Αν η ζωή δεν σου φέρεται όπως ακριβώς θα το ήθελες και συνεχώς γκρινιάζεις για τα πάντα, από την άλλη όμως είσαι καλόψυχος και δεν κρατάς κακία σε κανέναν, τότε πρέπει να δεις αυτή τη σειρά του Netflix. Αν είσαι έστω και λίγο κυνικός και σου αρέσει το πολύ αιχμηρό χιούμορ τότε είσαι στο σπίτι σου με το Still Game.
Το Still Game είναι η σειρά που πρέπει να δει κάθε άντρας που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να φτάσει μέχρι τη σύνταξη. Αν θέλεις πραγματικά να διαπιστώσεις τι σημαίνει Σκωτσέζικη κοινωνία και σκωτσέζικος τρόπο ζωής τότε πρέπει να το δεις αυτό.
Γιατί πρέπει να δεις το Still Game;
Αν θέλεις να ζήσεις για λίγο την παγωμάρα στον σβέρκο σου, δηλαδή την παγωμάρα που βιώνουν οι συνταξιούχοι στην μικρή, φανταστική πόλη του Κρέγκλανγκ (μία ρέπλικα της Γλασκόβης στην ουσία) τότε απλά δοκίμασε να δεις το πρώτο επεισόδιο του Still Game.
Δύο ηλικιωμένοι άνδρες, φίλοι από παλιά οι οποίοι μένουν στην ίδια πολυκατοικία, περνάνε τις μέρες τους στην παμπ, στο μπακάλικο και στα σπίτια φίλων και γνωστών, με πολλά ευτράπελα να συμβαίνουν, όλα διανθισμένα με την αιχμηρή γλώσσα των Σκοτσέζων.
Αυτοί είναι οι χαρακτήρες του Still Game
Οι χαρακτήρες είναι πραγματικά ένας κι ένας. Οι δύο φίλοι που γνωρίζονται από παλιά και είναι αχώριστοι είναι οι κεντρικοί ήρωες τη σειράς αλλά και γενικότερα της μικρής πόλης. Μετά βλέπουμε την κουτσομπόλα του ορόφου, τον τρίτο κολλητό φίλο που είναι λίγο πιο κάφρος, τον γκρινιάρη μπάρμαν της παμπ όπου όλοι οι συνταξιούχοι συχνάζουν.
Τίποτα δεν τους αρέσει και τίποτα δεν τους κάνει περισσότερο ευτυχισμένους παρά μόνο τα καλά μπισκοτάκια για το τσάι τους. Τα επεισόδια είναι μικρά και απολαυστικά. Είχα καιρό να γελάσω έτσι με σειρά. Σε κάθε φράση διπλωνόμουν από τα γέλια. Πρόσεξε όμως, το συγκεκριμένο χιούμορ δεν είναι για όλους μιας και είναι γεμάτο με κυνισμό αλλά και πολλές φορές με μία χαριτωμένη πικρία που τελικά όμως σώζεται στο τέλος.
To Still Game έχει κοινωνικο μήνυμα
Σε κάθε επεισόδιο ανακαλύπτουμε διαφορετικές πτυχές των χαρακτήρων οι οποίοι μπορεί με μία επιφανειακή ματιά να φαίνονται εντελώς επίπεδοι, όσο όμως προχωράει η σειρά καταλαβαίνεις πως οι σεναριογράφοι έκαναν εκπληκτική δουλειά, φανερώνοντας το βάθος τους. Μέσα από το χιούμορ και τις κακίες που εξαπολύουν ο ένας στον άλλο πάντα υπάρχει μία ανθρωπιά και μία κοινωνική συνείδηση παρούσα.
Ίσως η καλύτερη σειρά που έχω τον τελευταίο καιρό και δεν είναι τυχαίο που είναι Βρετανική μιας και οι δύο άλλες προηγούμενες σειρές που μου είχαν αρέσει τόσο πολύ ήταν και πάλι Βρετανικές, το Ideal και το Black Books.
Πραγματικά αν έχεις ένα ιδιαίτερο γούστο πολύ αιχμηρού χιούμορ τότε πρέπει να την δεις στα σίγουρα γιατί θα σου αρέσει.
Δες εδώ μερικές στιγμές από τη σειρά:
