Το Scarface ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που, όχι απλά δεν πειράζει, αλλά ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να δεις με τον κολλητό σου. Είναι από αυτές τις ταινίες κι αυτές τις στιγμές που σημαδεύουν τα καλύτερά σας χρόνια, τη φιλία σας, τις αναμνήσεις σας.
Με έναν τέτοιο την είχα δει κι εγώ που λέτε, μόνο που μετά το τέλος της και για αρκετό καιρό έκτοτε, ο κολλητός μου είχε πάθει «Τόνι Μοντάνα». Παράκρουση, όχι αστεία.
Έσκαγε σπίτι μου και άαααραζε στην πολυθρόνα του σαλονιού μου σε στυλ Πατσίνο, έβαλε ένα τραυμαπλάστ στο μάγουλό του παριστάνοντας τον σημαδεμένο, ενώ κάποτε έβγαλε λεφτά από την τσέπη του για την πιο παρανοϊκή αγορά της ζωής του: ΑΣΠΡΟ ΣΑΚΑΚΙ ΡΕ ΦΙΛΕ.
Η φάση του είχε φτάσει στα άκρα, σε φάση να του λέω «πάμε ρε μαλάκα για κανά μπασκετάκι να σε σκίσω» κι αυτός να απαντά «I'm Tony Montana! You fuck with me, you fuckin' with the best». Βρισκόμασταν σπίτι να δούμε μπάλα, «παράγγειλε τίποτα σουβλάκια να φάμε» του ζητούσα «The only thing in this world that gives orders... is balls», μου έλεγε. Κι όταν βγαίναμε να γκομενίσουμε, με πήγαινε στο «δικό» του μαγαζί και μπαίνοντας μου φώναζε «The World Is Yours».
Μιλάμε για κόλλημα όχι αστεία.
Α, το έχεις κι εσύ; Τότε πριν πάμε παρακάτω, πες μας αν θα ήθελες να δεις το Σημαδεμένος 2
Αυτή η «Μοντάνια» πάθηση βέβαια, όσο ενοχλητική κι αν ήταν, μού έλυσε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ήξερα ΠΑΝΤΑ τι δώρο να του πάρω σε κάθε περίσταση. Πιστέψτε με, λυτρώθηκα. Όσοι έχετε δύστροπους φίλους, θα με νιώσετε. Εγώ από την πλευρά μου δεν χαλάω χρόνο και φαιά ουσία σε ουρές καταστημάτων προσπαθώντας να διαλέξω κάτι «πρωτότυπο» κι εκείνος με τη σειρά του έχει ένα σπίτι βγαλμένο από την έπαυλη του Τόνι. Και για να μιλήσω και στη γλώσσα σου...
Σου έχω και fuckin' examples
Στη γιορτή του, για παράδειγμα, του πήρα την κούκλα του Τόνι Μοντάνα. Η οποία μάλιστα μιλάει κι από τότε έγινε αυτή ο καλύτερός του φίλος.
Στα γενέθλιά του, αγόρασα μερικά T-shirts και φούτερ. Και κάθε φορά που τα βάζει μου πετάει κάτι ακαταλαβίστικα «Hey, how'd you like that? Huh? You fuckin' maricón! Hey!».
Όταν απολύθηκε από τον στρατό του πήρα ένα μαξιλάρι Τόνι Μοντάνα για να ξαναθυμηθεί πως είναι να κοιμάσαι σαν άνθρωπος. Παραπονιόταν βέβαια που δεν μπορούσε πια να κοιμηθεί αγκαλιά με το G3 του, αλλά σιγά σιγά έστρωσε.
Στο πρώτο του σπίτι, σκέφτηκα να του πάρω κάνα διακοσμητικό. Κατέληξα σε αυτές τις μπάμπουσκες μου μοσχοβολάνε μαφία. Δεν θέλω και δεν με νοιάζει να ξέρω τι μπορεί να έχει κρύψει μέσα...
Στον γάμο του πήγα με τρία πόστερ για να ντύσει το σαλόνι του. Και όταν η γυναίκα του άρχισε τις γκρίνιες, αυτός την κοίταζε όπως ο Πατσίνο τη Φάιφερ στη σκηνή που κατεβαίνει τις σκάλες. Κι η παρεξήγηση λύθηκε μονομιάς.
Στην βάφτιση του παιδιού του, πήρα μερικές κούπες Scarface. Φήμες λένε πως τις χρησιμοποιεί για να πιει ουίσκι.
Δεν τον ξέχασα βέβαια ούτε όταν πήρε προαγωγή στη δουλειά του. Το δώρο αυτή τη φορά, ήταν ένα ρολόι τοίχου. Κι απ' ότι μου είπαν κάτι συνάδελφοί του, από τότε όποτε τον ρωτάνε τι ώρα είναι τους απαντά «You wanna waste my time, OK? You wanna play rough?».
Ξέροντας το κόλλημά του με τα σταράκια, το τελευταίο μου δώρο ήταν κάτι παπούτσια. Τα φοράει: Στο σπίτι. Στο γραφείο. Στο γήπεδο. Στον καφέ. Στο ποτό. Στο καθιερωμένο μας μπασκετάκι.
Αμετανόητος Μοντανικός ο φίλος μου και παρά τις όποιες του παραξενιές, τουλάχιστον ξέρω πως δεν πρόκειται ποτέ να έρθουμε σε κόντρα για τα δώρα.
Εκτός κι αν...
Αν θες να ψάξεις κι εσύ δώρο για τον κολλημένο κολλητό ή... εαυτό σου, δεν χρειάζεται να μας ευχαριστείς γι' αυτό:
