Ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά στους ηθοποιούς που έχουν ενσαρκώσει τον James Bond, δύο πράγματα συνειδητοποιείς. Έχουν και οι έξι το στυλ στο τσεπάκι τους αλλά παρότι γνωστοί και σίγουρα όχι αμελητέες ποσότητες στην υποκριτική φαρέτρα του Hollywood –με εξαίρεση τον Lazenby-, σε όλους λείπει μια τιμητική διάκριση. Ένα Χρυσό Αγαλματίδιο. Και αν τελικά την παράδοση αυτή «έσπασε» ο Sean Connery με τη συμμετοχή του στο «Untouchables», για τους άλλους ισχύει ακόμα και μάλλον δύσκολα θα αλλάξει.
Μπορεί ο Michael Fassbender να μην βρίσκεται στην παραπάνω κατηγορία, αλλά ως ο James Bond που πάντα θέλαμε για διάδοχο του Daniel Craig αλλά λόγω καταγωγής –ο 007 πρέπει να είναι πάντα Βρετανός- δεν θα δούμε ποτέ, ίσως έχει επηρεαστεί αφάνταστα από τη συγκεκριμένη «κατάρα». Μιλάμε άλλωστε για έναν τύπο που μπήκε πριν περίπου μια δεκαετία στο προσκήνιο αλλά πάντα καταφέρνει να κερδίζει τις εντυπώσεις με την τελειομανία και με την τεράστια ποικιλία που εμφανίζει στη μεγάλη οθόνη.
Βλέποντας τον Gerald Butler στους «300» λίγοι κατάφεραν να ξεχωρίσουν τον Γερμανοϊρλανδό «κομματιανό», ύστερα ωστόσο κέρδισε λίγη φήμη στους «Άδοξους Μπάσταρδους» του Quentin Tarantino, αλλά από την ώρα που υποδύθηκε τον Magneto στο «X-Men: First Class» ο δρόμος προς την καταξίωση άνοιξε και δεν έκλεισε ποτέ. Ο Michael Fassbender είναι αυτός ο παράγοντας Χ που κάθε σκηνοθέτης θα ήθελε στο cast.
Εκείνος που το αφεντικό θα του δώσει μια αποστολή και είναι βέβαιος ότι θα τη φέρει εις πέρας, ακόμα και αν δεν απαιτεί από αυτόν το 200% που του δίνει πάντα. Στην καριέρα του έχει παίξει πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, από μπλοκμπαστεριές μέχρι και σε οσκαρικές ταινίες, καταφέρνοντας πάντα να αποτελεί τον κύριο λόγο που το έργο σου έκανε εντύπωση. Ειδικά στις 5 ταινίες της παρακάτω λίστας.
Σίγουρα βέβαια, υπάρχουν και άλλοι ρόλοι που άξιζαν μια θέση αλλά για λίγο έμειναν εκτός. Και αυτές βρίσκονται στο παρακάτω άλμπουμ:
Hunger – Bobby Sands
Το όνομα Bobby Sands μπορεί να μην σου λέει τίποτα, ωστόσο για τους Ιρλανδούς αποτελεί σύμβολο. Η αληθινή ιστορία του φυλακισμένου μέλους του IRA και ηγέτη της απεργίας πείνας του 1981, απεικονίζεται χωρίς υπερβολές μέσα από την σκηνοθετική δεινότητητα του Steve McQueen αλλά και του Fassbender, στο πρώτο σημαντικό crash test της καριέρας του. Το αποτέλεσμα; Πανηγυρικά τρομακτικό.
Ξεχωρίζει γιατί: H συνεργασία του με τον σκηνοθέτη, Steve McQueen ξεκίνησε από αυτήν την ταινία, σε ένα ρόλο που χρειάστηκε πολύ νεύρο και αρκετή πείνα για να πετύχει. Ένας ρόλος για τον οποίο ο Γερμανοϊρλανδός έδειξε ότι δεν φοβάται να πέσει στα βαθιά προκειμένου να υποδυθεί με ακρίβεια και προσήλωση ένα ιστορικό πρόσωπο. Πόσο μάλλον έναν τύπο που έβλεπε στο κορμί του διακρίνονται καθημερινά τα κόκκαλα μέσα από το δέρμα, σε τέτοιο βαθμό που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι είναι ταινία και όχι κάποιο αληθινό ντοκιμαντέρ.
Macbeth
Ένα έργο του Σαίξπηρ απαιτεί πάντα σοβαρότητα και ταπεινότητα από οποιονδήποτε συμμετέχει σε αυτό, κυρίως όμως από εκείνον που πρόκειται να υποδυθεί τον πρωταγωνιστή αλλά και προδότη του στέμματος της Σκωτίας, Macbeth.
