Ως «Born to be Murdered» το περιμέναμε -έτσι λέγεται το ομώνυμο μυθιστόρημα στο οποίο βασίζεται η ταινία- ως «Beckett» προβλήθηκε στην πλατφόρμα του Netflix, όντας μια καλή ευκαιρία για όσους Έλληνες έμειναν στην Αθήνα να απολαύσουν με ηρεμία τον Δεκαπενταύγουστό τους. Το δέλεαρ άλλωστε των γυρισμάτων που έγιναν εξ ολοκλήρου στη χώρα μας, με πλάνα από Καλαμπάκα, Δελφούς, τα Γιάννενα και το κέντρο της Αθήνας ήταν μεγάλο για να το χάσουμε.
Αν βάλουμε μέσα και τον παράγοντα υπόθεση η οποία φαινόταν εκ μίας όψης αρκετά ενδιαφέρουσα, μπορούμε να πούμε ότι είχε όλα τα φόντα για να μας κάνει να περάσουμε καλά την ώρα μας. Στο τέλος ωστόσο μάλλον απεδείχθη ότι περισσότερο γελάσαμε παρά αγχωθήκαμε -όχι για το κωμικό στοιχείο της, αλλά γιατί ήταν εντελώς άστοχη. Με λίγα λόγια με το που κλείσεις την τηλεόραση προσπαθείς να καταλάβεις αν αυτό που είδες σου έκανε όντως κάποιο κλικ ή το γεγονός ότι είδες μερικά μέρη από τη χώρα σου ήταν ο μόνος λόγος που άξιζε. Και μάλλον είναι το δεύτερο.
Ούτε η υπόθεση δεν το σώζει
Όπως όλος ο καλός κόσμος του εξωτερικού, έτσι και ο Beckett μαζί με τη σύντροφό του, έρχεται στην Ελλάδα για διακοπές. Παρόλα αυτά τα παιχνίδια της τύχης και ένα πραγματικά αναπάντεχο ατύχημα θα του κάνουν τη ζωή-κόλαση και από απλός τουρίστας εξελίσσεται σε Υπ’ Αριθμόν Νο.1 καταζητούμενο της χώρας μας. Για να βρει το δίκιο του θα χρειαστεί να φτάσει μέχρι την Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα, κάνοντας «σλάλομ» ανάμεσα στις ελληνικές Αρχές. Μόνο που η μυστηριώδης κατάσταση την οποία βιώνει δεν είναι αποτέλεσμα λάθους αλλά ένα τέχνασμα μιας τεράστιας συνωμοσίας.
Από σκηνοθετικής πλευράς, ο «πρωτομάστορας» Ferdinando Cito Filomarino, μας δείχνει ένα θρίλερ-κυνηγητό με καταιγιστικό ρυθμό, που ωστόσο δεν είναι απαραίτητο ότι είναι θετικό σε μια ταινία που παλεύεις να βρεις τη σύνδεση των πραγμάτων και πολλές φορές τη λογική. Ενώ δείχνει με ωραίο τρόπο αρκετά όμορφα μέρη της χώρας μας, ωχριά μπροστά στην γενικότερη τσαπατσουλιά του και ενός σεναρίου που «μπάζει» από παντού.
Όσο και να άρεσε στον κόσμο το «Tenet», μάλλον ο λόγος δεν ήταν ο John David Washington και αυτό αποτυπώνεται περίτρανα από την απόδοσή του στο ρόλο του Beckett ο οποίος θέλει να θυμίσει τον «Φυγά» του Harrison Ford αλλά περισσότερο εύχεσαι να τον αιχμαλωτίσει -για να μην πούμε εκτελέσει- ο «βολεμένος» μπάτσος της περιφέρειας και όλοι όσοι τον κυνηγάνε, παρά να φτάσει στην Αθήνα και την Αμερικανική Πρεσβεία.
Αν ακόμα δεν σε έχουμε πείσει να μη τη δει -είσαι γενναίος- απλά θα σου πούμε ότι το φιλμ έχει καταφέρει κάτι «μαγικό». Να χωρέσει σε μέσες άκρες τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, την υποψηφιότητα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, κάτι από JFK, το ανθρωποκυνηγητό του Φυγά, τη δράση της Χρυσής Αυγής και να τα ρίξει όλα μέσα σε μια ταινία 108 λεπτών που πραγματικά προσπαθείς να καταλάβεις συνεχώς γιατί δεν προτίμησες να δεις για 100ή φορά τα «Φιλαράκια» ή κάτι άλλο στο Netflix.
Όπως είπαμε το δέλεαρ για τα ελληνικά τοπία και τα σκηνικά από το κέντρο της Αθήνας είναι τα μόνο που μπορούν να κάνουν έναν Έλληνα να δει το φιλμ με θετικό μάτι. Αν φανταστείς ωστόσο ότι είσαι ξένος θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτή η ταινία θα μπορούσε κάλλιστα να μην έχει γυριστεί ποτέ.
Spoiler Alert
Πολλές σκηνές είναι άστοχες και προκαλούν γέλιο -το πώς μεταφέρθηκε από τα Γιάννενα στην Αθήνα ο Washington ακόμα να καταλάβουμε πώς έγινε- ωστόσο το πιο αστείο στοιχείο που ακόμα μας κάνει να γελάμε είναι ότι ο τύπος έχει δεχτεί περισσότερες σφαίρες και από τον Willem Dafoe στο «Platoon» και παρόλα αυτά συνεχίζει να ζει δίχως περισπασμό και κυρίως να κάνει άλματα από τον τέταρτο όροφο πάνω σε αμάξια χωρίς τον εξοπλισμό του Dark Knight και (προφανώς) να μην παθαίνει τίποτα.
Γενικά όλα λάθος, κρίμα. Ίσως η καλύτερη ερμηνεία να ήταν αυτή της Alicia Vikander η οποία έπαιξε για πέντε λεπτά στην αρχή και έπειτα έκανε διακοπές στην Ελλάδα.
