Μία κομμουνιστική οικογένεια στην Αμερική την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, ήταν ίσως ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί στην τέλεια κοινωνία της ελεύθερης αγοράς που φανταζόντουσαν Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί πολιτικοί. Θα μπορούσαν να μείνουν κρυμμένα ένα σωρό μυστικά για σένα, αλλά το να υποστηρίζεις τον σοσιαλισμό της Σοβιετικής Ένωσης ήταν κάτι το ασυγχώρητο που διέλυσε σχέσεις και γάμους. Ο Φίλιπ Ροθ μετέδωσε αυτή την «μαρκαθική» ατμόσφαιρα στο επικό του μυθιστόρημα «Παντρεύτηκα ένα κομμουνιστή».
Η ιστορία του Φίλιπ και της Ελίζαμπεθ ωστόσο, δεν είναι μία από αυτές. Το Americans σύστησε μία οικογένεια μέσω των γνώσεων του δημιουργού της σειράς, Τζο Γουάισμπεργκ, ο οποίος υπήρξε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην CIA. Tο σχέδιο που παρουσιαζόταν μέσα στη σειρά, δεν είναι σε καμία περίπτωση επιστημονική φαντασία. Η Σοβιετική Ένωση έβαζε «φυτευτές» οικογένειες σε αμερικανικό και όχι μόνο έδαφος, όπου το ζεύγος-κατάσκοποι μεγάλωναν κανονικά τα παιδιά τους, ζούσαν το αμερικανικό όνειρο σαν ευυπόληπτοι πολίτες, αλλά στη δεύτερη ζωή τους περνούσαν πληροφορίες στους τοπικούς τους συνδέσμους για τη Μόσχα.
Μπορεί λοιπόν κάθε φορά που έχουμε στο μυαλό μας την λέξη κατασκοπεία να μας έρχεται στο μυαλό ο Τζέιμς Μποντ και τα μυθιστορήματα του Λε Καρέ, αλλά το Americans έδειξε ίσως την πιο πιστευτή πλευρά της ζωής ενός κατασκόπου. Τον σχεδιασμό, τα ψέματα, την προδοσία και φυσικά τα μυστικά – ακόμη και από τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Η ζωή του Φίλιπ και της Ελίζαμπεθ δεν ήταν απλά δύσκολη λόγω της κατασκοπικής ιδιότητας. Το δυσκολότερο, ήταν πως όλες τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, έπρεπε να είναι γονείς, καλοί γείτονες και τίμιοι Αμερικανοί εργαζόμενοι – μάλιστα είχαν δικό τους ταξιδιωτικό γραφείο. Όμως αν το πρωί περιλάμβανε τοστάκια για τα παιδιά, τραγανό μπέικον στο πρωινό και στοργικές κουβέντες, οι νύχτες ήταν πολύ πιο περίεργες. Στη σειρά, το ζευγάρι Τζένιγκς, είναι εκείνο που δεν θα ήθελες ποτέ να γνωρίσεις σε ένα δείπνο. Είναι έτοιμοι να σκοτώσουν, να βασανίσουν, να αποπλανήσουν όποιον χρειάζεται με οποιοδήποτε κόστος. Γιατί; Γιατί τους οδηγεί μία ιδεολογία η οποία ωστόσο καθημερινά τους δημιουργεί ερωτηματικά σε σχέση με τη ζωή που ζουν. Πόσο μάλλον, όταν σε αυτή συμμετέχουν τα παιδιά τους.
Το Americans κέρδισε γιατί δεν ήταν μία action σειρά τύπου Taken με καλούς και κακούς και μπόλικο ξύλο – αν και το τελευταίο είναι θεαματικό σε κάποια σημεία. Στον κόσμο του Americans υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων: πιστοί και προδότες. Και αυτοί οι ρόλοι αλλάζουν συνεχώς. Στις αποφάσεις για τις αποστολές, μικρές ή μεγάλες, δεν τίθεται μόνο το θέμα της ηθικής αλλά και στο σημείο που είναι ικανοί να φτάσουν οι άνθρωποι, είτε επειδή πιστεύουν σε κάτι, είτε απλά επειδή η συνήθεια καθοδηγείται από μία τυφλή υπακοή.
Παραμένει όμως η καλύτερη τηλεοπτική κατασκοπική σειρά, που με προσεγμένα στοιχεία, βαθιές γνώσεις πίσω από τις μεθόδους κατασκοπείας και εκπληκτικό σενάριο, περιέγραψε την εποχή του Ψυχρού Πολέμου όσο καμία άλλη.
Και σε περίπτωση που έχεις όρεξη για έξι κύκλους, είναι διαθέσιμη στο Disney+
