Δέκα χρόνια. Μία ολόκληρη δεκαετία έτρωγε άκυρα ο Hwang Dong-Hyuk μέχρι να καταφέρει να κάνει έστω και έναν παραγωγό να πιστέψει στο concept του Squid Game. Τα στούντιο δεν ήθελαν να επενδύσουν ούτε χρόνο και σίγουρα όχι χρήμα στην ιδέα ενός διεστραμμένου, στοιχηματικού παιχνιδιού των πλούσιων και επιφανών του πλανήτη που συγκεντρώνονται για να παρακολουθήσουν την αιματοβαμμένη ανάδειξη του νικητή. Το σενάριο έμοιαζε πολύ ωμό και σκληρό για να πλασαριστεί στους θεατές, χωρίς κάποιος να μπαίνει στη διαδικασία να αναλύσει τα βαθύτερα νοήματα που έκρυβε πίσω από τις απλοϊκώς χαρακτηριζόμενες δολοφονικές πράξεις.
Όταν τελείωσε το Squid Game όλοι προβληματιστήκαμε. Για πολλά πράγματα. Για το πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος όταν είναι απελπισμένος. Για το πόσο χαμηλά κοστολογεί την ανθρώπινη ζωή στη θέα των χρημάτων. Για το πόσο βαθιά προβληματική είναι η κοινωνία του σήμερα. Για όλες τις αξίες που χάνονται μπροστά στην ομαλή λειτουργία ενός αδηφάγου καπιταλιστικού συστήματος. Καμία σχέση με το Hunger Games, με το οποίο πολλοί το παρομοιάζουν, που, ναι, ωραίες ταινίες, ευχάριστες, αλλά δε σε πάνε τόσο βαθιά στα σαθρά κοινωνικοπολιτικά συστήματα του σύγχρονου κόσμου.
Όλοι συζητούσαν το Παιχνίδι του Καλαμαριού. Όλοι. Ακόμα και άνθρωποι που δεν το είχαν δει και απλώς είχαν βαρεθεί να ακούν τους υπόλοιπους να μιλάνε για τις πίστες και τα παιχνίδια του. Η σειρά έγινε κι επίσημα η No1 most watched του Netflix μέσα σε λίγες μόλις εβδομάδες από την κυκλοφορία της και στο μυαλό του Hwang Dong-Hyuk πρέπει σίγουρα να υπάρχει τεράστια ικανοποίηση και δικαίωση για όλους όσους κλώτσησαν την ευκαιρία να βγάλουν σίγουρα εκατομμύρια κέρδος από την επιτυχία του.
Αυτή, ωστόσο, δεν είναι η μοναδική φορά που μία σειρά «σπάει τα ταμεία», ενώ πρώτα έχει απορριφθεί από ένα, δύο, ακόμα και 13 στούντιο.
Breaking Bad
Μπορεί να μοιάζει απίστευτο δεδομένης της επιτυχίας της σειράς, κι όμως, το HBO είχε την ευκαιρία να αναλάβει το Breaking Bad και την απέρριψε. Ο παραγωγός Vince Gilligan προσέγγισε το δίκτυο, παρουσίασε την ιδέα του και εξήγησε τη σημασία της ύπαρξης των βωμολοχιών. Το HBO δεν ενθουσιάστηκε. Το θεώρησε ως άλλη μία σειρά με αντιήρωες και την απέρριψε. Σε αντίθεση με το AMC που μάλλον είδε μπροστά και έκανε το HBO να μετανιώσει για την απόφαση που πήρε. Ο Walter White «πούλησε» στους θεατές, η σειρά πήρε δύο φορές βραβείο Emmy Καλύτερης Δραματικής Σειράς και ο Bryan Cranston έφερε στο στούντιο αρκετά ακόμα βραβεία για την εξαιρετική ερμηνεία του σχολικού δασκάλου που έγινε έμπορος ναρκωτικών για να βγάλει χρήματα για την οικογένειά του πριν πεθάνει από καρκίνο.
