Το πιο πιθανό, είναι πως θα έχεις αρχίσει ήδη να ακούς τον ντόρο που δημιουργείται με το American Gods. Και όχι άδικα καθότι οι κριτικοί το έχουν ήδη αποθεώσει για το μέχρι τώρα στόρι του, αλλά και για το γεγονός ότι βασίζεται στο πιο γνωστό best seller του συγγραφέα Neil Gaiman.
Είμαστε εδώ για να πούμε πως, αυτή τη φορά τουλάχιστον, ό,τι και αν ακούς δεν είναι υπερβολικό. Το American Gods είναι η νέα πρόταση που αξίζει την προσοχή σου χωρίς να σε κουράσει ή να σε κάνει να βαρεθείς. Και σε συνδυασμό με ένα πολύ καλό στόρι, είναι αυτό ακριβώς που θέλουμε από τις σειρές που μπαίνουμε στη διαδικασία να παρακολουθήσουμε.
Παρακάτω σου έχουμε 7 καλούς λόγους για να σε πείσουμε. Και δεν θα χάσεις.
Ακολουθεί πιστά το ομώνυμο βιβλίο
Μία από τις μεγαλύτερες «πληγές» των ταινιών ή των τηλεοπτικών σειρών που έχουν εμπνευστεί από βιβλία, είναι ότι ενίοτε μπουρδουκλώνουν το σενάριο με αδιανόητο τρόπο. Ένα καλό παράδειγμα ήταν το ‘‘Child 44’’ με τον Tom Hardy. Στην περίπτωση του American Gods ωστόσο, είναι δύσκολο να κρατήσεις συγκεκριμένες σκηνές έξω από τη σειρά γιατί απλούστατα δεν θα βγαίνει νόημα. Μέχρι στιγμής βρισκόμαστε στο 4ο επεισόδιο, αλλά οι παραγωγοί Michael Green και Bryan Fuller φαίνεται πως ακολουθούν πιστά την συνταγή της επιτυχίας του Neil Gaiman. Μία ευχάριστη έκπληξη για ένα τέτοιο best seller.
Θα μάθεις μυθολογία
Ότι ο Ian McShane είναι η ενσάρκωση του Πατέρα των Θεών, του Odin, είναι κάτι που θα γίνει αντιληπτό στα 10 πρώτα λεπτά. Όμως το ξεχωριστό με το American Gods, είναι πως ο Gaiman έχει φροντίσει να μελετήσει πολλές θεότητες και άλλες φανταστικές οντότητες, τις οποίες εντάσσει μέσα στην καθημερινότητα των θνητών με σχεδόν αρτιστίκ τρόπο (σ.σ.: έχει γράψει ολόκληρο βιβλίο για την Σκανδιναβική Μυθολογία). Μην ποντάρεις λοιπόν μόνο στους θεούς της Βαλχάλα, καθότι θα γνωρίσεις θεούς από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Ο Ricky Whittle είναι αποκάλυψη
Ο πρωταγωνιστής της σειράς γεμίζει επάξια τα παπούτσια του χαρακτήρα Shadow Moon, ο οποίος υπήρξε αποκάλυψη μέχρι και για τον ίδιο τον Gaiman. «Ο Ricky ήταν αυτό που ήθελα. Όχι μόνο ήταν απίθανος σε όλες του τις οντισιόν, αλλά κατάφερε να μπει προοδευτικά στον κόσμο των θεών, ακριβώς όπως και ο Shadow. Εκεί πιστεύω στηρίζεται η επιτυχία της επιλογής του» είχε δηλώσει ο Gaiman στο Vanity Fair. Τέλος δεν περνάει απαρατήρητη η εξωτερική εμφάνιση του ηθοποιού, η οποία ταιριάζει πιστά στο προφίλ του χαρακτήρα όπως μας τον έμαθε το βιβλίο.
Τα ειδικά εφέ θα σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό
Ακόμη και αν δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο, καταλαβαίνεις πως από την στιγμή που καλείσαι να παρουσιάσεις τις θεϊκές παρεμβάσεις σε έναν θνητό κόσμο, τα πράγματα γίνονται απαιτητικά όσον αφορά τα εφέ. Γιατί ο Shadow συναντά θεούς, ονειρεύεται συναντήσεις με μυθικά πλάσματα και εξερευνά οράματα από καταστάσεις οι οποίες δεν έχουν ακόμη συμβεί. Από τη στιγμή που η τεχνολογίας μας το επιτρέπει, δεν είναι το «αν» θα παρουσιαστούν αλλά το «πώς». Μέχρι στιγμής, όλες οι σκηνές που παρουσιάζουν τις δραστηριότητες των θεών και την επαφή τους με τους θνητούς, γίνεται μέσα από μία μοναδική παρουσίαση ειδικών εφέ που τονίζουν το «θείο» στοιχείο όπως ακριβώς πρέπει.
Μην σνομπάρεις την μουσική
Χωρίς τα σωστά μουσικά χαλιά, ακόμα και μία καλή σειρά χάνει θεαματικά. Εκτός του ότι υπάρχει μία μοναδική playlist που ξεκινάει από Elvis Presley και Elvis Costello και φτάνει μέχρι Beatles και David Bowie, υπάρχουν επιπλέον μεγαθήρια που συνεργάστηκαν για το OST της σειράς. Ετοιμάσου λοιπόν για τον Mark Lanegan των Screaming Trees, την Debbie Harry των Blondie αλλά και την Shirley Manson των Garbage. Και οι εκπλήξεις συνεχίζονται.
Έχει όσο γυμνό πρέπει
Για την ακρίβεια, τα πράγματα παρουσιάζονται όπως ακριβώς είναι: ωμά και λίγο αξιοπερίεργα. Γιατί δεν είναι μόνο το στοιχείο ότι οι ηθοποιοί δεν έχουν κολλήματα στο να εμφανιστούν γυμνoί. Αυτό που κλέβει κυρίως τις εντυπώσεις είναι η μυστηριώδης και ενδιαφέρουσα σεξουαλική ζωή των θεών, τόσο ξεχωριστή στα συναισθήματα όσο και στην πράξη. Και κάποιες σκηνές είναι τόσο αξιοπρόσεκτες, που θα τρέλαιναν και θεούς.
Τέλος, ο Ian McShane δίνει ρεσιτάλ
Ότι η συμμετοχή του βετεράνου Ian McShane θα ήταν ικανοποιητική, ήταν κάτι που το περιμέναμε. Αυτό που όμως δεν είδαμε να έρχεται, είναι το πόσο αριστοτεχνικά κατάφερε να μπει στον ρόλο του Πατέρα των Θεών και Ανθρώπων του Odin. Ο McShane μέσα από τον ρόλο του, εμφανίζει όλες εκείνες τις πτυχές του Odin που αναφέρονται μέσα από τις ιστορίες του. Τα τρικ του. Την αδυναμία του στις γυναίκες. Τις ξεχωριστές δυνάμεις του. Την ικανότητα να καταστρέφει και να εξαπατά τους εχθρούς του. Μέσα από τον McShane γνωρίσαμε καλύτερα τον Odin. Ή και το αντίστροφο.
