Στη βιβλιοθήκη του Salvador Dali υπήρχαν όλα τα βιβλία του Sigmund Freud. Είχε σκοπό από νεαρή ηλικία να εισχωρήσει στο υποσυνείδητό του και να βασίσει πολλά από την τέχνη του σε αυτό. Τις περισσότερες φορές συμβαίνει το αντίθετο και για το λόγο αυτό δημιούργησε τη δική του πνευματική άσκηση ώστε να υπάρξει ο πρώτος άνθρωπος που καθορίζει τις πληροφορίες που απορροφούσε. Σε αυτή την άσκηση έδωσε μάλιστα και μια ονομασία. «Παρανοϊκή-κριτική μέθοδος». Προσπάθησε να βγάλεις άκρη, που λένε.
Αυτός ήταν ο Dali, ένας περίεργος σε μία κοινωνία ρεαλιστική. Όλα γύρω του ήταν βαρετά και αποφάσισε να τα αλλάξει προσφέροντας λίγη από την φαντασία του για να γίνει ο κόσμος αυτός λιγότερο ανιαρός. Αν το κατάφερε; Ρώτα έναν περαστικό να σου δώσει δύο ονόματα ζωγράφων που γνωρίζει. Η απάντηση των περισσότερων θα είναι η ίδια: Pablo Picasso και Salvador Dali. Οπότε ναι, το κατάφερε και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο να κάνει τις αρτιστικές και όχι μόνο ανησυχίες του γνωστές παγκοσμίως.
Θυμήσου το αφιέρωμα στον Pablo Picasso
Όταν ακούς για σουρεαλιστικές καταστάσεις, η πρώτη εικόνα που δημιουργεί ο εγκέφαλός σου είναι δυο τούφες από μουστάκια. Είναι απόλυτα λογικό. Ο σουρεαλισμός είναι συνώνυμό του. Η λέξη «λογικό» που χρησιμοποιήθηκε πριν λίγο είναι αστεία σε ένα κείμενο για τον Dali, κανείς δεν διαφωνεί αλλά κάπως έπρεπε να δημιουργήσουμε μία αντίθεση.
Στις φωτογραφίες που θα βρεις παρακάτω θα διαβάσεις τις ατάκες που μεταφράζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που επέλεξε να ζήσει και να προσφέρει στην τέχνη ο Salvador Dali, ο ζωγράφος που κατάφερε να κάνει τον χρόνο να λιώσει. Πέθανε σαν σήμερα, στις 23 Ιανουαρίου 1989 με τα μουστάκια του σε θέση μάχης.
