Το «Ozark» έχει να κάνει με καρτέλ ναρκωτικών αλλά δεν είναι μια «τυπική» σειρά για καρτέλ - αν θες κάτι τέτοιο, δες το «Narcos» ή το «Narcos Mexico». Έχει να κάνει με διεφθαρμένους μπάτσους, πολιτικούς και αδίστακτους πράκτορες του FBI, αλλά δεν είναι ούτε «House of Cards», ούτε «Wire». Το «Ozark» έχει να κάνει με ξέπλυμα χρήματος, αλλά όχι μόνο με αυτό. Το «Ozark» έχει δολοπλοκίες, φονικά, σχέσεις που δοκιμάζονται, ανθρώπους που εξαφανίζονται και εμφανίζονται, επιχειρήσεις που αλλάζουν χέρια και εκατομμύρια «βρώμικα» δολάρια που πρέπει να «πλυθούν». Αλλά έχει και πολλά περισσότερα απ' αυτά.
Η ιστορία του ξεκινάει περίπου ως εξής: ένας πολύ αποτελεσματικός λογιστής, που ξεπλένει χρήματα για το μεξικανικό καρτέλ Ναβάρο, στέκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι: είτε θα φάει κι αυτός και η γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά από μια σφαίρα στο κεφάλι, λόγω της απληστίας του συνέταιρού του, είτε θα βρει έναν τρόπο να παραμείνει χρήσιμος στο καρτέλ, μετακομίζοντας στα Ozark, ένα παραλίμνιο θέρετρο, στήνοντας εκεί επιχειρήσεις και ξεπλένοντας 8 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε λίγους μήνες ένα κάρο για λογαριασμό του Μεγάλου Αφεντικού. Το τι γίνεται παρακάτω και παραπέρα σας αφήνω να το δείτε μόνοι σας στις τρεις σεζόν που έχουν ήδη βγει. Το μόνο που έχω να πω, είναι ότι το «Ozark» ανήκει σε αυτή την ελίτ των λιγοστών σειρών, που σε κάθε κύκλο γίνονται και καλύτερες: δεν «κρεμάει», δεν μπάζει νερά, δεν χρειάζεται οι σεναριογράφοι να το τραβήξουν από τα μαλλιά, δεν σε κουράζει, ούτε σε κάνει να βαριέσαι.
Επικρατεί μια «θολούρα» σε όλη τη σειρά. Στους χαρακτήρες, στις πράξεις τους, τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, σε αυτό που λένε και αυτό που εννοούν ή σε αυτό που κάνουν μπροστά σου και πίσω από την πλάτη σου - ακόμα και το σκηνικό και η φωτογραφία της σειράς έχει κάτι το θολό, παρά το γεγονός ότι διαδραματίζεται σε ένα τουριστικό θέρετρο που σφύζει από ζωή τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι ντόπιοι της περιοχής, από τους πλούσιους Σνελς μέχρι τους «καταραμένους» Λάνγμορς, μπλέκουν με την οικογένεια του λογιστή Μπερντ και με όλη τη θύελλα που κουβαλά μαζί της, αλλά παράλληλα βγάζουν στην επιφάνεια τις καλύτερες και τις χειρότερες πτυχές του χαρακτήρα τους. Λες και αυτό το μέρος, έχει τη μαγική ιδιότητα να σου βγάζει το μάξιμουμ από μέσα σου, από το καλό και το κακό που ο καθένας μας κρύβει ή προσπαθεί σκληρά για να μην αναδυθεί ποτέ στην επιφάνεια.
Στο τέλος της ημέρας, της κάθε ημέρας στο «Ozark», δεν υπάρχουν νικητές. Με κάποιον τρόπο υπάρχουν μόνο χαμένοι. Δεν υπάρχουν «καλοί» - υπάρχουν μόνο «κακοί». Δεν υπάρχει ούτε ένας χαρακτήρας ή ήρωας ή πρωταγωνιστής που δεν θα πήγαινε κατευθείαν στην Κόλαση αν ερχόταν η Δευτέρα Παρουσία - κι όμως, ο καθένας απ' αυτούς, έχει τους δικούς του και πολύ σοβαρούς λόγους για να κάνει ό,τι κάνει. Το «Ozark» είναι μια σειρά που δεν έχεις συνηθίσει να βλέπεις, διότι δεν υπάρχουν «σιγουράκια», κανείς δεν έχει εξασφαλισμένη θέση στο επόμενο επεισόδιο ή την επόμενη σεζόν, κανείς δεν σε προετοιμάζει για το αναπάντεχο που έρχεται. Κι αυτοί που σήμερα «αγαπάς» και ταυτίζεται, αύριο θα γίνουν αυτοί που «μισείς» κι εύχεσαι να έχουν ένα πολύ άσχημο (τηλεοπτικό) τέλος, χωρίς ωστόσο να είσαι και βέβαιος αν θα εξακολουθείς να τους μισείς και μεθαύριο ή θα τους «αγαπήσεις» ξανά. Σας μπέρδεψα; Αυτό ήθελα, αποφεύγοντας περίτεχνα να κάνω σπόϊλερ.
Στο «Ozark» οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι εξαιρετικά αληθινές και αληθινά εξαιρετικές. Αλλά στα δικά μου μάτια, οι δάφοροι Β' ρόλοι που παρελαύνουν άλλοτε από ένα μοτέλ κι άλλοτε μέσα σε ένα πλωτό καζίνο, σε ένα στριπτιζάδικο, ένα μεσιτικό γραφείο ή ένα γραφείο κηδειών, είναι ένας κι ένας. Διαλεγμένοι με μαστρία, αλλά κυρίως εκτελεσμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε πάντα να προσφέρουν κάτι παραπάνω, να εξυπηρετούν την εξέλιξη της ιστορίας, να τη «σκοτεινιάζουν» ή να τη «φωτίζουν», να τη μπλέκουν σαν κουβάρι ή να δίνουν λύσεις - προσωρινές τουλάχιστον, διότι τα μόνα πράγματα που κρατάνε παραπάνω στη σειρά, είναι η εξαπάτηση και ο θάνατος.
Αν βρείτε χρόνο, κάντε μια βόλτα από τα Ozarks. Βουτήξτε στα νερά της λίμνης, ακούστε το κήρυγμα του πάστορα πάνω στη βάρκα σας, ρίξτε μια μπιλιά στο καζίνο, πάρτε το αυτοκίνητο και κάντε μια βόλτα στο Κάνσας Σίτι να γνωρίσετε τα εξέχοντα μέλη της Μαφίας ή πεταχτείτε με το αεροπλάνο μέχρι το Μεξικό και τη βίλα του Ομάρ Ναβάρο. Θα αποκομίσετε εμπειρίες ανεκτίμητες, ειδικά στα τελευταία επεισόδια του κάθε κύκλου, εκεί όπου όλα επιτρέπεται να συμβούν. Και συνήθως συμβαίνουν.
