Μία από τις σημαντικότερες καλλιτέχνιδες που έχουν περάσει από τη διεθνή μουσική σκηνή, η Amy Winehouse παρότι «έφυγε» σε ηλικία μόλις 27 ετών άφησε το αποτύπωμά της σε αυτό τον κόσμο και μέχρι και σήμερα είναι ένα από τα σπουδαιότερα μουσικά φαινόμενα που πέρασαν από τον πλανήτη. Το να δω την ταινία της «Back to black», ήταν σίγουρα μονόδρομος, αφού ό,τι σχετίζεται με αντισυμβατικούς χαρακτήρες, αλήθεια και ευγένεια ψυχής με γοητεύουν.
Πρόκειται για τη βιογραφική ταινία της Amy Winehouse, την οποία υποδύεται η Marisa Abela. Η σκηνοθεσία είναι του Sam Taylor-Johnson και το σενάριο του Matt Greenhalgh, στην ταινία πρωταγωνιστούν επίσης οι Jack O'Connell, Eddie Marsan και Lesley Manville.
Υπάρχουν πολλές σκοπιές για να δει κάποιος την ταινία, κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να περιμένουμε την απόλυτη ταύτιση του εκάστοτε ηθοποιού με τον πρωταγωνιστή της βιογραφίας. Προφανώς η ταινία λειτουργεί μιμητικά, φτάνοντας μέχρι ενός σημείου στην αφήγηση των γεγονότων -αλλά αφήνοντας τον θεατή να μάθει περισσότερα για τη ζωή της καλλιτέχνιδας.
Τα ερμητικά κλειστά μάτια της Amy Winehouse
Τα σημεία που στοχεύονται στην ταινία
Το να παρακολουθείς τη ζωή της Amy Winehouse πέρα από ενδιαφέρον, προκαλεί και συναισθήματα θλίψης τόσο από την πλευρά του θαυμαστή, όσο και από τη γυναικεία σκοπιά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η καλλιτεχνική της άνοδος συνδυαστικά με την προσωπικότητά της γεννάει το παράδοξο: Το συναισθηματικό της χάος θα της δώσει πέντε Grammy, ενώ παράλληλα «φωτίζεται» το δικό της χρώμα, το μαύρο.
Αυτοκαταστροφική
Φύσει αυτοκαταστροφική, εξαρτημένη σε καταχρήσεις και με εύθραυστη ψυχολογία. Όπως αναφέρεται στην ταινία, πριν ξεκινήσει η καριέρα της είχε -ήδη- ροπή σε καταχρήσεις, όπου στην πορεία της ζωής της αυξήθηκαν.
Κεφάλαιο Μπλέικ
Ο Μπλέικ, ο σύζυγός της, ήταν εκείνος που την έθισε στα σκληρά ναρκωτικά και εκείνος που την έσπρωξε ακόμη περισσότερο στην αυτοκαταστροφική της φύση. Εξάλλου, ο ύμνος της «Back to black» και αυτός γράφηκε για εκείνον που τη χώρισε για να γυρίσει στην προηγούμενη σχέση του, όπου τελικώς κατέληξε μαζί της.
Πατέρας
Είναι αμφιλεγόμενος ο ρόλος του στη ζωή της Amy Winehouse, ωστόσο μέσα από την ταινία φαίνεται ότι υπήρξε δίπλα της και ότι ήταν υποστηρικτικός. Μάλιστα η Amy είχε και τατουάζ ως το κορίτσι του μπαμπά.
Αυθεντικότητα και ταμπλόιντ
Έκανε μουσική γιατί ήταν αυτό που ήξερε να κάνει χωρίς να ενδιαφέρεται για τη δόξα και τα χρήματα. Οι παπαράτσι και τα ταμπλόιντ έπαιξαν και πάλι έναν ακόμη παράγοντα πίεσης στη ζωή της, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Νταϊάνα.
Amy Winehouse: Η ευαίσθητη πλευρά της soul έφυγε απελπιστικά γρήγορα
Η παραδοξότητα του τέλους
Μετά από μια περίοδο νηφαλιότητας, βρέθηκε νεκρή δηλητηριασμένη από το αλκοόλ. Αυτό που μας αφήνει να καταλάβουμε η ταινία είναι ότι δεν ήταν τόσο η επαγγελματική πίεση που έκανε περισσότερο αδύναμη την Amy, όσο η προσωπική της ζωή.
Μπορεί, λοιπόν, να είναι μία ταινία flat σε αρκετά σημεία, όμως δεν παύει να είναι η βιογραφία της Winehouse και να δίνει πληροφορίες για όλα αυτά που βίωσε στα λίγα χρόνια που έζησε. Εξάλλου, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ένα αυτοκαταστροφικό κομμάτι που μπορεί να βρίσκει ταύτιση με τον δικό της. Και μπορεί η ταινία της να λειτουργήσει αποτρεπτικά.
Η πορεία της στο τραγούδι
Γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 14 Σεπτεμβρίου 1983 και πέθανε στις 23 Ιουλίου 2011. Αγγλίδα τραγουδίστρια και συνθέτρια, γνωστή για τα δυναμικά της κοντράλτο φωνητικά και την εκλεκτική μίξη διάφορων μουσικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων της σόουλ, τζαζ, rhythm and blues και ρέγγε. Το πρώτο της άλμπουμ της, Frank, πήρε καλές κριτικές στο Ηνωμένο Βασίλειο και προτάθηκε για Βραβείο Μέρκιουρι. Το επόμενο άλμπουμ της Back to Black, που κυκλοφόρησε το 2006, προτάθηκε για έξι υποψηφιότητες των βραβείων Grammy και κέρδισε πέντε βραβεία.
Κατέκτησε το ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες από γυναίκα καλλιτέχνιδα σε μία βραδιά, και έγινε η πρώτη Βρετανίδα καλλιτέχνιδα η οποία κέρδισε πέντε βραβεία Grammy συμπεριλαμβανομένων τριών βραβείων της κατηγορίας Big Four: Δίσκο Της Χρονιάς, Ερμηνεία Της Χρονιάς, Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Καλλιτέχνη και βραβείο για το Τραγούδι της Χρονιάς-.
To 2007, κέρδισε ένα βραβείο Μπριτ, αυτό της Καλύτερης Βρετανίδας Γυναίκας Καλλιτέχνιδας, ενώ είχε προταθεί επίσης για το βραβείο Καλύτερου Βρετανικού Άλμπουμ. Έχει κερδίσει τρεις φορές το βραβείο Άιβορ Νοβέλο, μία φορά το 2004 για το Καλύτερο Εναλλακτικό Τραγούδι (σε μουσική και στίχους) για το τραγούδι Stronger Than Me, μία φορά το 2007 για το Καλύτερο Εναλλακτικό Τραγούδι για το τραγούδι Rehab, και μία φορά το 2008 για το Καλύτερο Τραγούδι (σε στίχους και μουσική) για το τραγούδι Love Is A Losing Game, μεταξύ άλλων σημαντικών διακρίσεων.
Έχει ασκήσει επιρροή για την ανάπτυξη της καριέρας πολλών γυναικών καλλιτεχνών της σόουλ μουσικής, καθώς και για την ανανέωση της βρετανικής μουσικής. Tο άλμπουμ της Back to Black έγινε αργότερα το άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις του 21ου αιώνα στο Ηνωμένο Βασίλειο.
