Τι είναι ο Ντέιβιντ Χάσελχοφ; Κοιτάζοντας το βιογραφικό του και τα πεπραγμένα του, μπορείς να πεις ότι είναι ηθοποιός, τραγουδιστής, τηλεοπτική περσόνα και πρώην κριτής σε talent - show. Στην πραγματικότητα όμως μια λέξη περιγράφει αυτό που είναι ο «The Hoff»: Μύθος!
Αν έπρεπε να διαλέξεις μεταξύ Μάικλ Νάιτ από τον «Ιππότη της Ασφάλτου» και Μιτς Μπιουκάναν από το «Μπέιγουοτς», θα δυσκολευόσουν. Διότι τον μάθαμε μεν από την πρώτη σειρά, αλλά τον λατρέψαμε από τη δεύτερη. Και σε αντίθεση με άλλους ηθοποιούς, που «ταυτίζονται» με έναν ρόλο, που αυτός είναι το σημείο αναφοράς της καριέρας τους ή η «κατάρα» που τους ακολουθεί για μια ζωή και δεν τους επιτρέπει να κάνουν τίποτε άλλο, ο «Hoff» το έκανε εις διπλούν. Με επιτυχία. Με παντελόνια στενά στη μέση και φαρδουλά κάτω. Με μπουκλωτό μαλλί. Με τρίχα στο στέρνο και μαγιό. Πάλεψε με κακούς. Πάλεψε με πολύ κακούς. Με καρχαρίες. Με ηλεκτροφόρα χέλια. Με τσουνάμια. Με διαβολικά αυτοκίνητα. Με βομβιστές. Με παράφρονες. Και ξέρετε κάτι; Βγήκε νικητής από κάθε δοκιμασία.
Ο τεράστιος Χοφ, ο μυθικός αυτός τύπος, που τον ξέρουν ακόμα και οι πέτρες, που τραγούδησε πάνω στο Τείχος του Βερολίνου και κόντεψε να γκρεμιστεί η μισή Γερμανία, δεν είναι απλά ένας Αμερικανός με γερμανική καταγωγή, κάτι που του έχει χαρίσει μεγάλη αναγνωρισιμότητα και στις ΗΠΑ αλλά και στην Κεντρική Ευρώπη. Κυρίώς είναι μια τυπάρα, που μπορεί να μην έχει και κανένα ιδιαίτερο υποκριτικό ταλέντο (κάποιοι κακοήθεις λένε ότι δεν έχει απολύτως κανένα ταλέντο και ντροπή τους!), έχει καταφέρει ωστόσο να υπογράψει μερικές από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές επιτυχίες και να έχει και βραβείο Γκίνες, ως ο ηθοποιός που τον έχουν δει οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο. Ένας άνθρωπος «της διπλανής πόρτας» ή της διπλανής παραλίας ή του διπλανού γκαράζ, ένα λαϊκό παιδί που θα μπορούσε να φοράει χρυσή αλυσίδα πάνω στο δασύτριχο στήθος του και πέδιλο με άσπρη κάλτσα, που τρώει μπέργκερ σε άθλια κατάσταση από τα «ξίδια» και μπορεί μετά να πει (χωρίς να ντραπεί κιόλας) «τράβηξα το βίντεο για να δω πώς θα κατέληγα αν δεν έμπαινα για απεξάρτηση από το αλκόολ».
Ο Χοφ έχει γενέθλια σήμερα. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, κλείνει τα 69. Και ανήκει σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων, που ο χρόνος του φέρθηκε καλά και θα συνεχίσει να τους φέρεται με ευπρέπεια για όσο αντέξουν. Διότι σε έναν άνθρωπο που υποδύθηκε το «Νικ Φιούρι» της «SHIELD», πολύ πριν κάποιο γατάκι σαν τον Σάμιουελ Τζάκσον τολμήσει να ενσαρκώσει το ρόλο αυτό, μόνο καλά μπορεί να φερθεί και ο χρόνος και η Ιστορία. Ο Χοφ είναι ένας τύπος που θα ήθελες να αράξεις μαζί του, να πίνεις μπύρες και να σου λέει για τα γκομενάκια που πέρασαν από τα χέρια του στις παραλίες του Μαλιμπού, για την Πάμελα Άντερσον, την Κάρμεν Ιλέκτρα, τη Γιασμίν Μπλιθ, την Έρικα Ελένιακ. Είναι αυτός που γυρνάει όλο τον κόσμο με διάφορα ακριβά και περίεργα αυτοκίνητα και κάθεται χωρίς δισταγμό να υπογράψει στο ταμπλό του «ελληνικού ΚΙΤ», που έφτιαξε κομμάτι - κομμάτι ο μερακλής Στέλιος Στρόγγυλος. Είναι αυτός που έχει τολμήσει σε μέγιστη σπλατεριά με πιράνχας, να διακωμωδήσει τον ίδιο του τον εαυτό και το ρόλο του «Μιτς Μπιουκάναν» παίζοντας έναν ναυαγοσώστη - ερείπιο της ζωής.
Ο Ντέιβιντ Χάσελχοφ, ο «The Hoff», είναι θρησκεία. Είναι ο κριτής του «Αμερική, έχεις ταλέντο» που χωρίς να έχει ταλέντο, κρίνει αν άλλοι άνθρωποι έχουν ταλέντο και δεν σε νοιάζει καθόλου. Διότι το κάνει με το δικό του στυλ και με χαμόγελο, διότι παίρνει τη σοβαρή φάτσα με το βλέμμα του επαγγελματία όταν θέλει να πει κάτι βαρύγδουπο, διότι είναι τιμή σου να σε κρίνει ο Χοφ - κι ας σε «κόψει». Χρόνια σου πολλά λατρεμένε Ντέιβιντ Χάσελχοφ. Και μακάρι να συνεχίσεις να βγάζεις χαρούμενα τραγούδια και να σε δούμε ακόμα μια φορά, σε μια σειρά κομμένη και ραμμένη πάνω σου, για ένα τελευταίο ανκόρ.
