρακτήρας του Χάνιμπαλ Λέκτερ (Άντονι Χόπκινς) ενσαρκώνει την έννοια του Freud για το id, το μέρος του νου που περιέχει τα πιο πρωταρχικά μας ένστικτα. Ο Λέκτερ αντιπροσωπεύει την καθαρή επιθυμία και παρόρμηση, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τους κοινωνικούς κανόνες ή τους ηθικούς περιορισμούς.
Έχετε δει τη σειρά Κλαρίς, εμπνευσμένη από το Silence of Lambs;
Από την άλλη πλευρά, η Κλαρίς Στάρλινγκ (Τζόντι Φόστερ) αντιπροσωπεύει μια ισορροπία μεταξύ του id και του υπερεγώ, καθώς παλεύει με τα δικά της τραύματα του παρελθόντος ενώ προσπαθεί να κατανοήσει το μυαλό των δολοφόνων όπως ο Λέκτερ. Η ταινία εξερευνά τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου κινήτρου, ρίχνοντας φως στο πώς οι θαμμένες επιθυμίες μπορούν να εκδηλωθούν με βίαιο, γκροτέσκο τρόπο - ένα άμεσο νεύμα στις φροϋδικές ιδέες για την καταστολή και το ασυνείδητο.
3. Black Swan (2010)
Σκηνοθεσία: Ντάρεν Αρονόφσκι
Το Black Swan είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που εμβαθύνει σε φροϋδικά θέματα όπως ο διχασμένος εαυτός, η καταστολή και η ένταση μεταξύ του συνειδητού και του ασυνείδητου νου. Η ταινία παρουσιάζει τη Νίνα (Νάταλι Πόρτμαν), μια μπαλαρίνα που αποκτά εμμονή με το να επιτύχει την τελειότητα στο ρόλο της, τόσο ως ο αθώος «Λευκός Κύκνος» όσο και ως ο σαγηνευτικός «Μαύρος Κύκνος» στη «Λίμνη των Κύκνων». Καθώς πιέζει τον εαυτό της να ενσαρκώσει και τα δύο μέρη, η ψυχική της κατάσταση ξετυλίγεται.
Vincent Cassel, τι σχέση έχεις με το παλιό καλό κρασί;
Οι έννοιες του Φρόιντ για την καταστολή και τη σύγκρουση του εγωισμού βρίσκονται στο επίκεντρο της κατάρρευσης της Νίνα. Αγωνίζεται να καταστείλει τις πιο σκοτεινές της παρορμήσεις και καθώς αυτές οι επιθυμίες βγαίνουν στην επιφάνεια, αρχίζουν να την ελέγχουν. Η ταινία αγγίζει επίσης το θέμα της σεξουαλικής καταστολής, που παίζει βασικό ρόλο στις θεωρίες του Φρόιντ.
