Υπάρχουν πάνω από δέκα ταινίες επηρεασμένες από το βιβλίο του Charles Dickens. Ξεκινούν από το 1901 και φτάνουν μέχρι και αυτή την εποχή, με τον σκηνοθέτη Bennett Miller να ετοιμάζει την δική του κινηματογραφική δουλειά για το Christmas Carol. Παρότι όμως έχει σκηνοθετηθεί και προσαρμοστεί δεκάδες φορές για τις ανάγκες της μικρής και της μεγάλης οθόνης, με κορυφαίους ηθοποιούς και ακόμη πιο κορυφαία ειδικά εφέ, το βιβλίο θα κερδίζει πάντα τις εντυπώσεις. Και όχι, δεν είναι τόσο χαρμόσυνο όσο θέλει να το παρουσιάσει το Hollywood.
Το Christmas Carol γράφτηκε το 1843 και αποσπάσματά του είχαν δημοσιευτεί σε εφημερίδες περίπου δύο μήνες πριν την κυκλοφορία του. Ο Dickens είχε αποκτήσει ήδη τεράστια φήμη στον κόσμο τόσο για τις φιλολαϊκές απόψεις του όσο και για δύο βιβλία που είχαν ήδη δημοσιευτεί και θεωρούνταν αριστουργήματα της εποχής. Το Oliver Twist και το Nicholas Nickleby, με το πρώτο να έχει κυκλοφορήσει πρωτίστως σε συνέχειες ανά μήνα και το δεύτερο ανά βδομάδα. Όμως όσοι έχουν μελετήσει τον Dickens και τα μηνύματα που δίνει ο τρόπος γραφής του, ξέρουν πως το Christmas Carol -αν και εξελίσσεται στην καρδιά των Χριστουγεννιάτικων εορτών- είναι ένα πολύ σκοτεινό βιβλίο.
Δεν υπήρξα ποτέ από τους ανθρώπους που διάβαζαν βιβλία για δεύτερη φορά, αλλά πάντα θυμόμουν το ταξίδι στο βιβλίο του Dickens σε σημείο που προσπαθούσα να βάλω τον εαυτό μου στη θέση του Scrooge. Την επίσκεψη από το φάντασμα ενός φίλου με τις αλυσίδες από τον πάτο της Κόλασης. Τα τρία φαντάσματα που όσο και αν τα καλλωπίσεις κινηματογραφικά, δεν ξεφεύγουν από την αληθινή τους φύση. Είναι το σημείο που το παραφυσικό συναντά την αλήθεια με στόχο να αναζωπυρώσει την ανθρώπινη ελπίδα. Γιατί μπορεί ο χαρακτήρας του Ebenezer Scrooge να θεωρείται σήμερα γραφικός και τα στοιχεία του να αγγίζουν το κλισέ, όμως αυτό που συμβολίζει είναι πράγματι η ελπίδα – ακόμη και αν έχεις φτάσει στον πάτο.
Το νόημα φυσικά ξεφεύγει από το όλο κόνσεπτ των Χριστουγέννων. Υπάρχει πάντα ένας Tiny Tim εκεί έξω που χρειάζεται το ενδιαφέρον, την προσοχή και την αγάπη. Μπορεί να ακούγεται χαζορομαντικό, αλλά είναι έτσι. Τις περισσότερες φορές άλλωστε, κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν κάτι χειροπιαστό παρά μόνο να ξέρουν ότι είσαι εκεί. Όχι όμως μόνο τα Χριστούγεννα. Όποτε το χρειαστούν. Αυτό άλλωστε ήταν πάντα το μήνυμα του Dickens μέσα από τα περισσότερα βιβλία του και αυτό του έδωσε τον τίτλο «Ο Συγγραφέας των Αδύναμων». Το Christmas Carol είναι μία κραυγή για βοήθεια που παραμένει επίκαιρο και θα παραμείνει επίκαιρο όσο υπάρχουν άνθρωποι.
Είναι όμως το ιδανικό δώρο για ένα παιδί που δεν το έχει διαβάσει. Είναι ίσως από τα λίγα βιβλία που παρότι δεν ανήκουν στην παιδική λογοτεχνία, μπορούν να αγγίξουν το μυαλό ενός παιδιού με τον ομορφότερο τρόπο και να του διδάξουν την ηθική και την καλοσύνη, τον αλτρουϊσμό και την τεράστια αρετή της ενσυναίσθησης. Είναι ένα βιβλίο που θα τα παρακινήσει να το διαβάσουν λόγω της εορταστικής του ατμόσφαιρας, αλλά που στην πορεία θα τους δείξει πόσο φωτεινή ή σκοτεινή μπορεί να γίνει μία ψυχή και πως τα πάντα στη ζωή μας είναι θέμα επιλογών. Και το πως επιλέγουμε να ζούμε και να συμπεριφερόμαστε καθημερινά, είναι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από εκείνους που απλά παραμένουν αμέτοχοι. Γιατί δεν είναι ανάγκη να σε εμπιστευτεί κάποιο φάντασμα για να καταλάβεις πως έχεις πάρει τον κατήφορο.
Αν δεν το έχεις διαβάσει, κάνε το δώρο σε σένα. Αν έχεις παιδιά, φρόντισε να περάσει στα χέρια τους. Γιατί όσο υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν την διαφορά τόσο θα θέλεις να είσαι ένας από αυτούς. Για τον κάθε Tiny Tim εκεί έξω που περιμένει τον δικό του Scrooge στο κατώφλι μίας πόρτας.
