Το πρώτο μέρος της τρίτης σεζόν τελείωσε και ουσιαστικά μαζί με αυτό ξεκινάει και το τέλος της τελευταίας εμφάνισης του Henry Cavill ως Geralt στο Witcher. Ό,τι και αν έρθει από δω και πέρα με τον Liam Hemsworth, το σίγουρο είναι πως ο Henry Cavill έκανε κάτι παραπάνω από εξαιρετική δουλειά στο να δώσει σάρκα και οστά στον αγαπημένο Witcher της CD Projekt Red.
Τα πρώτα 5 επεισόδια που είναι διαθέσιμα στο Netflix, έκαναν την εμφάνισή τους με μια πολύ δυναμική εισαγωγή που έδειχνε να ακολουθεί το περιπετειώδες μονοπάτι που άφησε η δεύτερη σεζόν. Ίσως το πιο ωραίο σε αυτά τα πρώτα 5 επεισόδια, δεν είναι μόνο η χορογραφία των σκηνών μάχης, αλλά και η εκπαίδευση της Ciri από τον Geralt που ξεκίνησε να αποδίδει καρπούς - στα παιχνίδια την έχουν εκπαιδεύσει από μικρότερη ηλικία οι Witchers της Kaer Moren. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, είναι πολύ ωραίο που βλέπει κανείς τη Ciri να προσπαθεί να ελέγξει τις νέες δυνάμεις της, αλλά να έχει δουλέψει ακόμη περισσότερο σε χαρακτηριστικά που θα την έκαναν μια υπέροχη Witcher.
Στο κομμάτι της ροής και των διαλόγων ωστόσο, τα πρώτα 5 επεισόδια πάσχουν. Καταλαβαίνουμε ότι αυτό που θέλει να κάνει η τρίτη σεζόν είναι να χτίσει μια κορύφωση, ειδικά στο κομμάτι ανάμεσα στις σχέσεις των ξωτικών και των ανθρώπων, από όποιο στρατόπεδο και αν είναι αυτές, αλλά τελικά αυτή η κορύφωση δεν έρχεται ποτέ. Ή τουλάχιστον δεν έρχεται με τον τρόπο που εμείς την περιμένουμε και πόσο μάλλον το κοινό που γνωρίζει τα ιστορικά στοιχεία του Witcher. Γίνεται όμως ακόμα πιο δύσκολο για εκείνους που δεν ξέρουν και κάπου χάνονται, προσπαθώντας να αντιληφθούν τις συμμαχίες και τα βασιλιά και τους διάφορους ο ρόλος που παρουσιάζονται. Γίνεται δηλαδή μια αναμπουμπούλα όμοια με εκείνη της πρώτης σεζόν, που ευελπιστούμε να ξεκαθαρίσει στα επόμενα επεισόδια του δεύτερου μέρους. Ίσως το πιο βαρετό κομμάτι να είναι η σχέση ανάμεσα στη Yennefer και τον Geralt. Τα πράγματα μεταξύ τους δεν ήταν ποτέ ξεκάθαρα ούτε καν στο παιχνίδι, αλλά ο τρόπος που αντιδρούν ο ένας με τον άλλον μοιάζει με κακό ερωτικό δράμα.
Λίγο τα μικροκαβγαδάκια, λίγο οι επιστολές, λίγο οι σκηνές ζηλοτυπίας που γίνονται έστω και επιτηδευμένα, ουσιαστικά παρουσιάζεται μια σχέση που γίνεται αποκλειστικά για τις ανάγκες της σειράς και δεν έχει κανένα κοινό με όσα παρουσιάζονται στα βιβλία και στα παιχνίδια. Είναι κουραστικό και είναι τόσο έξω από τα νερά των πρωταγωνιστών, σε σημείο που ακόμα και ο Henry Cavill δείχνει πως δεν είναι ο εαυτός του – πόσο μάλλον ο Geralt. Δεν είναι ότι χαλάει κάποια κομβικά σημεία της σειράς, αλλά είναι κάπως απογοητευτικό αν γνωρίζεις τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών. Η Yennefer δεν έχει σε καμία περίπτωση ευαισθησίες και ο Geralt Έχει σίγουρα καλύτερη κρίση παρότι καταλαβαίνει πότε τον εκμεταλλεύονται.
Παρότι λοιπόν γίνεται μια κοιλιά f μέχρι το φινάλε του πέμπτου επεισοδίου, τα καλά νέα είναι ότι έχει αρκετά ωραία κορύφωση και ανατροπή, που σε κάνει να αδημονείς για τα επόμενα. Kαι εκεί είναι ουσιαστικά που θα κριθεί και η τελευταία σεζόν του Henry Cavill.
Υπομονή μέχρι τις 27 Ιουλίου για το δεύτερο μέρος.
