INTIME Για μια ακόμα φορά έρμαια της αυτοκαταστροφικής μας τάσης

Το πύρινο μέτωπο ξύπνησε και πάλι στην τοποθεσία Ελλάδα.

Στάχτη, φλόγες, εικόνες απόγνωσης, σπίτια και περιουσίες που φλέγονται, ειδήσεις για ανθρώπους εγκλωβισμένους στα σπίτια τους, πολιτικές παρατάξεις να ρίχνουν ευθύνες και πολύ, μα πάρα πολύ μαζεμένη οργή στα social media για την καταστροφή που βιώνει η Ηλεία, την Αχαΐα ή την Αργολίδα. Αυτά είναι ορισμένα από τα πολυσύχναστα μηνύματα που λαμβάνουμε μετά από μία ακόμα μαύρη κηλίδα στην ιστορία της χώρας. Διότι το καταφέραμε και αυτό ως ανθρώπινο γένος. Να κάνουμε τη νύχτα μέρα -για λάθος λόγους- χάνοντας ένα ακόμα κομμάτι από την αξιοπρέπειά μας.

 

 
 
Κάθε χρόνο μετά από μια φωτιά που καταστρέφει τα πάντα, στήνεται μονίμως το θέατρο του παραλόγου, όπου όλοι κατηγορούν τους πάντες και όλως περιέργως μετά από λίγο η κατάσταση ξεχνιέται. Πάντα όμως βρίσκεται κάποιος υπεύθυνος ο οποίος σε μια χρονική περίοδο που ο τόπος βράζει από καύσωνα, την ίδια στιγμή που οι φωτεινές πινακίδες στις Εθνικές Οδούς το γράφουν και το φωνάζουν «ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ» πάντα θα γίνεται μια κίνηση-ματ που επόμενο βήμα της είναι να διαλύσει τα πάντα και ταυτόχρονα να καταστρέψει το περιβάλλον και τις ζωές πολλών συνανθρώπων μας.

 

Πλέον το παραμύθι «για ένα οικόπεδο γίνονται όλα» έχει παλιώσει ωστόσο πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να ψάχνουμε την εύκολη οδό και να αρχίσουμε να ερευνούμε όντως τους αυθεντικούς υπαίτιους. Σαφώς και τα καλώδια του ηλεκτρικού είναι οι μεγαλύτεροι «ύποπτοι» για το ξεκίνημα μιας πυρκαγιάς, ωστόσο παραμένει απορίας άξιον το γεγονός ότι πάντα τα πύρινα μέτωπα είναι πολλά, συμβαίνουν σχεδόν την ίδια στιγμή σε όλη τη χώρα; 

Τη μια χρονιά, ένα παιδάκι συνελήφθη όταν δήλωσε οτι του αρέσει να βάζει φωτιές για να βλέπει τους πυροσβέστες εν δράσει, πριν χρόνια υπαίτια ήταν η ηλικιωμένη που άφησε ανοιχτή την κουζίνα, ή καλή ώρα οι ανεύθυνοι που προκάλεσαν πυρκαγιά στην Ύδρα πετώντας πυροτεχνήματα από το σκάφος τους. Κοινώς παρονομαστής ένας και μοναδικός: ο άνθρωπος.

 

 

Δεν υπάρχουν λόγια για αυτούς τους ήρωες

Μέσα στον όλεθρο και την καταστροφή, πυροσβέστες και εθελοντές σπεύδουν με κάθε τρόπο για να απωθήσουν τη φωτιά, ρίχνοντας το κορμί τους στην πύρινη λαίλαπα. Μπορεί οι πυροσβέστες να ειδικεύονται παραπάνω σε τέτοιες καταστάσεις από έναν απλό άνθρωπο, αλλά πίσω από τη στολή και το κράνος παραμένουν εξίσου άνθρωποι με μας. Με σάρκα και οστά που έτσι και τους πλησιάσει η φλόγα θα τους αφανίσει, απλά επειδή θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους.

Σε αυτούς τους ήρωες που έσπευσαν να σώσουν τον κόσμο και ζώα της περιοχής αξίζουν πολλά παραπάνω από ένα απλό «μπράβο» ή «ευχαριστώ» για τις υπηρεσίες τους απέναντι στον αφανισμό που μας απειλεί. Κυρίως όμως γιατί με τη στάση τους προσπάθησαν να σβήσουν τα μοιραία λάθη ή εγκλήματα ορισμένων άλλων ανθρώπων που δεν έχουν μάθει να σέβονται το μέρος και τον λόγο για τον οποίο έχουν τη δυνατότητα να αναπνέουν. Την ίδια τη φύση.

Και ως γνωστόν η φύση εκδικείται.

 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved