Πριν πούμε οτιδήποτε, πρέπει να τονίσουμε κάτι βασικό για την ανθρώπινη φυσιολογία. Το ανθρώπινο σώμα δεν είναι κατασκευασμένο να ζει σε υπερβολική ζέστη. Όταν βιώνουμε μεγάλες θερμοκρασίες, όπως έναν καύσωνα για παράδειγμα, το σώμα μας μπορεί να χάσει την ικανότητα να ελέγχει τη θερμοκρασία μέσω της εφίδρωσης. Θερμοπληξία δηλαδή. Η θερμοπληξία όχι μόνο σκοτώνει, αλλά προκαλεί και μόνιμες αναπηρίες. Τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και άτομα ευάλωτα στην υγεία όπως για παράδειγμα όσοι έχουν χρόνιες παθήσεις, είναι πιο πιθανό να υποστούν θερμοπληξία από ότι οι υγιείς ενήλικες.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι κυβερνήσεις αντιδρούν δίνοντας οδηγίες στους ανθρώπους να μην βγαίνουν έξω κατά τη διάρκεια της ημέρας, περιορίζουν κάποιες από τις κατασκηνώσεις σε εσωτερικούς χώρους, ενώ βλέπουμε και τον κόσμο να ξοδεύει περισσότερα χρήματα για τον κλιματισμό – όταν προφανώς υπάρχει η οικονομική δυνατότητα. Η Αμερική, ξεκινώντας από πέρυσι, εξετάζει όλο και περισσότερο πώς να προστατεύσει τους υπαίθριους εργάτες από την υπερβολική ζέστη και οι αγρότες μετατοπίζουν τη συγκομιδή τους τη νύχτα για να προστατεύσουν την ποιότητα των τροφίμων.
Το Climate Central, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που αναλύει την επιστήμη του κλίματος, δείχνει ότι 235 από τις 246 τοποθεσίες των ΗΠΑ έχουν σημειώσει αύξηση στη μέση θερμοκρασία του καλοκαιριού από το 1970. Περισσότερες από τις μισές τοποθεσίες έχουν θερμανθεί κατά 1 βαθμό Κελσίου ή περισσότερο – μπορεί να σου ακούγεται λίγο, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση. Επίσης 37 τοποθεσίες είχαν 30 ή περισσότερες καλοκαιρινές μέρες που ήταν πιο ζεστές από το κανονικό. Οι επιστήμονες δεν εικάζουν πλέον, είναι σίγουροι. Έχουμε πιο ζεστό κλίμα και θα συνεχίσουμε να έχουμε αν δεν κάνουμε κάτι για αυτό.
«Αυτές οι τιμές είναι ένα σήμα όλης της επιπλέον θερμότητας που έχουμε συσσωρεύσει στον πλανήτη», λέει ο Andrew Pershing, διευθυντής Κλιματικής Επιστήμης στο Climate Central, ο οποίος δημοσίευσε την έρευνα. «Σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτή η ‘‘κουβέρτα’’ με επιπλέον διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, ακτινοβολεί θερμότητα πίσω σε εμάς». Άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιαγγειακά νοσήματα που σχετίζονται με τη ζέστη σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Η μεγαλύτερη θνησιμότητα που σχετίζεται με τη ζέστη παρατηρείται μεταξύ των ανθρώπων που ζουν σε πόλεις και μητροπολιτικές περιοχές. Γιατί;
Γιατί το αστικό περιβάλλον τείνει να ενισχύει τη θερμότητα. Σκέψου το. Βιομηχανικές ζώνες, άδενδρες εκτάσεις ασφάλτου, αυτοκίνητα. Προφανώς και πάντα έκανε περισσότερη ζέστη στις πόλεις, αλλά πλέον το πρόβλημα στις αστικές ζώνες θα είναι μόνιμο. Μια άλλη ανησυχητική τάση που εντοπίζεται είναι η αύξηση της θερμοκρασίας τη νύχτα. Αυτές οι τιμές θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της νύχτας, μπορούν να διαταράξουν την κρίσιμη στιγμή που το σώμα μας αναρρώνει από τη ζέστη της ημέρας.
Ο τρόπος με τον οποίο χτίσαμε τις πόλεις μας και σχεδιάσαμε τις πολιτικές μέχρι σήμερα, ήταν υπό την παραδοχή ενός σταθερού κλίματος το οποίο, πιστέψαμε ενδεχομένως, ότι δεν θα αλλάξει. Αυτό πλέον δεν ισχύει. Η θερμοκρασία θα ανεβαίνει, θα γίνεται χειρότερη και οι κυβερνήσεις πλέον καλούνται να βρουν λύσεις για την τσιμεντούπολη την οποία χτίσαμε μέσα στις ζωές μας.
Πριν να είναι πολύ αργά.
