Η επιρροή των Pink Floyd στη μουσική ξεπερνά κατά πολύ τα απίστευτα άλμπουμ που έκαναν κατά τη διάρκεια της εκτεταμένης καριέρας τους οι Roger Waters, David Gilmour, Nick Mason και Richard Wright. Το συγκρότημα δεν ήταν μόνο ένας από τους πρώτους που υιοθέτησαν τον operatic rock ήχο, ούτε απλώς άρχισαν να παρουσιάζουν τα τραγούδια τους με surround για να δημιουργηθεί αυτό που λέμε progressive. Σε μία πιο low budget περίοδο της ιστορίας τους, σκαρφίστηκαν διάφορα κόλπα για να κάνουν πιο θεατρικό το σκηνικό των live τους. Και ένας από αυτά, ήταν να βάλουν τα προφυλακτικά επί σκηνής.
Οι πρώτες μέρες του συγκροτήματος ήταν ακόμη πιο πειραματικές από ότι όταν ο David Gilmour αντικατέστησε τον Syd Barrett. Εκείνη την περίοδο, το γκρουπ ήταν ένα από τα πιο avant-garde που είχε δει ποτέ το Λονδίνο, αλλάζοντας το πρόσωπο της μουσικής και σπέρνοντας το σπόρο για μια αλλαγή, όχι μόνο μουσική, αλλά και πολιτιστική. Σε μια κίνηση που ήταν πρωτοποριακή ακόμη και για τους ίδιους, το 1966, το συγκρότημα θα χρησιμοποιούσε προφυλακτικά πάνω στα φωτιστικά του, για να δώσει ζωή σε μία καινοτομία που μόλις γεννιόταν. Το ίδιο το live rock show.
Μέχρι και σήμερα, τα live του συγκροτήματος είναι κάτι που τα μέλη των Pink Floyd μποσούσαν πάντα να κοιτάζουν πίσω με απόλυτη υπερηφάνεια. Στη δεκαετία του εβδομήντα, καθώς το στυλ του συγκροτήματος άρχισε να εξελίσσεται σε κάτι που έμοιαζε περισσότερο με θεατρική παραγωγή, θα στοιχηματίζαμε ότι κανείς στο κοινό δεν θα γνώριζε πως το αποτέκλεσμα επί σκηνής, ήταν εμπνευσμένο από καθημερινά πράγματα.
Διαβάστε επίσης: Όταν ένας συντάκτης άκουσε για πρώτη φορά το έπος των Pink Floyd
Στα μέσα του 1966, ο διευθυντής περιοδειών των Pink Floyd, Peter Wynne-Wilson, ανέλαβε επίσημα το γκρουπ - το οποίο δεν χρησιμοποιούσε επίσημα το όνομα Pink Floyd αλλά μία σειρά από αμέτρητα άλλα ονόματα. Ωστόσο, η συμμετοχή του Wynne-Wilson θα έφερνε την επανάσταση στην εξέδρα φωτισμού και θα άλλαζε την τύχη της μπάντας για πάντα. Οι καινοτόμες ιδέες του, περιελάμβαναν τη χρήση πολωτικών καθρεφτών και τεντωμένων προφυλακτικών που έδιναν στο φως μία ψυχεδελική ταυτότητα.
Η άφιξη στη συναυλία των Pink Floyd το 1966, έγινε ξαφνικά ένα art γεγονός. Ενώ οι Beatles και οι Rolling Stones άρχιζαν να βρίσκουν τους δικούς τους τρόπους για να εκφράσουν την ψυχεδέλειας, οι Pink Floyd έθεσαν τα διαπιστευτήριά τους μπροστά στα μάτια όλων. Το συγκρότημα είχε τώρα μια επίδειξη που περιελάμβανε γραφικά που κανείς άλλος δεν μπορούσε να προσφέρει, και ήταν ουσιαστικά τεντωμένα προφυλακτικά πάνω από φακούς, πασπαλισμένα με μπογιά και λάδι. Ο Wynne-Wilson είχε ξεκινήσει κάτι που δεν φανταζόταν ποτέ. Έβαλε τη λέξη show δίπλα στο rock.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά, εγκαταστάθηκε σταθερά η ανάγκη για τα οπτικά στοιχεία μιας μπάντας να είναι εξίσου εντυπωσιακά και σημαντικά με τη μουσική και πόσο μάλλον επί σκηνής. Οι Pink Floyd το έκαναν πρώτοι και όλα αυτά χάρη στο όραμα ενός ανθρώπου και σε προφυλακτικό.
