Όλο αυτό το λυπητερό γεγονός γύρω από το σκηνοθέτη, μας έκανε να αναπολήσουμε τις εποχές που το σινεμά έκανε ακόμη ατμοσφαιρικά θρίλερ. Όταν τα ειδικά εφέ βρισκόντουσαν ακόμη σε πρώιμο επίπεδο, που έπρεπε να φτιάξεις κυριολεκτικά τα πάντα σε μακιγιάζ και αντικείμενα για να κάνεις τον κόσμο να τρομάξει και που κάποιες από αυτές τις ταινίες -παρότι τα ειδικά τους εφέ δεν συγκρίνονται με την υπάρχουσα τεχνολογία της εποχής- έχουν καταφέρει να διατηρήσουν την ατμόσφαιρά τους προσελκύοντας και τις νεότερες γενιές θεατών. Μία τέτοια ταινία που αποτέλεσε φάρο έμπνευσης για χιλιάδες θρίλερ εκεί έξω και που μπαίνει στη λίστα με καλύτερα θρίλερ ηθοποιών και σκηνοθετών, είναι αναμφισβήτητα «Ο Εξορκιστής» του William Friedkin.
Όλα πήγαν εξαίσια με αυτή την ταινία. Σε μία εποχή που η παραγωγή έψαχνε ακόμα την χρυσή τομή του μάρκετινγκ, ο Εξορκιστής βγήκε στους κινηματογράφους μία ημέρα μετά τα Χριστούγεννα το 1973 – γεγονός μάλιστα που προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις. Ήταν η πιο εμπορική ταινία τρόμου για πάνω από 40 χρόνια και το λες άδικο που έχασε την πρωτιά από το πρώτο μέρος του It που κυκλοφόρησε το 2017. Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία του εξορκισμού που νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει σε βιβλίο από τον William Blatty, κέρδισε δύο Όσκαρ (Διασκευασμένο Σενάριο και Ηχητικά Εφέ) και το ποσό των περίπου 500 εκατομμυρίων δολαρίων που απέσπασε από τα εισιτήρια, θεωρήθηκε θαύμα για την εποχή.
Όμως ο Εξορκιστής συμβολίζει και κάτι ακόμη. Την γενιά εκείνη των θρίλερ που δεν πίεζαν καταστάσεις και σενάρια προκειμένου να βγάλουν το ζητούμενο στην ταινία και που δεν είχαν μεγάλες εταιρείες παραγωγής να πιέζουν για τις καταληκτικές ημερομηνίες προβολής. Ο Εξορκιστής γυρίστηκε κάτω από δύσκολες συνθήκες, αλλά με πολύ μεράκι. Να φανταστεί κανείς ότι ο ίδιος ο Friedkin είχε κάνει δοκιμαστικά σε 600 διαφορετικά κορίτσια πριν καταλήξει στην Linda Blair και έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στο voice acting της Mercedes McCambridge που υποδύθηκε τον δαίμονα. Ο Friedkin είχε προκαλέσει τέτοια ανατριχίλα στο πλατό, που οι φροντιστές, οι ηχολήπτες και οι καμεραμέν, συζητούσαν μεταξύ τους ότι έβλεπαν εφιάλτες και απέφευγαν να κοιτούν στα μάτια την «δαιμονισμένη» Blair.
Δεν είναι κρίμα και άδικο που μία ταινία όπως ο Εξορκιστής, γκρεμίστηκε από τον θρόνο εξαιτίας του It; Και όχι του Pennywise του Tim Curry, αλλά στην καινούργια version που απέτυχε στα ειδικά εφέ παρότι ο Skarsgard ήταν κάτι παραπάνω από εκπληκτικός. Όμως στον Εξορκιστή μιλάμε για σκηνικά που ο κόσμος έκανε εμετό μέσα στο σινεμά και έφευγε στη μέση της ταινίας γιατί ήταν πολύ τρομαχτική για να την παρακολουθήσει. Με την κατάλληλη μουσική, ο Εξορκιστής έγινε κάτι παραπάνω από ταινία. Έγινε ζωντανή απειλή.
