Ήταν η ταινία που μύησε για πρώτη φορά τον κόσμο στην μαφιόζικη πραγματικότητα. Σε μια εποχή που ο κόσμος νόμιζε ότι η λέξη «νονός» έχει να κάνει μόνο με βαφτίσια και λαμπάδες, το συγκλονιστικό story του Mario Puzo σε συνάρτηση με τη σκηνοθετική ματιά του Francis Ford Coppola και την κορυφαία ερμηνεία του Marlon Brando, δημιούργησαν την κατά τεκμήριο κορυφαία ταινία όλων των εποχών. Το περίφημο «Godfather».
Πριν προχωρήσουμε, ας θυμηθούμε το βίντεο που σας είχαμε ετοιμάσει για χάρη της εμβληματικής ταινίας του 1972:
Η επιτυχία φέρνει τριλογία
Το πρώτο επεισόδιο ήταν επικό, ωστόσο οι περιπέτειες της οικογένειας Corleone δεν σταμάτησαν με το τέλος του Don Vito. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1974 συγκεκριμένα, ο διάδοχος Michael Corleone επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη δίνοντας συνέχεια στην αυτοκρατορία, με τη δική του ιστορία να γιγαντώνει ακόμα περισσότερο την άγρια φήμη των Corleone.
Αν είσαι τόσο ειδικός στο «Godfather» σου προσφέρουμε ένα κουίζ που δεν μπορείς να αρνηθείς.
Το «Godfather Part ΙΙ» παρέμεινε στο ίδιο μοτίβο με το πρώτο μέρος ωστόσο ξεπέρασε τις προσδοκίες, αναδεικνύοντας έναν νέο μεγάλο πρωταγωνιστή –τον Al Pacino- και κατά γενική ομολογία παρέδωσε την καλύτερη ταινία της τριλογίας. Το γιατί τώρα θεωρείται η καλύτερη την ώρα που το αυθεντικό «Godfather» είναι η κορυφαία όλων των εποχών, η απάντηση είναι μία χωρίς να γεννά περαιτέρω ερωτήματα:
Απλώς δεν είχε Brando.
Η ταινία έκλεισε συγκλονιστικά με τη δολοφονία του Fredo Corleone ωστόσο ακόμα και έτσι το story είχε δρόμο. Κάτι έλειπε. Και η πολυαναμενόμενη συνέχεια δόθηκε πολλά χρόνια αργότερα.
Ο επίλογος ήταν άλλη ιστορία
Στις 20 Δεκεμβρίου του 1990 λοιπόν, ο κόσμος γνώρισε για πρώτη φορά το περιβόητο «Godfather Part III», τον τρομερό αυτό επίλογο σε μια τριλογία που άλλαξε μια για πάντα τον κινηματογράφο. Ένα franchise που παρέδωσε θρυλικές ερμηνείες ακόμα και από τους κατώτερους ρόλους, με ατάκες που μένουν ζωντανές ακόμα και τόσα χρόνια μετά.
Οπότε το point ποιο ήταν; Να απολαύσει ο κόσμος το «αντίο» του Al Pacino στον πρώτο μεγάλο ρόλο της καριέρας του (μέχρι να μείνει ανεξίτηλος ως Scarface) μέσα από ένα ανατρεπτικό και σκληρό story, με προδοσίες και απρόοπτα σκηνικά.
Σε μια τριλογία είναι πάντα δύσκολο να έχεις εξίσου καλές ταινίες αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για ό,τι έγινε στο τρίτο επεισόδιο του «Godfather». Διότι αντί να χαίρεται ο κόσμος την παράδοση των σκήπτρων στον νέο Corleone, όλοι θυμούνται αυτό:
Για να μην παρεξηγηθώ, το «Godfather Part III» δεν είναι αυτό που αποκαλούμε ταινία-πλέμπα. Βλεπόταν και μια χαρά μάλιστα. Ωστόσο αυτό δεν αναιρεί ότι με βάση αυτά που είδαμε στα δύο πρώτα έργα, το τρίτο μέρος έπιασε πάτο στις προσδοκίες του κοινού. Δεν άγγιξε καν τον επικό επίλογο που άξιζε το franchise.
Σαν να λέμε πως τα επόμενα μεγάλα τοτέμ του κινηματογράφου μετά τους Pacino και De Niro είναι ο Chris Evans με τον Chris Pratt. Καλοί για Avengers δηλαδή, αλλά μέχρι εκεί.
