Χτες το Σάββατο στο Release Athens στην πλατεία Νερού αυτό που βιώσαμε ήταν κάτι παραπάνω από συγκλονιστικό. Ο Iggy Pop και η απίστευτη μπάντα του “κατέστρεψαν” τα πάντα και μας άφησαν ακόμη να αναρωτιόμαστε που έχει πάει το ροκ εντ ρολ και το πανκ. Ο άνθρωπος απλά δεν υπάρχει.
Release Athens 2022: O Nick Cave παραμένει ο βασιλιάς μέσα σε μία σύγχρονη κόλαση
Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή της. Φτάσαμε μέσα στον ήλιο γύρω στις 6 και οι πύλες του φεστιβάλ ήταν ήδη ανοιχτές με τους δικούς Noise Figures να τα σπάνε από νωρίς στη σκηνή. Stoner μελωδίες και στακάτα ντραμς, κλασική συνταγή για την μπάντα που έχουμε εδώ και χρόνια αγαπήσει. Τίμιο ροκ εντ ρολ για τίμιους σβέρκους που θέλουν να χτυπηθούν. Όλα ήταν άψογα στο σετ τους και μπράβο στα παιδιά που έδωσαν τόσο καλό σόου κάτω από τον καυτό ήλιο.
Στην συνέχεια βγήκανε οι Βρετανοί The K's που δυστυχώς δεν μας ικανοποίησαν όσο θα θέλαμε μιας και κάτι έλειπε από την συνταγή τους, κάτι πολύ βασικό, τουλάχιστον για την συγκεκριμένη μέρα και το συγκεκριμένο Line up. Ενώ σε κάποιες φάσεις οι μουσικοί τα έδιναν όλα, ο τραγουδιστής δεν μας άφηνε να το χαρούμε μιας και ακουγόταν πολύ πιο πάνω από την υπόλοιπη μπάντα. Σίγουρα τα παιδιά κάνανε τίμια προσπάθεια αλλά ίσως χρειάζονται δουλειά ακόμη.
O Iggy Pop θα είναι για πάντα ο στυλοβάτης των εφηβικών μας ονείρων
Και τώρα είχε φτάσει η ώρα που όλοι οι πορωμένοι underground περιμέναμε. Για να πω την αλήθεια μου πιο πολύ για τους Sleaford Mods είχα έρθει κι αυτό φυσικά με αποζημίωσε. Οι άνθρωποι πραγματικά ξέρουν πως να κάνουν το κοινό να χοροπηδάει κι αυτό μόνο με έναν υπολογιστή που παίζει λούπες και τον τραγουδιστή που πραγματικά τα δίνει όλα και στον χορό αλλά και στους στίχους. Μουσική για την εργατική τάξη με πολιτική συνείδηση αλλά και τρομερό κέφι. O Andrew Fearn διδάσκει τι σημαίνει κουλ και πως είναι να μην κάνεις τίποτα πάνω στη σκηνή κι απλά πατώντας ένα κουμπάκι να κάνει τον κόσμο να τρελένεται, από την άλλη ο θεός Jason Williamson, βγαλμένος από τα East Midlands μας τρέλανε με τους στίχους του περί εργατικής τάξης και κατάντιας του Βρετανικού Κράτους. Πραγματικά συγκλονιστικοί.
Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να πυκνώνει και ο ήλιος είχε επιτέλους πέσει για τα καλά. Πολύς κόσμος ανυπομονούσε να δει τον frontman των θρυλικών Oasis, εγώ να πω την αλήθεια ποτέ μου δεν τους συμπάθησα πολύ σαν μπάντα αλλά όμως σέβομαι την ιστορία τους οπότε είπα να δώσω βάση στο σόου του Liam Gallagher. O τύπος κρατάει τις παραδόσεις και βγήκε με στρατιωτικό πάρκα μέσα στη ζέστη, εντάξει respect. Με τις πρώτες νότες ο κόσμος άναψε καπνογόνα που σημαίνει πως έχει φανατικό κοινό εδώ στην Αθήνα. Το σετ του φυσικά ήταν ένα best of από την δισκογραφία των Oasis που σίγουρα δεν άφησε τους φανς του ανικανοποίητους. Ο κόσμος παραληρούσε σε κάθε νότα γνωστού τραγουδιού και το σόου ήταν πραγματικά τίμιο αν και όχι ακριβώς του δικού μου γούστου. Στα σχόλια του Liam για τα οπαδικά ο κόσμος άρχισε να γελάει κι αυτό ήταν μία ευχάριστη νότα. Είπε συγκεκριμένα πως ένα από τα κομμάτια το αφιερώνει σε όλους τους οπαδούς της Μάντσεστερ Σίτυ.
Και τώρα έφτασε η ώρα για τον Βασιλιά της Πανκ. Ο άνθρωπος που έδωσε νόημα στον όρο και υπόσταση στις κοφτερές νότες και στο γενναίο περφόμανς. Από το 1970 δίνει πόνο πάνω στη σκηνή κι έχει γράψει μερικά από τα πιο σημαντικά σκληρά κομμάτια της μουσικής ιστορίας. Ο Iggy Pop βγαίνει και ο κόσμος το χάνει τελείως. Η φωνή του είναι βραχνιασμένη και αμέσως όλοι το καταλαβαίνουμε αλλά το δέος και η συγκίνηση είναι τόσο μεγάλη που κανείς δεν δίνει σημασία σε λεπτομέρειες. Ο Θεός του Πανκ βρίσκεται μπροστά μας και μας χαρίζει ότι έχει απομείνει από τον 75χρονο εαυτό του. Η συγκίνηση είναι τεράστια και η μπάντα τα δίνει όλα για όλα. Όλα τα κλασικά κομμάτια του Iggy Pop και των Stooges παρελαύνουν δοξαστικά από τα αυτιά μας. Η πλατεία Νερού φλέγεται στην κυριολεξία. Κανένα έλεος για τη φωνή του ακόμη κι αν πονάει, αλλά αυτό είναι το πανκ, αυτό είναι να είσαι ο Γίγαντας της σκηνής, αυτό δείχνει πόσο ξέρεις τι σημαίνει ροκ και πόσο αγαπάς τον κόσμο σου. Ο άνθρωπος είναι 75 χρονών κι ακόμη ροκάρει και ισοπεδώνει ολόκληρα στάδια, μακάρι, ευχόμαστε στην ηλικία του να μπορούμε απλά να σηκωθούμε από το κρεβάτι μας. Ο Iggy Pop μας μαθαίνει τι σημαίνει να είσαι σκληρό καρύδι και να το εννοείς. Σε ευχαριστούμε Iggy από τα βάθη της καρδιάς μας. Μία αξέχαστη συναυλία που θα τη θυμόμαστε μέχρι να πεθάνουμε.