Την περιμέναμε πως και πως, καθώς και όλο το hype που είχε δημιουργηθεί από τα teasers και τα όσα διαβάζαμε από την παραγωγή. Ο Henry Cavill είχε υποσχεθεί πως σαν φαν του Witcher δεν θα αφήσει τον ήρωα εκτεθειμένο και ακριβώς αυτό έκανε. Ο Geralt της δεύτερης σεζόν είναι ό,τι πιο κοντά έχουμε δει στο παιχνίδι και έχουμε διαβάσει στα βιβλία, καλύπτοντας τα στραβοπατήματα του πρώτου κύκλου και μάλιστα χωρίς αυτή τη φορά να υπάρχουν μπερδέματα όσον αφορά τις χρονικές περιόδους. Κάτι που μπέρδεψε πολύ το κοινό στην περασμένη σεζόν.
|
Ο ατόφιος Witcher
Και ναι μόνο ατόφιο μπορείς να τον πεις, γιατί αυτή την φορά βλέπουμε όλα όσα κάνουν ένα Witcher τον απόλυτο κυνηγό τεράτων. Ο Geralt χρησιμοποιεί όλα τα signs, βασίζεται και στο ασημένιο του ξίφος για να μπορεί να αντιμετωπίσει τα τέρατα, ενώ τον βλέπουμε να πίνει και τα εκάστοτε φίλτρα που θα του επιτρέψουν να κάνει την δουλειά ευκολότερη. Ουσιαστικά, οι γνώσεις του Geralt γύρω από τα τέρατα καθώς και οι σκηνές μάχης, παρουσιάζουν αυτό ακριβώς που έχει κάποιος στο μυαλό του όταν σκέφτεται τόσο το παιχνίδι, μέχρι και τις περιγραφές του βιβλίου. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία αμφιβολία σχετικά με το αν ο Geralt θυμίζει ή όχι Witcher.
Η Ciri και η σχέση πατέρα-κόρης
Άλλο ένα στοιχείο που εμφανίζεται έντονα όπως και στα παιχνίδια, είναι η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Geralt και την Ciri. Πέρα από το γεγονός ότι έχει ξεκινήσει η εκπαίδευσή της στην Kaer Moren σε σημείο που πιστεύουμε ότι θα φτάσει να κινείται σαν τον Geralt, ο τελευταίος αναγνωρίζει την ύπαρξη της στη ζωή του ως το κομμάτι που έλειπε. Το ενδιαφέρον και η αγάπη του Geralt για την Ciri που την βλέπει ως την κόρη που δεν είχε ποτέ, είναι από τα πιο όμορφα κομμάτια της σειράς που αποδεικνύει ότι τελικά οι witchers δεν είναι οι αιμοδιψείς κυνηγοί τεράτων χωρίς συναισθήματα. Η σχέση που αναπτύσσεται προοδευτικά μεταξύ τους ανά τα επεισόδια, είναι αυτό ακριβώς που θέλεις να βλέπεις σε ένα πατέρα και σε μία κόρη. Είναι έτοιμος να πεθάνει για εκείνη.
Η πίστη στο στόρι και οι νέοι χαρακτήρες
Σίγουρα το αποκορύφωμα, πέρα από την κεντρική ιστορία που εξελίσσεται, είναι οι χαρακτήρες που εμφανίζονται αλλά και η πορεία που αποκτά το σενάριο. Ο Lambert και ο Eskel, οι πιο γνωστοί από τους συντρόφους του Geralt βρίσκονται εκεί, όπως και φυσικά ο μέντοράς του Vesemir που ήταν μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις. Όμως πέρα από αυτούς έχουμε τον Djikstra και τον αυτοκράτορα Emhyr, την Philippa Eilhart όπου θα αργήσεις -ή και όχι- να καταλάβεις πώς εμφανίζεται αλλά και την Nenneke. Κάποιοι από τους χαρακτήρες των ξωτικών θα σου είναι γνωστοί από τα παιχνίδια, όπως η Francesca και ο Filavandrel. Τέλος, το πιο σημαντικό, είναι μία στιγμιαία εμφάνιση του Wild Hunt που δείχνει ότι η ιστορία βρίσκεται το σωστό δρόμο και πως η παραγωγή δεν έχει σκοπό να ξεστρατίσει από το σενάριο που γνωρίζουν οι gamers. Ακόμη και αν εμφανίζονται αρκετά πρόσωπα από το σύμπαν του Witcher σε αυτή την σεζόν, δεν υπάρχει μπέρδεμα και χάος. Αντιθέτως όλα δένουν όπως πρέπει να δέσουν για να ξεκινήσει η πραγματική ιστορία της Ciri.
Εν κατακλείδι, η δεύτερη σεζόν διορθώνει λάθη της πρώτης και αρχίζει να δίνει μία λογική σε ό,τι είχες δει στην πρώτη. Είναι μία ιστορία που επιτέλους ξετυλίγεται και που έχουμε πολλά ακόμα να δούμε. Για καλή μας τύχη, ο Cavill είναι τόσο μεγάλος φαν των βιβλίων και της σειράς που δεν θα την αφήσει στην τύχη της.