The Walking Dead
Όταν ο Rick Grimmes ήρθε για πρώτη φορά στην τηλεόραση κατευθείαν από τα comics του Robert Kirkman, δε χρειάστηκαν παρά μόνο μερικά επεισόδια ώστε να συντονίσει εκατομμύρια θεατές σε όλον τον πλανήτη (σ.σ. Η πρώτη σεζόν του Walking Dead είχε περί τα 5,24 εκατομμύρια, για να είμαστε ακριβείς). Από τις σεζόν του ανά τα χρόνια έχουν περάσει μερικοί από τους πιο δυνατούς χαρακτήρες, όπως ο Governor και, φυσικά, ο Negan και οι σκηνές με ζόμπι θεωρούνται από τις καλύτερες ποιοτικά και εκτελεστικά που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ σε μικρή και μεγάλη οθόνη. Ωστόσο, πριν το AMC πει το μεγάλο «ναι» για την κυκλοφορία της σειράς, το TNT, το FX και το NBC ανησυχούσαν για το πώς ο κόσμος θα εκλάβει τη θέα των πτωμάτων αλλά και για το budget. Σίγουρα μόλις θα είδαν την απήχηση, θα μετάνιωσαν που δεν έβαλαν το χέρι λίγο πιο βαθιά στην τσέπη.
The Sopranos
Αν θες να μιλήσεις για ηθογραφία σειράς σήμερα, το πρώτο όνομα που σου έρχεται στο μυαλό είναι οι Sopranos. Μόνο τον Tony να πιάσουμε και να σκεφτούμε από πού άρχισε και πού έφτασε ως άνθρωπος αρκεί. Το βάθος και η εξέλιξη των χαρακτήρων είναι για να διδάσκονται στην υποκριτική αλλά κυρίως στη σεναριογραφία. Ο David Chase, λοιπόν, πίστευε πολύ στη σειρά -και πολύ καλά έκανε- και άρχισε να προσεγγίζει στούντιο και δίκτυα για να δει ποιος θα υλοποιήσει το μελλοντικό του αριστούργημα. Αρκετοί ήταν αυτοί που το απέρριψαν, ανάμεσά τους και το CBS. Το HBO τούς ευχαριστεί έναν προς έναν για όλα τα βραβεία Emmy που του έφερεη σειρά στην πορεία.
Sons of Anarchy
Βία, δολοφονίες, σεξ, μηχανές. Το Sons of Anarchy είναι κορυφή σε αυτό που κάνει. Με μία γρήγορη σκέψη, θα έλεγες ότι η σειρά είναι ό,τι πρέπει για το HBO σε λογική και story. Με τη διαφορά ότι ο Kurt Sutter το πήγε στο δίκτυο με μόνη προϋπόθεση να μπορεί να βάλει όλο το ενήλικο περιεχόμενο που είχε στο μυαλό του. Το HBO δεν μπήκε, όμως, στη διαδικασία γιατί ετοίμαζε ήδη μία σειρά με μηχανές, η οποία παρεμπιπτόντως δεν ευοδώθηκε γιατί μηνύθηκε από τους Hell’s Angels. Κάπως έτσι, το FX απέκτησε μία από τις πιο επιτυχημένες του σειρές μέχρι σήμερα.
Mad Men
Αν αναρωτήθηκες μία φορά για ποιον λόγο το HBO είπε όχι στο Breaking Bad και στο Sons of Anarchy, τότε η απόρριψη του Mad Men δε θα βγάζει κανένα νόημα. Μία σειρά εποχής που δείχνει τα 1950s και 1960s στην πιο ρεαλιστική και vintage εκδοχή τους και που τελικά έβαλε τον Jon Hamm στον χάρτη με τα μεγάλα αστέρια του Hollywood αφήνοντας πίσω τις πιο απαρατήρητες συγκριτικά συμμετοχές του σε ταινίες. Το AMC ευτυχώς για όλους έδωσε το πράσινο φως στη σειρά και ο Don Draper έφτασε στη Νέα Υόρκη.
The Stranger Things
Σύμφωνα με το NBC, το ABC, το CBS, το CW, το FX και πολλά ακόμα δίκτυα -στο σύνολο 15-, το Stranger Things θα έπρεπε να είναι ένα κακό story και να μην πουλήσει καθόλου στο κοινό, αφού απέρριπταν ο ένας μετά τον άλλον το δημιούργημα του Matt Duffer και του Ross Duffer. Όπως τους έλεγαν, η σειρά δεν είχε τα φόντα για να κρατήσει το ενδιαφέρον των θεατών για πολύ. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να το πουν στο Netflix, βέβαια, που βλέπει την κάθε σεζόν της σειράς να σπάσει διαρκώς ρεκόρ τηλεθέασης. Λογικά οι αρμόδιοι των υπόλοιπων δικτύων θα τα έψαλλαν αρκετά σε αυτούς που είπαν τα «όχι».