Δεν αποτελεί υπερβολή ότι ο κόσμος έχει θάψει την ταινία λόγω της συμμετοχής της μικρής τότε Sofia Coppola η οποία επωμίστηκε όλη τη σκόνη που προέκυψε από την ταινία. Αν το δούμε σφαιρικά, ναι μεν η διάσημη σήμερα σκηνοθέτης είχε μεγάλο μερίδιο στη γενικότερη αποτυχία της ταινίας, αλλά δεν ήταν η μόνη που έφταιγε. Αν βγάλουμε εκτός τους Al Pacino και Andy Garcia, όλα τα άλλα στην ταινία ήταν εντελώς αδύναμα.
Μάλιστα η ταινία επιχείρησε να σωθεί πρόσφατα όταν επαναλανσαρίστηκε ως The Godfather Coda: The Death of Michael Corleone ωστόσο μερικές περιττές σκηνές που κόπηκαν, η αλλαγή στη σειρά της ιστορίας και το τέλος το οποίο απεικονίζει τον Michael να μην πεθαίνει -στο αυθεντικό πεθαίνει- ζώντας μόνος του και έχοντας τις τύψεις για το θάνατο της κόρης του, για άλλους λειτούργησαν ευεργετικά, άλλους πάλι τους βύθισε στη νοσταλγία για τα δύο πρώτα επεισόδια.
Και οι ανταγωνιστές της ταινίας δεν ήταν πάντως αξιόλογοι
Τις θέσεις του «Τούρκου» Solozzo, του Don Barzigni και της Tataglia family από την πρώτη ταινία, του Hyman Roth, του Fredo και Frank Pantangeli από τη δεύτερη ήρθαν να πάρουν κάποιοι «αστείοι» Joey Zaza και Don Altobello τους οποίους ποτέ δεν φοβήθηκε το μάτι μας, είτε με τα αδύναμα λόγια τους, είτε με τη γενικότερα μέτρια παρουσία τους.
Πέραν αυτού αντί να ασχολούμαστε με μαφιόζικα χτυπήματα έπρεπε κάθε τρεις και λίγο να επικεντρωνόμαστε σε δύο love stories (Vincent-Mary και Michael-Kay) που μας άφηναν παγερά αδιάφορους. Και στην περίπτωση των πρώτων δεν φταίει η αιμομιξία (εδώ φτάσαμε σε σημείο χειροκροτούμε την Daenerys με τον Jon Snow), είναι ξεκάθαρα το γεγονός ότι όντως βαριόμασταν να τους βλέπουμε.
Γενικότερα όλα πήγαν στραβά και τόσα χρόνια μετά την πρώτη προβολή της ταινίας περιμένουμε ακόμα ένα νέο τέλος προκειμένου να κλείσει το franchise όπως του αξίξει. Μήπως όμως αυτός ήταν ο λόγος;
Τέταρτη ταινία;
Ο Coppola δεν είχε σκοπό να κλείσει έτσι την ιστορία και το 1999 ήταν πολύ κοντά στο να γυρίσει και τέταρτη ταινία. Τι έγινε όμως; Ο δημιουργός της ιστορίας, Mario Puzo αποχαιρέτησε τα εγκόσμια με αποτέλεσμα ο σκηνοθέτης να κάνει τελικά πίσω.
Η ιστορία θα επανερχόταν στη συνταγή του «Godfather Part II», χωρισμένο σε δύο διαφορετικά κομμάτια του χρόνου με το παρόν να εστιάζει στα 80's και την πορεία του Vincent στην κορυφή της μαφιόζικης αλυσίδας και το παρελθόν να μας γυρίζει στα 30's και στο πώς ο Vito με τον πρωτότοκο γιο του, Sonny έβαζαν τα θεμέλια του οργανωμένου εγκλήματος στη Νέα Υόρκη.
Και στο παρακάτω άλμπουμ σου έχουμε και τους ηθοποιούς που είχαν συμφωνήσει για την ταινία:
Όποια και αν ήταν τα πλάνα για το franchise, το «Godfather» έκλεισε τελικά με τον χειρότερο τρόπο που θα μπορούσε να περιμένει κανείς. Με μια ταινία αδύναμη, μέτριο σενάριο, με πλοκή και χαρακτήρες που λίγοι θυμούνται. Μία ιστορία σαν του «Godfather» πρέπει να έχει την επική κατάληξη που της αρμόζει, όπως έκανε και ο Christopher Nolan στο «Dark Knight». Αφήνοντας δηλαδή τον κόσμο άναυδο, έτοιμο να χειροκροτήσει με το τελευταίο πέσιμο της αυλαίας.
Μήπως όμως δεν έκλεισε κάτι ακόμα; Μην ξεχνάμε ότι το 2012 κυκλοφόρησε βιβλίο με τίτλο «The Family Corleone» oπότε ίσως και να υπάρχει συνέχεια. Το Godfather Director's Cut πάντως δεν μας έδειξε κάτι καινούργιο.
