Προχτές είχα βγει για καφέ με μια καλή φίλη και ανάμεσα στα νέα της μου εξιστόρησε το εξής: Μπήκε, λέει, τις προάλλες στο σπίτι της και ήταν τόσο φουριόζα και απασχολημένη στο κινητό της τηλέφωνο που πήγε και άραξε απευθείας στον καναπέ για να συνεχίσει τη συνομιλία της. Ούτε που έδωσε σημασία στην Μπόνι που την περίμενε -όπως κάθε μέρα- να τελειώσει από τη δουλειά.
Κανένα χάδι, καμία αγκαλιά. Μετά από κάνα δυο λεπτά, συνειδητοποίησε ότι η Μπόνι καθόταν στην άλλη άκρη του καναπέ έχοντας γυρισμένη την πλάτη της. Ακόμη και όταν έκλεισε το τηλέφωνο, ακόμη κι όταν πέρασαν αρκετά λεπτά της ώρας, το σκυλί της παρέμενε στην ίδια στάση, μουτρωμένο, κακοδιάθετο, σχεδόν παρεξηγημένο από την αδιαφορία της αφεντικίνας της.
«Και μετά σου λέει ότι τα σκυλιά δεν είναι ό,τι πιο κοντινό στην ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία», μου έκλεισε την ιστορία της η Εμμανουέλα.
Μια φράση που οπτικοποιήθηκε σήμερα το πρωί με τον καλύτερο τρόπο, όταν έπεσα πάνω στο καταπληκτικό πρότζεκτ του Ρώσου φωτογράφου Alexander Khokhlov και της συζύγου του Veronica Ershova. Σκοπός τους, να αναδείξουν πανομοιότυπες -με αυτές των ανθρώπων- εκφράσεις σκύλων από διαφορετικές ράτσες. Άλλα χαμογελαστά, άλλα σκεπτικά, άλλα να κορτάρουν με τον φακό κι άλλα να «πουλάνε» ένα επιτηδευμένα σοφιστικέ ύφος. Όλα τους πανέμορφα απλωμένα στο φωτογραφικό άλμπουμ που μπορείς να απολαύσεις αμέσως παρακάτω:
