Ο Μπρους Λι, ήταν κάτι πολύ παραπάνω από ένας σπουδαίος μαχητής, ένας μάστορας των πολεμικών τεχνών κι ένας τεράστιος κινηματογραφικός αστέρας. Ήταν πάνω απ' όλα ένας άνθρωπος με όραμα, ένας πρωτοποριακός δημιουργός για την εποχή του, που ο πρόωρος θάνατός του δεν του επέτρεψε να δώσει σάρκα και οστά σε διάφορα πρότζεκτς που είχε στο μυαλό του. Ή στις σημειώσεις του - καλή ώρα: το «Warrior» είναι βασισμένο σε σημειώσεις και κείμενα του Μπρους Λι, ο οποίος είχε οραματιστεί πριν πολλά χρόνια να γυρίσει αυτή τη σειρά με πρωταγωνιστή τον ίδιο.
Ευτυχώς η κόρη του, Σάνον Λι, ανακάλυψε, αξιοποίησε και «ζωντάνεψε» αυτά τα χειρόγραφα και είναι ο άνθρωπος στον οποίο χρωστάμε μια από τις πιο επικές σειρές που έχουν γίνει ποτέ για την τηλεόραση.
Το σκηνικό διαδραματίζεται στα τέλη του 19ου αιώνα
Χιλιάδες Κινέζοι φτάνουν στο Σαν Φρανσίσκο, αναζητώντας μια νέα ζωή. Εκεί, όπου τους περιμένει ο ρατσισμός, όπου τους βλέπουν σαν «κούληδες», σαν φτηνά εργατικά χέρια και ανθρώπινα όντα χωρίς καμία πραγματική αξία. Εκεί τους περιμένει επίσης η Τσάιναταουν, συμμορίες που μάχονται η μια για την άλλη για τον έλεγχο της κινεζικής περιοχής, φτώχεια, αρρώστιες και οι Ιρλανδοί που τους κυνηγάνε ανελέητα, διότι δεν τους γουστάρουν και τους «κλέβουν και τις δουλειές».
Ο ήρωας της ιστορίας μας είναι ο Άσαμ (τον οποίον υποδύεται ο Άντριου Κότζι), ο οποίος ταξίδεψε από την Κίνα στις ΗΠΑ για να βρει την αδελφή του. Και κάπως έτσι ξεκινάει ένα επικό ταξίδι στην Αμερική του 1875, γεμάτο βία, προδοσία, διεφθαρμένους μπάτσους, όπιο, οίκους ανοχής, καζίνο και πολιτικά παιχνίδια. Αν περίμενες να δεις «2 έργα σεξ και καράτε», να ξέρεις ότι θα δεις και σεξ και καράτε (κουνγκ-φου για την ακρίβεια με πολλά ακόμα στοιχεία πολεμικών τεχνών), αλλά θα δεις και δεκάδες ακόμα πράγματα, που πιθανότατα δεν φανταζόσουν ποτέ ότι σε περίμεναν στη μικρή οθόνη.
Τι κάνει αυτή τη σειρά τόσο ξεχωριστή;
Καταρχάς ότι δεν «μπατάρει» προς την πλευρά των σκηνών μάχης: παρότι τα ξιλίκια είναι «χορογραφημένα» με έναν τρόπο που κόβουν την ανάσα και τα ξεκοιλιάσματα, τα ανοιγμένα κεφάλια, τα μαχαιρώματα και οι κομμένοι λαιμοί είναι τόσο ρεαλιστικά αποτυπωμένα που σε αναγκάζουν στιγμιαία να στρέψεις το βλέμα σου απ' την άλλη, το «Warrior» δείχνει μεγάλο σεβασμό στην ατμόσφαιρα της εποχής: σκηνικά, κοστούμια, φωτογραφία, άμαξες, μαλλιά, όλα σε ταξιδεύουν στο Σαν Φρανσίσκο της εποχής εκείνης, σε βάζουν στο κλίμα μιας ταραγμένης περίοδου γεμάτης μίσος, καχυποψία και διαπλοκή.
Οι συμμορίες παίζουν σημαίνοντα ρόλο - αλλά το ίδιο και η τοπική Αστυνομία. Οι Ιρλανδοί είναι αγριάνθρωποι αλλά ζουν παράλληλα μέσα στην ανέχεια - ο «κύριος Λίρι», είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς ρόλους που έχω δει. Ο Δήμαρχος είναι ένας αδύναμος και φανφαρόνος πολιτικάντης, ο Αντιδήμαρχος είναι ένας ραδιούργος πανέξυπνος τύπος που κινεί τα νήματα. Υπάρχουν Δικαστήρια αλλά υπάρχουν και «λαϊκά δικαστήρια». Υπάρχει καλωσύνη μέσα στο «βούρκο», όπως υπάρχει και σαπίλα μέσα στα σπίτια της καλής κοινωνίας. Όλοι έχουν τη σημασία τους και τη χρησιμότητά τους, όλοι παίζουν το ρόλο τους στην πλοκή - ζωντανοί και νεκροί, «ήρωες» και «τέρατα», προδότες και παλικάρια. Και όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, έχουν μια κατασκότεινη πλευρά μέσα τους που τους κυνηγάει, τους καθορίζει ή τους αναγκάζει να κάνουν πράγματα που δεν είχαν ποτέ φανταστεί.
Πράγματα που ποτέ τους δεν πίστευαν ότι μπορούν να κάνουν.
Υπάρχουν πολλά και πολυεπίπεδα μηνύματα για να ανακαλύψεις, αν θες, χωρίς όμως ο σεναριογράφος να σε κατευθύνει προς τον έναν ή τον άλλο δρόμο - εσύ διαλέγεις ποιον θεωρείς «καλό» και ποιον «κακό», με ποιον ταυτίζεσαι περισσότερο, ποιον δικαιολογέις για τις πράξεις ή τα εγκλήματά του και ποιος στο τέλος αξίζει συγχώρεση ή μια δεύτερη ευκαιρία.
Οι λάτρεις του Μπρους Λι, θα παρατηρήσουν μερικά πολύ ενδεικτικά «ενσταντανέ», που θα τους θυμίσουν το μεγάλο δάσκαλο - η σειρά έχει σεβαστεί απόλυτα την κληρονομιά του, χωρίς ωστόσο ο πρωταγωνιστής να προσπαθεί να «κοπιάρει» τον Μπρους Λι. Υπάρχουν πινελιές γουέστερν σε ένα επεισόδιο και μυρωδιά από Μεξικό σε κάποιο άλλο, εκεί όπου εμφανίζεται ο θρυλικός Βρετανός ΜΜΕer Μάικλ Μπάισπινγκ, ο άνθρωπος που αγωνιζόταν για ένα διάστημα με γυάλινο μάτι χωρίς να το ξέρει κανείς, αφού είχε «χάσει» το ένα του μάτι σε έναν αγώνα. Στο ίδιο επεισόδιο, παίζει (εξαιρετικά πρέπει να πω) έναν πολύ κομβικό ρόλο ο δικός μας Χρήστος Βασιλόπουλος, ως «Σμιτς».