Ξεχωρίζει γιατί: Δεν είναι ένας χαρακτήρας που φτιάχτηκε για να κερδίσει συμπάθειες. Άλλωστε η λέξη «προδότης» με λίγους μπορεί να ταυτιστεί. Παρόλα αυτά ο Fassbender ακροβατεί με επιδεξιότητα πάνω στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στο καλό και το αντιπαθητικό, αλλά το μεγάλο του κατόρθωμα είναι άλλο. Αυτό της επιτυχημένης μεταφοράς του θεατρικού έργου στον κινηματογράφο. Οι συγκλονιστικοί διάλογοί με την Lady Macbeth (Marion Cotillard), γιγαντώνουν την ερμηνεία του που συνοδεύτηκε μάλιστα με διθυραμβικές κριτικές.
12 Years Slave - Edwin Epps
Η σκλαβιά δεν ήταν ποτέ από τα θέματα που κάνουν την ανθρωπότητα περήφανη. Ο δίσμοιρος, Solomon Northup (Chiwetel Ejiofor) εν μια νυκτί βρέθηκε από εύπορος μουσικός, χαρούμενος πατέρας και οικογενειάρχης, σε σκλάβος λευκών γεοκτημόνων. Και όπως είναι φυσικό δεν είχε και τα πιο καλά αφεντικά.
Ξεχωρίζει γιατί: Μετά από αρκετές δυσκολίες ο συμπαθητικός William Ford (Benedict Cumberbatch) δείχνει να είναι ένα αφεντικό που μπορεί να τον βοηθήσει. Παρόλα αυτά, η τύχη του θα αλλάξει όταν τα δικαιώματά του θα αποκτήσει ο μανιακός γεωκτήμονας Edwin Epps και η καθημερινότητά του είναι μια καθημερινή μάχη για επιβίωση. Ο Fassbender δίνει ρεσιτάλ αντιπάθειας, δοκιμάζει τα όρια όσων τον παρακολουθούν, ενώ προκειμένου να το πετύχει έγινε ο ίδιος αντιπαθητικός με τους συμπρωταγωνιστές του προκειμένου να βγει καλύτερο το αποτέλεσμα. Δεν μιλούσε καθόλου στην Patsey (Lupita Nyong'o) την οποία έπρεπε να βασανίζει on camera, ενώ προκειμένου να τον αντιπαθεί περισσότερο έριξε ουίσκι στα μούσια του επειδή ήξερε πως δεν αντέχει τη μυρωδιά του.
Χ-Men Franchise – Magneto
Πριν πολλά χρόνια ο Ian McKellen φόρεσε το κράνος και την μπέρτα του Magneto και παρέα με τον Patrick Stewart έφεραν στη μεγάλη οθόνη την αιώνια κόντρα των Charles Xavier και Erik Lehnsherr. Λίγα χρόνια αργότερα ήρθε ο Fassbender για να προσδώσει έξτρα λάμψη στον κακό, μέσω του απόλυτου σκότους που κρύβει ο μεγάλος αντίπαλος των X-Men.
Ξεχωρίζει γιατί: Χωρίς να είναι αυτοσκοπός, αποτελεί τον απόλυτο πρωταγωνιστή του franchise, ιδιαίτερα από τη στιγμή που λείπει ο Wolverine. Ο Fassbender κυριαρχεί σε κάθε του σκηνή, μοιάζει απρόβλεπτος και προβληματισμένος, ωστόσο μεγάλο του ατού είναι η σκοτεινή πλευρά που κρύβει το βλέμμα του. Ένα τεράστιο βάσανο που κουβαλά κακουχίες από τα βάσανα των Ναζί και αργότερα τη δολοφονία της οικογένειάς του από τους απλούς ανθρώπους. Ένα βλέμμα που απέδειξε περίτρανα και μας έκανε να μισήσουμε το είδος μας, βλέποντας τον παντοδύναμο μεταλλαγμένο να στάζει φαρμάκι κάθε φορά που έβλεπε κάποιον κανονικό συνάνθρωπό μας.
Shame - Brandon Sullivan
Αν δεν είσαι σεξομανής, δεν θα μπορούσες να καταλάβεις το δράμα του. Όχι τουλάχιστον μέχρι να δεις τον Fassbender στον πιο απελευθερωμένο ρόλο της καριέρας του. Μέσω του Brandon Sullivan, ενός φαινομενικά νορμάλ πολίτη της Νέας Υόρκης, βιώνουμε ένα δεύτερο American Psycho, με τη μόνη διαφορά ότι η τρέλα του Christian Bale, δίνει τη θέση της στην άρρωστη επιθυμία του πρωταγωνιστή για σεξ σε κάθε στιγμή της ημέρας.
Ξεχωρίζει γιατί: Ένας τέτοιος ρόλος απαιτεί πολύ φαντασία και μια βαθιά βουτιά στο εσωτερικό χάος του εκάστοτε πρωταγωνιστή. Προκειμένου να πιάσει το συναίσθημα, ο Fassbender έφτασε να κάνει τη διατροφή του ίδιου του ήρωα–ένα Red Bull και ίσως και ένα κρουασάν- μέχρις ότου ούτε το φαγητό να του αποφέρει κάποια ικανοποίηση. Ο σκηνοθέτης Steve McQueen εξάλλου δεν είχε κανέναν άλλο υποψήφιο στο μυαλό του, πέραν του 43χρονου χαμαιλέοντα της υποκριτικής.
