Το 1987 ήταν η πιο αντρίκια χρονιά στην ιστορία του σινεμά
ΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΣ
Το Φονικό Όπλο και άλλες 7 ταινίες που κέρδισαν Όσκαρ τεστοστερόνης.
Στην οινοποιεία κάποιες χρονιές είναι καλύτερες από τις άλλες χωρίς να μπορούν πάντοτε οι ειδικοί να αποφασίσουν το γιατί συμβαίνει αυτό. Ας μην προσπαθήσουμε και εμείς, λοιπόν, να καταλήξουμε με καθαρά επιστημονικό τρόπο στο γιατί το 1987 στο σινεμά βρώμισε «αντρίλα».
Ας μείνουμε στο αγνό συναίσθημα. Γιατί αν «σκρολάρεις» την παρακάτω λίστα με ταινίες που βγήκανε εκείνη τη χρονιά είναι σίγουρο πως θα καταλήξεις να φωνάζεις οπαδικά συνθήματα επίπεδου «ξέρω γω, ξερω γω, εντάξει» χωρίς να αφήνεις και πολλά πολλά περιθώρια στο μυαλό να λειτουργήσει.
Βγήκε Robocop και Φονικό Όπλο ρε, καταλαβαίνεις;
Δε θα μπορούσε να συμβεί κάτι άλλο άλλωστε. Την χρονιά που ο τίμιος γίγαντας Αργύρης Καμπούρης «τέλειωσε» τους Σοβιετικούς· τότε που οι καψούρηδες Whitesnake κυκλοφόρησαν τον δίσκο-γκομενοπαγίδα με τίτλο «1987»· το καλοκαίρι που όλη η Ελλάδα τραγουδούσε το «τι-ρι-νι-νι» των Europe, δε θα μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο παρά να συμπλεύσει και ο κινηματογράφος με το “macho-macho-man” κλίμα της εποχής.
1. Φονικό Όπλο του Richard Donner
Story: Τι ρωτάς μωρέ; Το πρώτο Φονικό Όπλο είναι, σιγά που δεν το έχεις δει!
Γιατί macho: Ανδρική φιλία αφού, πιστολίδια αφού, άνδρας που έχασε τη γυναίκα του αφού.
2. Οι Αδιάφθοροι του Brian De Palma
Story: Ο πιο σεσημασμένος κακοποιός της Αμερικής την εποχή της ποτοαπαγόρευσης το έχει παρακάνει. Κάποιος πρέπει να τον σταματήσει.
Γιατί macho: Ο «κακός» είναι άλλος από τον Καπόνε. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερος «κακός» από τον Καπόνε στην ιστορία (ιδιαίτερα όταν τον «παίζει» ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο). Τον κυνηγάνε ο Άντυ Γκαρσία (8/10 στην κλίμακα macho), o Κέβιν Κόστνερ (9.5/10 στην κλίμακα macho) και ο Σον Κόνερι (1000/10 στην κλίμακα macho).
3. Predator του John McTiernan
Story: Μια ομάδα μπαρουτοκαπνισμένων αμερικανών λοκατζήδων βρίσκεται στις ζούγκλες της Κεντρικής Αμερικής. Υπάρχει όμως κάτι πιο επικίνδυνο από αυτούς εκεί πέρα.
Γιατί macho: Αχ αγάπη μου και να'ξερες... Λοιπόν από τις «αντρίκιες» ερμηνείες του Άρνολντ του Σβαρτσενέγκερ, αυτή εδώ είναι η πιο «αντρίκια» από όλες. Λοκατζής, με πούρο στο στόμα και πολυβόλο που παίζει μάπες με τον πιο σκληρό εξωγήινο που έβγαλε το σινεμά. Δεν περιγράφω άλλο.
4. Wall Street του Oliver Stone
Story: Το Αμερικάνικο Χρηματιστήριο στα ντουζένια του και η προσπάθεια ενός νεαρού γιάπι να μάθει τα κόλπα από το είδωλό του, τον Άρχοντα των Γιάπηδων.
Γιατί macho: Ο Μαικλ Ντάγκλας πείθει ως ο Άρχοντας των Γιάπηδων. Η αντρίλα, μεταξύ μας, δεν είναι μόνο βία και πιστολίδια. Η πραγματική δύναμη του άνδρα είναι η εξουσία. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη εξουσία από το χρήμα.
5. Roxane του Fred Schepisi
Story: H διάσημη ιστορία του Σιρανό Ντε Μπερζεράκ σε αμερικάνικη διασκευή στα 80s. Ένας άνδρας με όλα τα χαρίσματα -μάγκας, ικανός και ποιητής- αλλά με ένα τεράστιο μειονέκτημα: μία τεράστια μύτη που τον έκανε κακάσχημο.
Γιατί macho: Αδερφέ η αντρίλα δεν είναι μόνο καφρίλα. Αγαπάμε κιόλας! Και επειδή ο Στιβ Μάρτιν (που πρωταγωνιστεί) είναι παλικάρι, δεν το βάζει κάτω. Θα το κερδίσει το κορίτσι ακόμα και αν δεν τον βοηθάνε τα look του. Θα τον βρει τον τρόπο!
6. Barfly του Barbet Schroeder
Story: Η ιστορία του τιτάνα λογοτέχνη Τσαρλς Μπουκόφσκι σε ταινία.
Γιατί macho: Γιατί αν υπήρξε κάποιος που αγάπησε με πάθος και τρέλα τρεις μεγάλους ανδρικούς πόθους (γυναίκες, ποτά, βιβλία), αυτός σίγουρα ήταν ο εν λόγω κύριος.
7. Robocop του Paul Verhoefen
Story: Στο μέλλον για να πολεμήσουμε το έγκλημα δε θα αρκούν οι άνθρωποι, θα χρειαστεί να δημιουργηθούν και υβρίδια (μισοί ρομπότ-μισοί άνθρωποι). Αλλά τι κάθομαι και γράφω; Για το Robocop μιλάμε αδερφέ, το θυμάσαι έτσι;
Γιατί macho: O Robocap να κυνηγάει τους κακοποιούς. Θες κι άλλα επιχειρήματα;
8. Masters of the Universe του Gary Goddard
Story: Λοιπόν για να μην μπερδεύεσαι, αυτό είναι το X-MAN. Ναι το X-MAN. Καλά άκουσες, το παιδικό που σε μεγάλωσε στα γόνατά του, που σε μπόλιασε με όλη εκείνη την Manowar αντρίλα, που σου έμαθε τη She-Ra την πρώτη σου καψούρα. Το 1987, επειδή η αντρίλα είχε πιάσει κόκκινο, είπαν να γυρίσουν ακόμα και αυτό σε ταινία. Story δεν έχει, έχει όμως τόνους από αρρενοπώτητα.
