Οι Offspring δεν μας άφησαν στιγμή να ηρεμήσουμε

Κείμενο: Χρήστος Κάβουρας

Να μας συγχωρούν οι Coldplay, αλλά δεν γινόταν διαφορετικά. Από τη στιγμή που έρχονταν οι θρυλικοί Offspring στην Αθήνα για λογαριασμό του Release Festival 2024, δεν υπήρχε περίπτωση η συγκεκριμένα μέρα να μας βρει κάπου αλλού πέρα από την Πλατεία Νερού.

Το συγκρότημα που μας έμαθε τι θα πει punk rock, οι ήχοι που δίνουν ρυθμό στις σκέψεις και στα γραπτά μας -με τον Κώστα Χρήστου ακούμε μόνο Offspring όταν γράφουμε κείμενα-, αυτό το επικό ντουέτο των αιωνόβιων πανκάδων, Dexter και Noodles, ήρθε ξανά στην Ελλάδα για συναυλία μετά το 2009 και δεν γινόταν να τη χάσουμε.

Σε όποιο μέρος και αν βρεθείς, είτε μιλάμε για μπαράκι, ακόμα και σε κλαμπ, ένα κομμάτι τους το έχεις κάνει και εσύ ποιηματάκι στο στόμα σου ή το έχεις χορέψει σε έξαλλους ρυθμούς, όπως μόνο οι Offspring ξέρουν να μεταδίδουν. Αυτή την έξαλλη κατάσταση, γεμάτη ένταση και συναίσθημα για τις ημέρες εκείνες που λιώναμε στα disc man μας τα άλμπουμ Americana ή Conspiracy One επιζητούσαμε βαθιά μέσα μας στο opening του Release Festival 2024, το γεγονός ωστόσο ότι η μπάντα δεν είναι πλέον στα χρόνια της ακμής της μας δημιουργούσε μια ανασφάλεια. «Θα του βγαίνει άραγε η φωνή του Dexter;» ή «έχει άραγε ακόμα ψυχή ο Noodles;» ήταν ερωτήσεις που έπαιξαν αρκετά μέχρι να φτάσουμε από το αμάξι μέχρι την Πλατεία Νερού.

Στην Πλατεία Νερού φτάσαμε την ώρα που έβγαιναν οι Subways στη σκηνή και είναι μεγάλη αλήθεια πως η ένταση που έβγαλαν θα αρκούσαν και για κεντρική μπάντα, ειδικά τη στιγμή που έπαιξαν το πλέον γνωστό τους τραγούδι, Rock n’ Roll Queen.

Ήταν το σινιάλο που μας «διέταζε» ότι πλέον δεν πρόκειται να ξανακαθίσουμε στη βραδιά. Και περίπου κατά τις 22:30 έκαναν την είσοδό τους οι Offspring για να γίνει πανικός.

Μια απλή χαλαρή μελωδία διαπέρασε τα αφτιά μας, λίγα φώτα για αποπροσανατολισμό του κοινού στη σκηνή και από το πουθενά… Come out and Play (ak.a. «Keep ‘em separated»)! Δεν ήθελε πολύ για να γίνει «ηφαίστειο» η Πλατεία Νερού.

Χέρια παντού ψηλά, τα ντεσιμπέλ στα άκρα και οι Offspring να ανεβάζουν και άλλο τη θερμοκρασία με τα πιο εμφατικά κομμάτια τους. Σίγουρα ξεχνάω πολλά, αλλά τα Want You Bad, Why Don’t You Get a Job, Million Miles Away, Dammit I Changed Again, Original Prankster, Pretty Fly, Self Esteem κ.α. ήχησαν με στόμφο και τρομερή ενέργεια στα αφτιά μας.

Χέρια παντού ψηλά, τα ντεσιμπέλ στα άκρα και οι Offspring να ανεβάζουν και άλλο τη θερμοκρασία με τα πιο εμφατικά κομμάτια τους. Σίγουρα ξεχνάω πολλά, αλλά τα Want You Bad, Why Don’t You Get a Job, Million Miles Away, Dammit I Changed Again, Original Prankster, Pretty Fly, Self Esteem κ.α. ήχησαν με στόμφο και τρομερή ενέργεια στα αφτιά μας.

Τελικά η φωνή έβγαινε και παραέβγαινε στον Dexter, η ψυχή της μπάντας, Noodles ακούραστος μοίραζε ρυθμό και ατάκες όλη νύχτα, και γενικώς ήταν μια βραδιά που ούτε η εικόνα ή οι λέξεις μπορούν να περιγράψουν.

Οι Offspring είναι ένα κομμάτι της παιδικής μας ηλικίας, μια μπάντα που μας έμαθε τι θα πει να αγοράζεις έναν δίσκο και να τον αγαπάς για μια ζωή, ακόμα και τώρα που έχουν περάσει τόσα χρόνια και έχουν αλλάξει τα πάντα στην καθημερινότητά μας. Αλλά αυτή είναι η μαγεία που μπορεί να σου μεταδίδει η αγαπημένη ή έστω μία από τις μπάντες των παιδικών σου χρόνων. Δεν είναι ότι μπορεί να κάνει επίκληση στο «εγώ» εκείνης της αθώας περιόδου της ζωής σου, αλλά έχει την ειδική ισχύ να προκαλεί τον ίδιο ηλεκτρισμό, ίσως και μεγαλύτερο, με το άκουσμα του ήχου ή των στίχων της.

Το αμερικάνικο punk rock συγκρότημα στάθηκε απέναντι σε μια γεμάτη Πλατεία Νερού και ανακάλυψε το παιδί που έκρυβε τόσος κόσμος, για να χορέψει, να ιδρώσει και κυρίως να φωνάξει ένα μεγαλοπρεπέστατο «Fuck Yeahhh» όπως πρόσταξε πολλές φορές ο Noodles.

Μια νύχτα που δύσκολα θα ξεχάσουμε.