Σίγουρα η ταινία δεν είναι για όλους και αν είστε ευαίσθητοι με κάποια θέματα τότε ίσως δεν πρέπει να δοκιμάσετε να βιώσετε αυτή την εμπειρία. Για εμάς είναι μία από τις κορυφαίες κωμωδίες που έχουν γυριστεί ποτέ. Έχει ΠΟΛΥ ιδιαίτερο χιούμορ που μάλλον κάποιος ίσως να το χαρακτήριζε κάφρικο. Δεν μας πειράζει όμως γιατί αυτή είναι και η αλήθεια. Η ταινία είναι μία επιτομή στην καφρίλα των early 00’s.
Ένας άνεργος καρτουνίστας επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι. Όταν οι γονείς του τον διώχνουν, αυτός για να εκδικηθεί αποφασίζει να διαδώσει πως ο πατέρας του κακοποιεί τον μικρό του αδελφό. Ακόμη και το σενάριο είναι «κακό».
Όλα σε αυτή την ταινία είναι ταυτόχρονα καλοφτιαγμένα σε στυλ Χόλυγουντ αλλά την ίδια στιγμή φοβερά σάπια. Η σχέση πατέρα και γιου στην ταινία είναι ίσως μία από τις evil και έξυπνες σχέσεις ever. Ο γιος μισεί τον πατέρα και ο πατέρας τον γιο και κάπου εκεί όλα γίνονται σκόνη.
Ο Thor ετοιμάζεται για απόσυρση στο τρέιλερ της νέας του ταινίας
Είκοσι χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το σενάριο και οι ερμηνείες ακόμη σοκάρουν. Ποιος δεν θυμάται για μία ζωή τη σκηνή με το άλογο ή τη σκηνή με το μωρό; Η κάθε σκηνή είναι ένα μνημείο στην κάφρικη κωμωδία.
Για την ιστορία, μόλις η ταινία κυκλοφόρησε το 2001, έγινε αμέσως μία απόλυτη εισπρακτική αποτυχία. Πως ήταν δυνατόν να γινόταν κάτι άλλο άλλωστε;
Η πιο τρελή λεπτομέρεια είναι πως ο πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης Tom Green πήρε από την Paramount 14 εκατομμύρια δολάρια για να φτιάξει αυτό το «πράγμα». Πραγματικά πως τα κατάφερε να τους πείσει ακόμη και σήμερα αναρωτιόμαστε.
Στην ουσία μιλάμε για ένα ογκόλιθο της αντι-κωμωδίας εδώ. Η προσέγγιση του σεναρίου και των ερμηνειών είναι τόσο μηδενιστική που πραγματικά δεν πιστεύεις αυτά που βλέπεις στην οθόνη. Και μάλιστα με τις ευχές του Χόλυγουντ.
Η ταινία είναι γεμάτη σωματικά υγρά, αστεία που δεν είναι αστεία, χυδαία σχόλια, βρισιές, άσεμνες χειρονομίες και πολύ πατρικό μίσος. Δηλαδή όλα όσα κάνουν μία ταινία ΛΑΘΟΣ. Το Freddie Got Fingered είναι τόσο λάθος που τελικά καταλήγει να είναι καλή στα μάτια μας.
Από την αρχή που πέφτουν οι τίτλοι καταλαβαίνεις πως μάλλον έχεις κάνει λάθος που πρότεινες να την δεις με την κοπέλα σου ή τον κολλητό σου, γιατί πολύ απλά δεν γελάνε με τίποτα και κοιτάνε με αμηχανία το μακελειό που ακολουθεί στην οθόνη.
Ο Tom Green πήρε το κλασικό μοντέλο της Χόλυγουντ ελαφριάς κωμωδίας τύπου American Pie και την τράβηξε τόσο πολύ που έγινε τελικά horror του Cronenberg.
Η ταινία-τέρας που έφτιαξε αυτή η τρομερή ιδιοφυία ο Tom Green όχι μόνο ήταν ένα καταπληκτικό prank προς τους θεατές αλλά είναι πλέον και μία κλασική αντι-κωμωδία που δείχνει το δρόμο προς την καλοστημένη ειρωνεία και κριτική ματιά μίας βιομηχανίας της εικόνας.
