Θα σου είμαι ειλικρινής, δεν είμαι κάνας γκουρού του videogaming, ωστόσο μπορώ να σου εγγυηθώ ότι ξέρω να εκτιμώ ένα καλό παιχνίδι. Και τι εννοώ λέγοντας«εκτιμώ ένα καλό παιχνίδι»; Το «λιώνω». Το λιώνω άγρια. Toυ δίνω και καταλαβαίνει.
Σε φάση να περιμένω όλη μέρα στη δουλειά το σχόλασμα προκειμένου να γυρίσω σπίτι απλά και μόνο για να κλειστώ στο δωμάτιό μου και να ανοίξω το PlayStation. Να βάλω το τηλέφωνο στο αθόρυβο για να μην με ενοχλεί κανείς και στην τελική μπορεί να χάσω και κάνα κιλό επειδή ξέχασα να κάνω διάλειμμα για βραδινό. Για τόσο κάψιμο μιλάμε.
Κάτι αντίστοιχο έπαθα με το «Spider-Μan» για το PS4.
Η πρώτη εικόνα
Συμβαίνει με κάθε νέο παιχνίδι που παίρνεις στα χέρια σου. Το αγοράζει και περιμένεις με ανυπομονησία να φτάσεις σπίτι, να ανοίξεις το κουτί και να αρχίσεις να παίζεις. Στην περίπτωση ωστόσο του παιχνιδιού της Sony, από τη στιγμή που ήρθε στα χέρια μου η Special Edition συσκευασία, μου πήρε αρκετό χρόνο για να πιάσω το controller και να αρχίσω να ρίχνω ιστούς.
Διότι δεν πρόκειται για μια απλή DVDοθήκη αλλά για μια ολόκληρη κούτα με φωτογραφίες του Peter Parker (με φίλους και θείους), την εφημερίδα της Daily Bugle –ναι, την ειδική φυλλάδα που δούλευε ο Spider-Man- σαν να είναι αυθεντική που αγόρασες από το περίπτερο και άλλα πολλά γκάτζετ που βγάζουν νόημα στην ιστορία του παιχνιδιού.
Αν έχεις μια ιδέα -από την τριλογία του Sam Raimi, τα «Amazing Spiderman» ή το «Spiderman: Homecoming»- είναι βέβαιο ότι θα γουρλώσεις μάτι με αυτά που θα αντικρίσεις.
Συμπέρασμα: Μια πρώτη πολύ καλή εντύπωση και εξαιρετική δουλειά. Ωστόσο αυτό ήταν απλώς ένας πολύ όμορφος πρόλογος για αυτό που θα ακολουθούσε.
Ξέχνα τον Spiderman που ήξερες
Σαν κάθε τίμιο παιχνίδι που σε εισάγει στην ιστορία του, το «Spider-Man» δεν σου δίνει χρόνο για χειραψίες και γνωριμίες αλλά σε ρίχνει απευθείας στα βαθιά. Μην περιμένεις λοιπόν να ζήσεις ξανά το τσίμπημα της αράχνης, το quote που σιχαθήκαμε «with great power comes great responsibility», τον έρωτα με την MJ Watson, το babysitting από τη θεία May και τη σχέση φιλίας-μίσους με την οικογένεια Osborn και της εταιρίας της, Oscorp. Όλα αυτά είναι λίγο-πολύ δεδομένα, που αν δεν τα ξέρεις, δεν έγινε τίποτα. Θα τα μάθεις.
Η ιστορία του έχει διαφορετικό μονοπάτι από αυτά που ξέραμε. Πλέον ο Peter Parker μετά από 8 χρόνια ως άνθρωπος-αράχνη δεν είναι ένας απλός φωτογράφος της Daily Bugle αλλά το δεξί χέρι του λαμπρού και καλόκαρδου επιστήμονα, Otto Octavius (ο γνωστός Dr. Octopus), η σχέση με την MJ δεν είναι όπως τη θυμάσαι, ενώ ακόμα και η στολή είναι αρκετά διαφορετική.
Η ιστορία έχει αλλάξει και μαζί με τον Spidey-Peter και άλλους χαρακτήρες-έκπληξη καλείσαι να την ανακαλύψεις.
Μια διαρκής απόλαυση
Από τη στιγμή που όλα περιστρέφονται γύρω από έναν σούπερ ήρωα, το βασικό ατού δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το αδίστακτο ξυλίκι που θα ρίξεις στους εχθρούς σου. Και η Sony φρόντισε να μας δώσει μία τεράστια γκάμα κινήσεων, από κλωτσίδια-μπουνίδια μέχρι αποφυγές κινήσεων, χρήση αντικειμένων αλλά και special εναέριων χτυπημάτων.
Πέραν αυτού όμως δεν είναι ένα παιχνίδι που το παίρνεις απλώς για να δέρνεις εγκληματίες. Θέλει και στρατηγική για να το τερματίσεις. Έχει σημασία το πού θα κρυφτείς για να μην σε ανακαλύψουν, τον αντιπερισπασμό που θα κάνεις για να διεισδύσεις σε εχθρικές εγκαταστάσεις, τη δημιουργία των γκάτζετ σου και την έρευνα σε μέρη γεμάτα στοιχεία.
Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση ωστόσο είναι η τρομακτική λεπτομέρεια που δόθηκε στην αποτύπωση της Νέας Υόρκης. Μπορεί να ακουστώ υπερβολικός ωστόσο είναι τόσο αληθινή και αχανής, από τα κτίρια, τα τοπία και τους ανθρώπους που κάθε σου βόλτα στο δρόμο ή αιώρηση στους ουρανοξύστες είναι πέρα για πέρα ρεαλιστική. Γενικότερα δεν πίστευα ποτέ πως θα... καώ ξανά με παιχνίδι στο PlayStation 4. Μέχρι που ήρθε αυτή η κούτα στα χέρια μου και το controller έγινε ξανά επέκταση του χεριού μου.
Από το κουτί του παιχνιδιού, το εξαιρετικό story, μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, ήταν μια παιχνιδάρα που με έκανε να χαίρομαι την κάθε στιγμή που το έπαιξα και να εύχομαι να μην τελειώσει ποτέ.
