Ως χρήστης φεϊσμπουκικών ουσιών, παραδέχομαι ότι πάσχω από οξεία φεϊσμπουκίτιδα. Και λέω αν, λέμε ΑΝ ρε παιδί μου, ερχόταν ο Ζούκερμπεργκ και μου έλεγε: «Αγαπητό θύμα, στο πλαίσιο της συνεχούς αναβάθμισης του κοινωνικού μας ιστοτόπου θα θέλαμε να μας συστήσεις κάποιες δικές σου προτιμήσεις/βελτιώσεις. Με αγάπη Μαρκ», εγώ θα του απαντούσα κάπως έτσι:
Αυτό το μεσαίο δάχτυλο θέλω εγώ για δώρο Χριστουγέννων καλέ μου ζουρλοΖούκενμπεργκ. Μπορείς να μου το φέρεις σε παρακαλώ; Να ξυπνήσω την Πρωτοχρονιά κι αντί για χρόνια πολλά, καλή χρονιά, να το στείλω σε όλους μου τους φίλους που το 2017 απαντούσαν μ' αυτό:
Λέγαμε ότι με το facebook έχει κοπεί η επικοινωνία, το φλερτ, ο χαβαλές, οι διά ζώσης συζητήσεις… Τώρα με αυτό το γαμωδάχτυλο έχουμε σταματήσει να επικοινωνούμε ΚΑΙ εκεί.
Τσέκαρε τώρα ενδεικτικό διάλογο που είχα πρόσφατα με κολλητό...
Ξέρετε πόσες κανονικές φιλίες έχω σκεφτεί να κόψω μόνο και μόνο γι’ αυτό το χεράκι; Τι; Δεν λέγεται χεράκι λέγεται thumb ή like; Α συγγνώμη. Τώρα που σου έκανα τη χάρη και το λέω σωστά, μπορείς να μου κάνεις κι εσύ τη χάρη και να το βάλεις εκεί που ξέρεις μην μου το ξαναστείλεις;
Εσύ που είσαι 15 χρόνια κολλητός μου και όταν σου λέω ότι χώρισα μου απαντάς με like. Να μαλάκα που νόμιζα ότι είσαι και φίλος μου. (Σόρυ Βάσια).
Εσύ που είσαι 5 ώρες φίλη μου και όταν σου λέω «ε, μην τα λέμε μόνο από ‘δω μωρέ, να κανονίσουμε καμιά βόλτα», μου στέλνεις δύο χεράκια. ΔΥΟ! Όχι ένα. Ότι τι; Το ένα ναι τα δύο όχι;
Εσύ που είσαι 8 ώρες τη μέρα συνάδελφός μου και όταν σου γράφω ότι χρειάζομαι ένα χεράκι με αυτά τα κωλοαρχεία νομίζεις ότι εννοώ χεράκι στο fb.
Εσύ που είσαι 10 χρόνια προϊστάμενός μου και όταν σου γράφω ότι τελείωσα με την αγγαρεία τεσσάρων ωρών που μου έβαλες απαντάς με αυτό το απαξιωτικό δάχτυλο. Αφού βέβαια πρώτα με έχεις δαχτυλιάσει με αυτό που μου ανέθεσες.
Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί το facebook να βάλει και ένα ακόμη δάχτυλο. Του Περότι. Γνωστό και ως Περότιο δάχτυλο. Τα είχε προβλέψει ο Βαϊμάκης. Θυμάσαι;
Εσύ μωρή, που ήσουν τρία καλοκαίρια κοπέλα μου και όταν τίμησα τα παντελόνια μου και σου είπα να χωρίσουμε μέσω facebook απάντησες με bingo, λες και είσαι ο Πολυχρονίου.
Εσύ που είσαι 30 χρόνια μάνα μου και όταν σου έγραψα «δεν έχω φάει τίποτα όλη μέρα. Ούτε ζακέτα πήρα» μου απάντησες με τον αντίχειρα της προδοσίας; Στον ίδιο σου τον γιο. Σε αυτόν που σου έφτιαξε τον λογαριασμό. Μα κι εσύ ρε μάνα;
Μαρκ Ζούκενμπεργκ, όλα σου τα συγχωρώ. Μα το δικό σου αμάρτημα του κόσμου όλα τα δάχτυλα δεν μπορώ να στο συγχωρήσω. Εκτός αν στη θέση του αντίχειρα βάλεις το μεσαίο δάχτυλο του χεριού. Ή το μικρό του ποδιού. Γιατί κι εμείς, του κινήματος «Κάτω τα χέρια σκέτο», πρέπει κάπως να απαντάμε. Βάλε μας έστω το χέρι του Τάκη βρε αδερφέ.
Και να ακολουθείται από ηχητικό μήνυμα «Με ανώμαλους, ΔΕΝ μιλάω!».
Σταματήστε την αυτή την αηδία παιδιά. Κλονίζει το νευρικό μας σύστημα. Θέλετε να κάνουμε φόνο;
Εγώ πάντως αφήνω αυτές εδώ τις δολοφονικές απόπειρες συνομιλίες να υπάρχουν, για να τις χρησιμοποιήσω στο δικαστήριο αν χρειαστεί.
