Από πιτσιρικάδες περιμέναμε πάντα τις καινούργιες ταινίες που βγαίνουν κάθε εβδομάδα –λες και είναι κάποιο δέμα που μας στέλνει η θεια μας από την Αμερική. Σίγουρα παλιότερα, τότε που δεν υπήρχαν τόσες επιλογές (dvd, streaming, downloading), η ατάκα «πάω κινηματογράφο» ήταν πιο πωρωτική. Τον τελευταίο καιρό όμως, κι επειδή χορτάσαμε κλεισούρα στο σπίτι, λέμε να ξεχυθούμε στα ξανά στα σινεμά φανατικά.
Έτσι αποφασίσαμε να μοιραζόμαστε κάθε εβδομάδα τις σκέψεις μας μαζί σου, για το ποιες ταινίες θα τρέξουμε να δούμε και ποιες θα αποφύγουμε όπως ο Διάολος το λιβάνι. Αγαπητέ ταινιοφάγε έλα εδώ να τσεκάρουμε παρέα τι καλό (και τι κακό) θα παίξει στις αίθουσες σε πρώτη προβολή από σήμερα Πέμπτη 17 Μαΐου.
ΚΛΕΙΣΑΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Τρία πράγματα έχουμε να σου πούμε: Πρώτον αποκλείεται να βγει νέο Alien σε σκηνοθεσία Ρίντλεϊ Σκοτ και να μην τρέξουμε να το δούμε, του το χρωστάμε για τις χαρές που μας έχει χαρίσει μέσα από τα χρόνια. Δεύτερον, ναι, το ξέρουμε ότι το "Prometheus" ήταν απογοητευτικό αλλά το "Alien: Covenant" έχει αναπτερώσει τις ελπίδες μας για κάτι καλό. Τρίτον το καστ (με κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις όπως ο ξεκαρδιστικός Danny McBride) φαντάζει εξαιρετικό. Και τέλος, αγαπητέ αναγνώστη, μιλάμε για το Alien μη μας αναγκάζεις να σπαταλάμε τσάμπα λέξεις! Αυτό και τίποτα άλλο.
ΙΣΩΣ ΠΑΜΕ
Τους αυστριακούς συγγραφείς του Μεσοπολέμου τους γνωρίσαμε πρόσφατα, τους αγαπήσαμε όμως σφόδρα εξαρχής. Η βιογραφική ταινία παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια του τεράστιου Στέφαν Τσβάιχ (κάνε χάρη στον εαυτό σου και διάβασε τη «Σκακιστική Νουβέλα») στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Μια εξορία αναγκαστική και αποφασισμένη αφού δεν γινόταν αλλιώς, έπρεπε να γλυτώσει από τα νύχια των Ναζί. Οι Ερινύες όμως για όλα τα δεινά του κόσμου θα βαραίνουν τους ώμους με έναν τρόπο αφόρητο και μια θανατερή απογοήτευση.
ΙΣΩΣ ΠΑΜΕ νο. 2
Ένας sui generis τύπος αράζει το καλοκαίρι σε μια βίλα Βορείων Προαστίων που δεν είναι δικιά του. Προσκαλεί εκεί την πρώην του. Εκείνη έρχεται κι αυτός την κλειδώνει σε ένα δωμάτιο για να μάθει επιτέλους για ποιον καταραμένο λόγο τον χώρισε. Κωμωδία καταστάσεων ή κάτι βαθύτερο; Σε κάθε περίπτωση το «Άφτερλωβ»του Στέργιου Πάσχου μας έχει κινήσει το ενδιαφέρον και άλλωστε στηρίζουμε ελληνικό σινεμά με πάθος. Στα συν ότι τα γυρίσματα έλαβαν χώρα στο σπίτι του θρυλικού Έλληνα σκηνοθέτη, Νίκου Νικολαίδη. Του ανθρώπου που μας χάρισε, μεταξύ άλλων, εκείνα «Τα Κουρέλια (που) τραγουδάνε ακόμη».
ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ!
Πολεμικές ταινίες αγαπάμε πολύ. Το ξέρεις καλά. Να έχουν όμως και κάποιο νόημα. Η αλήθεια είναι τώρα πως το “The Wall” του Νταγκ Λάιμαν (Mr & Mrs Smith) βασίζεται σε μία καλή ιδέα που δείχνει ικανή να δημιουργήσει αγωνία. Το σκηνικό είναι το εξής: δύο αμερικανοί στρατιώτες βρίσκονται στο έλεος ενός ιρακινού ελεύθερου σκοπευτή αφού μάλιστα έχει «πετύχει» τον έναν που τώρα ψυχορραγεί. Μέχρι εδώ καλά ΑΛΛΑ… Καταρχάς έχουμε δει τον «Ελεύθερο Σκοπευτή» (2014) πριν λίγο καιρό και η επανάληψη είναι καλή μόνο στα Αρχαία του Λυκείου και δεύτερον: Αγαπητέ κε Λάιμαν, θες να γυρίσεις αξιόλογη ταινία και βάζει τον παλαιστή του WWF, Τζον Σίνα, να παίξει; ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ;
